در گذشته برای تعیین هویت حیوانات لازم بود که آنها را حتما بیهوش کرد یا برچسب پلاستیکی به آنها چسباند. اما امروزه محققان نرمافزار جدیدی را طراحی کردهاند که با استفاده از ویژگیهای منحصربهفرد در حیوانات، هویت آنها را شناسایی میکند. در این روش تنها کافی است یک عکس از حیوان موردنظر خود بگیرید و آن را برای پایگاه دادهها ارسال کنید.
به گفته برخی از محققین چینی، با اسکن کردن بینی برخی حیوانات مانند سگ میتوان هویت آنها را شناسایی کرد. این روش مانند همان اثرانگشت در انسانها است. در چین از طریق این تکنولوژی برای تشکیل پروندهای کامل برای بیمه حیوانات خانگی استفاده میشود. این روش در مقایسه با سایر روشهای احراز هویت در حیوانات، خطرات کمتری برای حیوانات دارد.
یک راه دیگر برای تشخیص هویت، استفاده از کیتهای آزمایشگاهی تشخیص هویت است که با استفاده از آنها میتوان اصالت حیوانات مختلف مانند اسب را به دست آورد.
جهت مشخص شدن مالکیت حیوانات خانگی برای آنها شناسنامه صادر میشود. شما جهت آنکه بتوانید برای حیوان خانگی خود شناسنامه تهیه کنید، لازم است مراحلی را طی کنید. برای آگاهی بیشتر و آشنایی با این مراحل میتوانید از یک مشاوره حقوقی کمک بگیرید. به طور معمول، کارهای مربوط به اخذ شناسنامه برای حیوانات خانگی را باید از طریق کلینیکهای دامپزشکی انجام دهید.
در مرحله اول، حیوان خانگی شما توسط دامپزشک معاینه میشود و شرایط او مورد بررسی قرار میگیرند. در مرحله بعد در صورتی که حیوان شما بیمار باشد، درمان روی او انجام میگیرد و پس از بهبود یافتن و دریافت واکسنهای لازم، شناسنامه برای حیوان صادر میشود. به یاد داشته باشید که شناسنامه بدون مهر و امضا دامپزشک، فاقد اعتبار خواهد بود.
یکی از سامانههایی که توسط دولت ایران برای شناسنامهدار کردن حیوانات خانگی مانند سگ و گربه در دسترس است، سامانه صدور شناسنامه ملی دام کوچک میباشد. در این سایت، قوانین و مقرراتی مطابق با قوانین کشور برای حیوانات در نظر گرفته شدهاند و در صورت پذیرش آنها، میتوان مراحل مرتبط با گرفتن شناسنامه را طی کرد.
شناسنامه حیوانات با توجه به شرایط، انواع مختلفی دارند. برای مثال شما برای آنکه بتوانید حیوان خود را به خارج از کشور ببرید لازم است حتما برای او شناسنامه بینالمللی تهیه کنید.
شناسنامه حیوانات خانگی سندی رسمی است که هویت، مشخصات و وضعیت قانونی حیوان را ثبت و تأیید میکند. این سند معادل شناسنامه انسانها برای حیوانات محسوب شده و شامل اطلاعات کاملی از نژاد، رنگ، جنسیت، تاریخ تولد، مالک و سایر مشخصات ضروری است.
میکروچیپ دارای طولی به اندازه 11 تا 14 میلیمتر و قطر 2 تا 2.2 است. در حقیقت، اندازه این تراشه مانند یک دانه برنج میباشد. این تراشه از طریق سرنگ مخصوص در بدن حیوانات شما نصب میشود و با امواج رادیویی فعال خواهد شد و شروع به کار میکند.
از میکروچیپ میتوان برای مشخص شدن مالکیت حیوانات خانگی استفاده کرد. میکروچیپ در حقیقت یک پایگاه داده دیجیتال برای حیوانات خانگی به شمار میرود. با نصب این تراشه در بدن حیوانات، اطلاعات جامع و کاملی درباره آنها و مالکهایشان در دیتابیس مخصوص ثبت میشود. نصب این تراشه باید توسط دام پزشک صورت بگیرد و پس از نصب تراشه، کد مخصوص آن در شناسنامه بهداشتی حیوان ثبت شود.
میکروچیپ یک دستگاه الکترونیکی کوچک به اندازه یک دانه برنج است که حاوی یک شماره منحصر به فرد است. این تراشه از طریق تزریق زیر پوست حیوان (معمولاً بین کتفها) قرار داده میشود.
دائمی بودن: برخلاف قلاده یا پلاک شناسایی که ممکن است گم شود، میکروچیپ دائمی است و تا پایان عمر حیوان باقی میماند.
غیرقابل تغییر: اطلاعات ذخیره شده در میکروچیپ قابل تغییر نیست و امکان جعل آن وجود ندارد.
شناسایی قطعی: هر میکروچیپ دارای شماره منحصر به فردی است که به اطلاعات مالک در پایگاه داده مرتبط میشود.
اگر سگی به شما حمله کرد و باعث زخمی شدنتان شد، شما میتوانید از صاحب آن سگ شکایت کنید. برای این کار لازم است به دفتر قضایی مراجعه و شکایت خود را از آن طریق مطرح کنید. برای آگاهی پیدا کردن از اطلاعات بیشتر در این زمینه میتوانید از مشاوره حقوقی آنلاین و رایگان کمک بگیرید.
برای آنکه بتوانید مالکیت یک حیوان خانگی را به دست بیاورید، لازم است نام شما در قسمت مالک در شناسنامه حیوان نوشته شود. برای انجام این کار شما باید به یک کلینیک دامپزشکی مراجعه کنید و دکتر دام پزشک نام شما را به عنوان صاحب دوم وارد شناسنامه نماید و آن را مهر و امضا کند. همچنین زمانی که مالک قصد فروش یا انتقال مالکیت حیوان خانگی را دارد، میتواند با دریافت کد انتقال از سامانه، تمامی اطلاعات مالکیت را به مالک جدید انتقال دهد و اطلاعات سابق را حذف نماید.
مدارک مورد نیاز:
نکات مهم:
الزامات:
فرآیند:
شرایط:
سند مالکیت اولیه: گواهی خرید، تولد، یا مدرک مالکیت قبلی
گواهیهای دامپزشکی: کارت واکسیناسیون، گواهی سلامت، سوابق درمانی
مدارک شناسایی: میکروچیپ، عکس، مشخصات فیزیکی دقیق
قرارداد انتقال: شامل شرایط، تاریخ، مشخصات طرفین و حیوان
۱. تهیه مدارک: جمعآوری تمام اسناد مربوطه
۲. تنظیم قرارداد: نوشتن قرارداد انتقال با جزئیات کامل
۳. بررسی سلامت: معاینه دامپزشکی قبل از انتقال
۴. تحویل رسمی: انتقال فیزیکی حیوان همراه با مدارک
۵. بهروزرسانی اطلاعات: تغییر اطلاعات میکروچیپ و سایر مدارک
مسئولیت مدنی: مالک جدید مسئول رفتار و خسارات حیوان
بیمه: انتقال یا تمدید بیمه مسئولیت مدنی
قوانین محلی: رعایت مقررات شهرداری و محلی
دوره انطباق: زمان لازم برای عادت حیوان به محیط جدید
مشاوره با وکیل متخصص برای معاملات پرارزش، استفاده از واسطههای معتبر و کسبوکارهای مجاز، حفظ کپی از تمام مدارک، و بیمه کردن حیوان قبل از انتقال.
یکی از سوالات رایج افرادی که مالکیت حیوانات خانگی را دارند، درباره اجازه خروج آنها از کشور است. بردن حیوانات به خارج از کشور یک مسئله مهم برای افرادی است که قصد مهاجرت دارند. در پاسخ به این افراد باید گفت آنها میتوانند از طریق رعایت قوانین مرتبط با حیوانات و داشتن PET PASSPORT برای حیوانات خانگی (گربه، سگ و برخی موش خرماها) آنها را با خود به خارج از کشور ببرند.
برخی از قوانین شامل داشتن مدارک مختلف برای خروج حیوان هستند. بعضی از این مدارک شامل موارد زیر میشوند.
بر اساس قانون مجازات اسلامی ایران، چنانچه شخصی اقدام به سرقت و دزدی حیوان خانگی دیگری کند، این اقدام وی قابلیت طرح شکایت و پیگیری حقوقی را دارد. در صورتی که برای پیگرد قانونی نیاز به کمک و مشاوره نیاز دارید، میتوانید از طریق مشاوره حقوقی تلفنی موضوع موردنظر خود را مطرح کنید.
فرد برای شکایت باید به دفاتر خدمات قضایی شهر خود مراجعه کند. سپس دادسرا به این شکایت رسیدگی مینماید. در مرحله بعد اگر وقوع جرم حیوان دزدی محرز شود، پرونده برای صدور حکم به دادگاه ارسال خواهد شد. در نهایت نیز قاضی با توجه به شرایط، حکمی را برای مجرم تعیین خواهد کرد.
طبق قوانین کشور ایران هر فردی حیوانی را پیدا کند، باید او را به صاحبش برگرداند. چنانچه فرد نتوانست صاحب حیوان را پیدا کند، باید آن را به مسئول شهر یا روستا خود که در واقع همان شهرداری، دهداری یا بخشداری است، تحویل دهد.
بر اساس قوانین کشور ما اگر فردی حیوانی را در مناطق مسکونی پیدا کند و بتواند آن را به شهرداری یا بخشداری و دهداری تحویل بدهد ولی این کار را انجام ندهد، نمیتواند در صورت پیدا کردن صاحب حیوان، مخارج نگهداری از حیوان را از مالک آن تقاضا کند. اما اگر به شهرداری یا دهداری دسترسی نداشته باشد، میتواند حیوان را نزد خود نگه داری کند و مخارج نگهداری را هم از صاحب آن دریافت نماید.
مشاوره حقوقی سرقت |
هزینه نگارش شکوائیه |
نگارش شکوائیه |
مشاوره حقوقی کیفری |
درباره ما |