پرداخت‌ هایی که مشمول پرداخت حق بیمه نیستند 

یک_ بازخرید ایام مرخصی 

دوم_ هزینه عائله‌مندی 

سه_ هزینه سفر و فوق ‌العاده مأموریت 

چهار_ عیدی و پاداش سالانه 

پنج_ مابه‌التفاوت کمک‌هزینه مسکن و خواربار در ایام بیماری 

شش_ حق شیر 

هفت_ پاداش نهضت سواد آموزی 

هشت_ حق التضمین (کسر صندوق) 

نه_ خسارت اخراج و مزایای پایان کار (سنوات) 

ده_ پاداش افزایش تولید 

۶_ به جز موارد یاد شده در بند پیشین، تمام مزایای نقدی که تحت هر عنوان به صورت مزد، حقوق، کارمزد و یا کار آموزی به بیمه‌ شده پرداخت می ‌گردد مشمول کسر حق بیمه است؛ 

حداکثر حقوق و مزایا مشمول کسر حق بیمه، هر سال از طرف مراجع ذی‌ ربط اعلام می ‌شود و مازاد بر آن مشمول کسر حق بیمه نیست. 

۷_ پرداخت غیر نقدی و سنوات دو مقوله نسبتاً جذاب برای کارفرمایان محسوب می ‌شود زیرا سنوات مشمول بیمه و مالیات نمی ‌شود به شرط این ‌که سنوات پرداخت شود؛ به‌عبارت‌دیگر، می ‌شود مازاد حداقل قانونی سنوات پرداخت کرد ولی امکان ذخیره آن در حساب ‌ها (از نظر مالیاتی) وجود ندارد؛ منظور از ذخیره کردن این است که به‌عنوان طلب در صورت ‌های مالی برای کارگر شناسایی شود ولی پرداخت نشود در این صورت باید مالیات مازاد بر حداقل قانونی پرداخت شود اما اگر ده برابر حداقل قانونی، سنوات پرداخت شود از بیمه و مالیات معاف است؛ همچنین مزایای غیر نقدی تا دو دوازدهم معافیت سالانه از مالیات معاف است ولی مازاد مشمول مالیات است مگر این‌ که تا سقف معافیت سالانه باشد. 

درخواست مشاوره حقوقی تلفنی (خط ویژه شش رقمی)      ۴۷۶۲۵۹-۰۲۱

برای مشاوره با وکیل یکی از مبالغ فوق را به کارت   ۶۰۳۷۹۹۷۳۸۲۲۸۴۵۳۸  به نام هادی توکلی واریز نموده و اطلاعات واریز را به ۰۹۲۱۲۲۴۲۶۷۰ پیامک یا واتساپ کنید تا در کمتر از ۵ دقیقه وکیل به شما زنگ بزند.

جهت مشاوره حقوقی آنلاین رایگان کلیک کنید

۸_ با توجه به عدم امکان به کارگیری اشخاص زیر ۱۵ سال، حداقل سن برای واریز بیمه اجباری ۱۵ سال تمام است و حداقل سن برای بیمه مشاغل آزاد ۱۸ سال تمام است؛ به ‌عبارت ‌دیگر اشخاص دارای سن کمتر را نمی ‌توان بیمه نمود. 

۹_ درصورتی که مدت قرارداد کار تمام شود یا کارگر ترک کار کند، کارفرما باید ترک کار را از طریق سایت به سازمان تامین اجتماعی اعلام کند در غیر این صورت سازمان فرض را بر تداوم کار کارگر می ‌گذارد و شرکت مشمول جریمه نپرداختن حق بیمه می شود. 

۱۰_ کارگر می ‌تواند جهت جبران خسارات ناشی از حوادث کار به تامین اجتماعی مراجعه نماید ولی دریافت مستمری از سازمان تامین اجتماعی، مانع رجوع کارگر به مقصر حادثه جهت دریافت دیه نیست؛ بنا براین اگر کارفرما مقصر حادثه شناخته شود کارگر علاوه بر دریافت حمایت ‌های تامین اجتماعی، مستحق دریافت دیه از کارفرما است و در فرض اخیر، سازمان نیز می‌ تواند هزینه‌ های مربوط به معالجه و غرامات و مستمری ها و غیره را که به کارگر پرداخته است از کارفرما وصول نماید (ماده ۶۶ قانون تأمین اجتماعی)؛ البته در صورتی که مقصر، ده سال مستمری موضوع ماده اخیر را به سازمان پرداخت نماید، از تعهد اخیر بری الذمه می‌ شود (تبصره ۱ ماده ۶۶ قانون سازمان تأمین اجتماعی)؛ گفتنی است کارفرمایان می توانند مسئولیت خود در خصوص پرداخت دیه به کارگر آسیب ‌دیده در حین کار که ناشی از تقصیر کارفرما باشد را بیمه نمایند که به آن بیمه مسئولیت کارفرمایان در برابر کارگران می گویند؛ گفتنی است در صورت بروز حادثه ‌ای برای کارگران، کارفرما باید حداکثر ظرف مدت ۷۲ ساعت گزارش حادثه را به شعب تامین اجتماعی ارسال نماید. 

۱۱_ گاهی علی ‌رغم وجود بیمه مسئولیت مدنی، به دلیل عدم رعایت یکی از موارد زیر، کارفرما نمی ‌تواند تمام یا بخشی از خسارت خود را از محل بیمه ‌نامه جبران نماید: 

یک_ عدم مطابقت تعداد کارکنان اعلام ‌شده به شرکت بیمه ‌گر با تعداد مندرج در لیست تامین اجتماعی. 

ب_ عدم اعلام تغییرات مربوط به افزایش تعداد کارکنان و یا جایگزینی آن‌ها (زمانی که بیمه ‌نامه به صورت با نام صادر شده‌است). 

پ_ لحاظ نکردن اسامی مأمورین خارج از کارگاه و یا تعداد نیرو های مربوط به پیمانکار در بیمه ‌نامه 

ت_ عدم مطابقت نوع فعالیت بیمه شده با نوع فعالیتی که انجام می ‌پذیرد و تفکیک نکردن نوع فعالیت کارکنان در زمانی که کارکنان در بخش ‌های مختلف و با ریسک ‌های متفاوت مشغول به فعالیت می باشند و همچنین اعلام نکردن تغییر نوع فعالیت در طول دوره و یا اضافه شدن بخش‌ هایی که دارای ریسک بیشتری نسبت به نوع فعالیت اعلام‌شده در بیمه نامه هستند. 

ث_ کوتاهی در خرید پوشش اضافی، پس از افزایش نرخ سالیانه دیه 

مشاوره حقوقی تلفنی 

مشاوره حقوقی قانون بیمه تامین اجتماعی 

مشاوره حقوقی فوری 24 ساعته