توهین در لغت به معنای سست کردن یا سست گردانیدن است، اما در اصطلاح حقوقی و قضایی، نسبت دادن هر فعل یا ترک فعل به افراد است که عرفاً مخالف حیثیت و احترام آن فرد تلقی می شود؛ به عبارت دیگر توهین نوعی فحاشی است، فحاشی نیز هر کلام یا بیان زشتی است که برای توهین، تحقیر و کسر شأن طرف مقابل به کار برده می شود؛ همچنین افترا نیز جز توهین محسوب می شود، هر گونه اهانت شدی به مقدسات توسط قانونگذار جرم انگاشته شده و برای ان مجازات در نظر گرفته شده است؛ در ادامه در مورد اهانت شدید به مقدسات (ساب النبی) بیشتر بحث می کنیم، قصد داریم سوالات متداول در زمینه اهانت شدید به مقدسات (ساب النبی) را پاسخ دهیم؛ فلذا اصرار داریم تا این مقاله را به پایان برسانید و از سرانجام جرم رایجی که امروزه در ایران بسیار رایج شده است، آگاه شوید؛ اما بد نیست که نگاهی به ویدئوی کوتاه زیر که در حوزه فحاشی می باشد بیاندازید.
مشاوره حقوقی ساب النبی 24 ساعته و فوری
اگر فرد توهین کننده، توهینی نسبت به اشخاص عادی، مقامات دولتی، کارکنان شهرداری ها و و مقامات خارجی انجام بدهد، یک جرم قابل گذشت تلقی خواهد شد؛ یعنی فرد توهین کننده می تواند با کسب رضایت شاکی و به اصطلاح با گذشت شاکی، از مجازات تعقیب یا تحقیق جلوگیری کند؛ اما اگر توهین به ائمه و پیامبران و در کل توهین به مقدسات باشد، به عبارت دیگر اهانت شدید به مقدسات (ساب النبی) انجام داده باشد و یا اگر از طریق مطبوعات اهانت شدید به مقدسات (ساب النبی) اتفاق افتاده باشد (چرا که مطبوعات، رسانه جمعی حساب میشوند و اهانت شدید به مقدسات (ساب النبی) تاثیر بسیار بیشتری دارد) قابل گذشت نخواهد بود.
به فرموده مولای متقیان حضرت علی علیه السلام، توبه بر چهار پایه استوار است: پشیمانی در دل، آمرزش و استغفار به زبان، عمل کردن و تصمیم بر بازنگشتن به گناه؛ از آن جایی که توهین به مقدسات نیز عمل گناه آلودی است و فرد اگر واقعاً توبه کند و توبه او مقبول باشد (به اصطلاح توبه نصوح انجام شود و هم در ظاهر و هم در باطن به درگاه خداوند رجوع کند و تصمیم بگیرد که دیگر هرگز آن عمل قبیل مثل اهانت شدید به مقدسات (ساب النبی) را انجام ندهد)، قطعاً توبه مقبول درگاه خدا خواهد بود.
تماس فوری به وکیل متخصص جرم توهین به مقدسات
توهین و اهانت از جمله اهانت شدید به مقدسات (ساب النبی) می تواند به هر صورتی انجام شود چه به صورت صوت، چه به صورت نگارش و یا نوشتار. همچنین قرار دادن مطالب حاوی اهانت در شبکه های اجتماعی، از طریق عکس ها، از طریق پست ها و از طریق تصاویری مانند کاریکاتور و ... به قصد تمسخر و هتک حرمت، نیز باعث تحقق توهین خواهد بود.
بر اساس ماده ۵۱۳ قانون مجازات اسلامی هر کس به مقدسات اسلام، چه در فضای حقیقی و چه در فضای مجازی توهین کند، مشمول حکم ساب النبی است و مجازات آن اعدام است؛ به عبارت دیگر اگر کسی مصداق اهانت شدید به مقدسات (ساب النبی) باشد، دیگر به مجازات توهین به مقدسات محکوم نخواهد شد، بلکه مجازات وی طبق قانون، مجازات اهانت شدید به مقدسات (ساب النبی) یعنی اعدام خواهد بود؛ اما اگر جرم آن توهین به مقدسات و اهانت شدید به مقدسات (ساب النبی) اثبات نشود، اعمال مجازات آن ها حبس از یک سال تا پنج سال خواهد بود.
اهانت شدید به مقدسات (ساب النبی) در قانون تعزیرات و همچنین در قوانین مربوط به مطبوعات پیش بینی شده است؛ در لایحه قانونی مطبوعات که به تصویب شورای عالی امنیت ملی نیز رسیده است، برای اهانت به اسلام یا همه مذاهب رسمی، مجازات زندان از ۶ ماه تا ۲ سال مقرر شده است. همچنین در ماده ۲۶ قانون مطبوعات تصریح شده است که مجازات توهین به مقدسات به شرط اینکه موجب ارتداد نباشد، اهانت شدید به مقدسات (ساب النبی) محسوب نشود، مطابق با نظر دادگاه ها و قوانین تعزیرات انجام خواهد شد.
مجازات توهین به رهبر و امام
ماده ۵۱۴ قانون مجازات اسلامی تصریح دارد که هر کس به حضرت امام خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی و مقام معظم رهبری، به نحوی از انحاء اهانت کند، به حبس از ۶ ماه تا ۲ سال محکوم خواهد شد؛ همچنین در ماده ۲۷ قانون مطبوعات مصوب سال ۶۴ (که در سال ۷۹ اصلاح شده است) تصریح می شود که هرگاه در نشریهای به رهبر جمهوری اسلامی یا مراجع مسلم تقلید اهانتی بشود، پروانه آن نشریه لغو و مدیر مسئول و نویسنده مطلب به محاکم صالحه معرفی و مجازات خواهند شد.
با توجه به متن این دو قانون، می توان اینگونه تحلیل کرد که هر کس، چه خارجی چه ایرانی، این عمل را انجام دهد مجرم است و عبارت نحوی از انحاء می تواند مستقیم یا غیر مستقیم، حضوری یا غیابی، مجازی یا حقیقی، فکاهی و کاریکاتور و هر نوع رفتار دیگری که حاکی از اهانت باشد، تلقی شود؛ منظور از مقام رهبری نیز هر فردی است که به وسیله مجلس خبرگان به عنوان رهبر انتخاب شده است؛ واضح است که این جرم، عمومی محسوب می شود.
توهین به مسئولین و مقامات کشوری (روسای سه قوه و رئیس مجمع تشخیص، معاونان رئیسجمهور، وزرا، نمایندگان مجلس، چه مجلس شورای اسلامی، چه مجلس خبرگان و چه اعضای شورای نگهبان) اگر به منظور و انگیزه اصلاح در امور کشور باشد و هدف فرد ضربه زدن به اصل نظام نباشد، صرفاً جرم سیاسی محسوب می شود؛ در ضمن علنی بودن این موضوع شرط تحقق جرم توهین نیست، به این معنا که اگر کسی در یک مکان خصوصی نیز مرتکب این جرم شود، مجرم است؛ از این رو طبق ماده ۶۰۹ قانون مجازات اسلامی، هر کس با توجه به سمت مقامات کشوری و در حال انجام وظیفه به آن ها توهین کند، به ۳ تا ۶ ماه حبس و یا تا ۷۴ ضربه شلاق و یا ۵۰ هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی محکوم میشود.
مجازات توهین و تهدید مقامات سیاسی
حال اگر هر کسی نسبت به رئیس جمهور یا یک نماینده و مقام سیاسی از کشور خارجی که وارد خاک ایران شده است توهین کند، به یک تا سه ماه حبس محکوم می شود؛ مشروط بر اینکه در آن کشور نیز، مورد مذکور نسبت به جمهوری اسلامی ایران معامله متقابل بشود؛ به عبارت دیگر اگر فردی در یک کشور خارجی به رئس جمهور یا یک نماینده از جمهوری اسلامی ایران اهانت و جسارتی کرد، دولت و نظام حاکم بر آن کشور، برای فرد مذکور مجازاتی را تعیین کند.
طبق ماده ۶۱۹ قانون مجازات اسلامی در کتاب پنجم، هر کس که در اماکن عمومی یا معابر، متعرض یا مزاحم اطفال یا زنان بشود یا با الفاظ و حرکات مخالف شئون و حیثیت به آنان توهین نماید، به حبس از ۲ تا ۶ ماه و تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهد شد. منظور از اطفال در این قانون کلیه اشخاصی است که به سن ۱۸ سال نرسیده اند؛ نکته دیگر در مورد این قانون واژه اماکن عمومی است؛ منظور همه اماکنی مانند سینما، تئاتر، فروشگاه و ... است که به عنوان مکانی عمومی تلقی می شود؛ اگرچه هیچ کدام از سه مفهوم تعرض، مزاحمت و توهین، دارای تعریف قانونی مشخص و جامعی نیستند، اما آن چه که مسلم است این است که در برابر افراد ایستادن و آبروی آن ها را در مرحله خطر قرار دادن را می توان تعرض تعریف کرد.اما من حیث المجموع، منظور از همهی این واژگان عرف است و آن چه که عرف تعیین می کند می تواند به عنوان مقیاس در نظر گرفته شود؛ در کل هر گونه دست درازی، هرگونه مزاحمت، هرگونه توهین با کلمات و حرکات، ممنوع است و مطابق مندرجات قانون باید با فرد خاطی برخورد شود.
توهین به خداوند متعال در صورت اثبات شرایط، حکم اهانت شدید به مقدسات (ساب النبی) دارد؛ از طرفی، طبق ماده 608 تعزیرات قانون مجازات اسلامی، مجازات توهین به افراد از جمله آخوند و روحانی و طلبه، از قبیل فحاشی و استفاده از الفاظ رکیک، اگر موجب حد قذف نباشد، شلاق تا 74 ضربه و یا 50 هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی است؛ از این رو هر چند توهین به آخوند و روحانی و طلبه، به عنوان اهانت شدید به مقدسات (ساب النبی) محسوب نمی شود، اما به عنوان یک قشر از جامعه توهین به آن ها نیز محکوم است.
در این مقاله از وکیل تلفنی، سعی کردیم موضوعات مختلف و مهمی که در باب اهانت شدید به مقدسات (ساب النبی) و تفاوت آن یا دیگر توهین ها بود را، مطرح کنیم؛ در بخش بعدی برخی از سوالات متداول در حوزه اهانت شدید به مقدسات (ساب النبی) را تشریح کرده ایم.