ریاست محترم شعبه 17 دادگاه تجدیدنظر ***

موضوع: لایحه دفاعیه

با سلام و احترام؛

     در خصوص پرونده کلاسه *** که منجر به صدور دادنامه شماره *** مورخ 04/03/1402 شده و با تجدیدنظرخواهی شرکت *** به شعبه متبوع جنابعالی ارجاع گردیده است موارد زیر را به استحضار می رساند:

1-    ریاست محترم، همانطور که خود شما نیز به خوبی مستحضر هستید و تجدیدنظرخواه محترم نیز عنوان کردند، جهات تجدیدنظرخواهی در ماده 348 قانون آیین دادرسی مدنی احصا گردیده است اما چیزی که بخواهد ارکان دادنامه بدوی را خدشه دار نماید در این دادخواست وجود ندارد که بنده در ادامه لایحه تقدیمی بدان اشاره می نمایم.

2-    ریاست محترم، که ممکن است به لحظار نگارشی برخی از بندهای دادنامه بدوی دارای ابهاماتی در تایپ کلمات باشد اما در حکم اصداری به یک مساله مهم اشاره شده است که خدشه ناپذیر است و آن تایید صلحنامه تنطیمی مستند به اصل صحت و اصل نسبی بودن قراردادهای فی مابین است و خوانده دعوا دلیل یا مدرکی که بتواند آن را زیر سوال ببرد ارائه نکرده اند پس همانطور که در نص صریح ماده 219 قانون مدنی مشخص شده است این توافق بین طرفین صلحنامه و قائم مقام های آنها لازم التباع است.

3-     نکته مهم دیگر در خصوص ادعای خانم *** مبنی بر عدم الزام بر پرداخت حق بیمه است که متاسفانه ایشان با بازی با کلمات یا استناد به قوانین تکمیلی قصد دارند از ریر بار مسئولیت شانه خالی کرده و متن توافق را زیر پا بگذارند . به صراحت بند پنجم صلحنامه مورخ 10/04/1399 چنین ذکر شده است که پرداخت حق بیمه تا روز مصالحه باید طبق روال قبلی باشد پس ادعاهای بی اساس تجدیدنظرخواه مبنی بر رد این مهم فاقد اعتبار است. مضاف بر آن، در امور تخصصی ارجاع امر به کارشناس رسمی دادگستری یکی از مواردی است که می تواند در نیل به حقیقت راهگشا باشد لذا ریاست محترم می توانند در صورت ابهام در این خصوص ، دستور قرار کارشناسی را صادر نمائید تا مشخص شود که روند و روال قبلی واریز بیمه بنده چگونه بوده تا در ادامه توافق نیز به همین منوال اقدام گردد و شرکت **** ملزم به پرداخت مابه الفتاوت حق بیمه بنده شود زیرا بنده نیز مانند هر انسان دیگری وقتی که در آستانه کهنسالی قرار دارم چیزی جز بیمه ماهیانه برایم باقی نمی ماند . نکته آخر اینکه وفق ماده 10 قانون مدنی ، توافق طرفین بر عرف و ایضا قوانین تکمیلی ترجیح دارد و با توجه به اینکه در توافق قید شده است که باید پرداخت بیمه طبق روال قبلی باشد پس جایی برای قوانین خاص نمی باشد پس مستند به ماده 1301 قانون مدنی، این برگه توافق بعنوان دلیلی است که نمی توان برخلاف آن اقدام نمود. ماده1301- امضائي كه در روي نوشته يا سندي باشد بر ضرر امضاء كننده دليل است .

4-     مساله بعدی که بسیار اعجاب انگیز است رد یک بند دیگر توافق تنها بدلیل عدم اجرایی شدن آن است (البته به زعم تجدیدنظرخواه پرونده) شما به خوبی می دانید که نماینده شرکت *** در زمان انعقاد قرارداد خود مدیر عامل بوده و دارای اختیارات تام و با همه اراده و اختیار خود اقدام به انشای توافق نموده و این امر قابل استعلام است و ایشان بر اساس آن، سایر توافقات قبل و بعد را لغو نموده اند اما شخص دیگری بعنوان جایگزین یا هر سِمَت دیگری در اینجا اینجا مدعی اند که این بند به دلایل واهی قابل انجام نیست!!! ما در ماده 183 قانون مدنی چنین می خوانیم که عقد یعنی یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر توافق بر انجام امری نمایند و مورد قبول آنها باشد. پس وقتی در متن توافق نوشته که ادعای بعدی ساقط است پس این دادخواست تجدیدنظرخواهی نیز که یک ادعا محسوب می گردد از نظر طرفین و ایضا به لحاظ قانونی ساقط خواهد بود.  اگر قرار باشد که نماینده شرکتی با سمت مدیر عامل متنی را امضا کند و بعدا نفر دیگر از همان شرکت بگوید که این عمل شدنی نیست پس باید لغو گردد که سنگ روی سنگ بند نخواهد شد؛ لذا خواستار رد این ادعا به دلیل قانونی یاد شده هستم .

5-    تجدیدنظرخواه محترم به بند هایی از ماده 348 قانون آیین دادرسی اشاره کرده و طبق آن خواستار نقض دادنامه بدوی شده اند اما ادعاهای وی با هیچ یک از بند های ماده فوق همخوانی ندارد لذا چیزی که بخواهد ارکان دادنامه بدوی را خدشه دار نماید از طرف نامبرده ارائه نشده است. بنده مانند قاضی شعبه بدوی تنها یک چیز را از محضر دادگاه خواسته ام و آنهم عمل به بندهای صلحنامه مورخ 10/04/1399 می باشد که در دادنامه بدوی بدان اشاره و تایید شده بود و ریاست محترم می توانند در هر جایی نیز که دچار ابهام است از کارشناس رسمی دادگستری استفاده نمایند؛ لذا خواهشمند است ضمن رد ادعای تجدیدنظرخواهی دستورات لازم مبنی بر تایید و ابرام دادنامه بدوی را صادر فرمائید.