مشاوره حقوقی الزام به تمکین
تمکین در مقابل ارث بردن در عقد موقت
|
پرسش: در عقد موقت می‌توان تمکین را به شرط ارث بردن قید کرد؟ آثار حقوقی شرط و عقد چگونه است؟" |
اتفاق نظر
در عقد موقت نمی‌توان وراثت را به شرط زوجیت و تمکین قید کرد. لذا این شرط باطل ولی عقد صحیح است و عده‌ای هم عقیده دارند که حتی عقد هم باطل است.
نظر کمیسیون نشست قضائی (۱) مدنی
با وصف این که در عقد منقطع، تمکین در قبال مهر است، مشروط کردن آن به بردن ارث با توجه به مفهوم ماده ۹۴۰ قانون مدنی و به دلیل تعارض با قواعد امری ارث نامشروع است. چنین شرط مطابق بند (۳) ماده ۲۳۲ قانون مدنی باطل و بلااثر است و با توجه به بالااثر بودن چنین شرطی، خللی بر صحت عقد وارد نمی‌سازد.
8. اخذ کل مهر و عدم تمکین زوجه
|
پرسش: اگر زوج تمام مهر را قبل از عروسی به زوجه بپردازد و زوجه به دلایل شخصی حاضر به عروسی نبوده و در عین حال برای فرار از بازپرداخت مهر، حاضر به طلاق هم نباشد، در صورت احراز موضوع آیا دادگاه می‌تواند حکم به پرداخت بیش از نصف مهر صادر کند؟ |
نظر اکثریت
بر اساس فتاوی مشهور و قانون مدنی، به مجرد وقوع عقد، زوجه مالک مهر می‌شود و در صورت وقوع طلاق قبل از عروسی، زوجه می‌تواند نصف مهر را مطالبه کند؛ اما در فرض پرسش چون هنوز طلاق واقع نشده است زوج نمی‌تواند نصف یا تمام مهر را طلب کند و فقط می‌تواند تقاضای تمکین کند و اگر زوجه تمکین نکرد نفقه به او تعلق نمی‌گیرد و زوج می‌تواند درخواست ازدواج مجدد کند.
نظر اقلیت
طبق برخی از آرای فقهی، در فرض پرسش، زوج می‌تواند همه مهر پرداختی را مطالبه کند.
نظر کمیسیون نشست قضائی (۵) مدنی
به موجب ماده ۱۰۹۲ قانون مدنی که مقرر می‌دارد: «هرگاه شوهر قبل از نزدیکی زن خود را طلاق دهد زن مستحق نصف مهر خواهد بود و اگر شوهر بیش از نصف مهر را قبلا داده باشد حق دارد مازاد از نصف را عیناً یا مثلا، یا قیمتاً استرداد کند.» با این ترتیب وقوع طلاق، شرط انحلال ملکیت نصف از مهر برای زن است و پیش از طلاق نمی‌توان او را مالک تمام مهر ندانست؛ بنابراین، در فرض پرسش مادام که زوج، زوجه را طلاق نداده باشد استحقاق استرداد نیمی از مهر را نخواهد داشت.
۹. استفاده از حق حبس در تمکین مجدد
|
پرسش: آیا زوجه می‌تواند پس از بدل تمکین و ناتوانی زوج از ازاله بکارت در قبال درخواست تمکین مجدد از سوی زوج، آن را منوط به اخذ مهر کرده از حق حبس استفاده کند؟ |
نظر اکثریت
مستفاد از مواد ۱۰۸۵ و ۱۰۸۶ قانون مدنی، تمکین به معنای خاص اعم از مضاجعه و تقبیل و... است و در فرض بذل تمکین زوجه، اقدام او مسقط حق وی از طلب مهر قبل از تمکین است، هرچند دخول نشده باشد.
نظر اقلیت
در فرض عدم دخول، زوجه می‌تواند از حق حبس استفاده کند؛ چون در صورت شک بقای حق حبس استصحاب می‌شود.
نظر کمیسیون نشست قضائی (۵) مدنی
نظر اکثریت مورد تأیید است.
۱۰. مطالبه تمام مهر قبل از نزدیکی
|
پرسش: چنانچه زوج دادخواست تمکین طرح کند و زوجه در جلسه اول دعوا، مطالبه نصف مهر را کرده باشد آیا زوجه می‌تواند تمام مهرالمسمی را قبل از نزدیکی مطالبه کند همچنین در جلسه اول می‌تواند خواسته از نصف مهر به تمام مهرالمسمی افزایش دهد؟ و آیا دادگاه در خصوص دعوای تمکین می‌تواند حکم صادر و اجرای آن را منوط به پرداخت مهر کند؟ |
اتفاق نظر
در خصوص مطالبه مهر نظر بر استحقاق زن به نصف مهرالمسمی قبل از نزدیکی بوده است و مبانی استدلال ماده ۱۰۹۲ قانون مدنی و متون فقهی است. در خصوصی افزایش خواسته و حکم تمکین به صورت مشروط، زوجه می‌تواند در جلسه اول خواسته خود را افزایش دهد اما اتخاذ تصمیم در خصوصی میزان استحقاق زوجه از مهر با دادگاه است و دادگاه حکم تمکین به صورت مشروط، صادر نمی‌کند. به لحاظ این که مهر به زوجه تأدیه نشده دعوای تمکین قابلیت استماع ندارد.
نظر کمیسیون نشست قضائی (۵) مدنی
چنانچه مهر حال بوده باشد و زوجه هم تمکین خود را معلق بر وصول تمام مهر بنماید در این صورت دادگاه می‌تواند برابر مقررات ماده ۱۰۸۵ قانون مدنی ضمن الزام زوج به پرداخت تمام مهر قبل از مواقعه، حکم به تمکین زوجه نیز صادر کند. ضمناً برابر مقررات ماده ۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب سال ۷۹ زوجه در اولین جلسه دادرسی می‌تواند خواسته خود را افزایش دهد.
طراحی سایت
و
سئو
توسط رایا مارکتینگ
تولید محتوا
توسط رایا مارکتینگ