شکوائیه علیه متخصص بیهوشی به علت عدم مهارت در امور پزشکی در حین زایمان

ریاست محترم
احتراماً به استحضارمیرساندحسب اظهارات موکل بیمار همسرآقای (قیم)بعدازفهمیدن این امرمهم که خداوندشامل حالشان شده است وباردارمی باشند،حسب قوانین فعلی درمان سلامت وطرح غیربالکری به یکی ازپزشکان فعال دراین زمینه درشهر مراجعه وایشان ازهمان ابتدای امرتحت نظرخانم دکتر قرارگرفتندودرطول مدت بارداری کلیه آزمایشات وسونوگرافی هاودستورات پزشکی ومشاوره ازپزشکان قلب ودندانپزشکی وتغذیه انجام شدوهیچ گونه کوتاهی وسهل انگاری ازجانب بیماروهمسرشان بعنوان شریک زندگی رخ نداده بودوتمامی دستورات درتقویم اعلام شده رااجرا نموده اند.

درماه آخربارداری بنابه پیشنهاد دکتر مصالح به بیمارانجام عمل سزارین دربیمارستان انجام خواهدشدکه یک مرکزخصوصی است.درمورخ 15/01/1396برای انجام آزمایش های لازم قبل ازعمل سزارین به بیمارستان مراجعه نمودندوخوشبختانه پاسخ آزمایش هامناسب بودوطبق روال زایمان هاکه یک روزقبل بیماربستری می شودبیماررابستری ننموده وراهی منزل کردندوعنوان نمودند که روزبعدساعت 7:30صبح بیمارستان باشند،بیماردرروز بعد16/01/1396بامراجعه به بیمارستان درساعت 8:30صبح جهت انجام عمل سزارین عوامل بیمارستان وی رابه سمت اتاق عمل هدایت نموده بعدازیک ساعت انتظارباحرکت سریع یک خدمه اتاق عمل ودرخواست برای بردن دستگاه شوک الکتریکی ازراهروی بخش به سمت اتاق عمل خانواده بیمارمتوجه اتفاقی ناخوشایند شدند،بعدازحدوددوساعت نوزادمتولد شده راجهت کاهش اضطراب به همراه بیماربه سمت بخش اطفال بردند.

ازمسئولین شبکه بهداشت وخانم مسئول بخش زنان وزایمان ومادران پرخطرشبکه بهداشت شهرستان وخانم یکی دیگرازپزشک زنان وزایمان هم درخواست حضوردربیمارستان رانمودند.

ساعت 11:30صبح خانم دکتر (پزشک زایمان)جلوی دراتاق عمل باهمسربیمارملاقات وچندپرسش درباره ی اینکه همسرشان (بیمار)به داروی خاصی حساسیت داشته ویایک بیماری مادرزادی ویاازاین قبیل مسائل ومشکلات پزشکی داشته که جواب همسربیماربه تمامی این پرسش هامنفی بوده وعجیب این است که بیماردرتمام طول مدت بارداری تحت نظرشخص خانم بوده است وقاعدتا میبایست پاسخ سوالاتشان راخودبهتربداند.

باپیگیری هایی که خانواده بیمارانجامد می دهندبه نتیجه اجمالی میرسندکه خانم (بیمارآسیب دیده)پس ازدریافت چندمرحله داروی بی حسی موضعی وعدم دریافت نتیجه بدون مشورت وکسب اجازه با همسربیمار وخانواده شان،بیهوشی جنرال رادستورکارخود قراردادند وهنگام اینترباسیون توسط دکتربیهوشی خانم دکتر بیمار(مادر)دچارآمفیزم وبعدازدقایقی دچارایست قلبی می گرددوبعدازچندباراحیاءcprپاسخ مناسب بدلیل عدم مرتفع نمودن عامل ایست قلبی دریافت نمی کنندوسپس باحضور دراتاق عمل واطلاع ازوضعیت بیمارونصب دوعددچسب تیوپ درپهلوی چپ وراست بیماربه احیاءcprپاسخ مناسب داده وباعث بازگشت ایشان می شودولیکن بدلیل تایم طولانی احیاءوازدست دادن زمان طلایی بدلیل عدم شناسایی علت ایست قلبی ورفع آن درزمان طلایی باعث آنوکسی شدیدمغزی ودرحالت کماقرارگرفتن بیمارمی شود

درساعت یازده وچهل وپنج دقیقه بدلیل اینکه بیمارستان فاقد ای سی یو وآمبولانس آی سی یو بودناگزیرایشان رادرحالی که به شدت متورم شده بودومتاسفانه اتاق عمل وبیمارستان امام رضا(ع)حتی یک ونتیلاتورپرتاب هم نداشتندبایک آمبوبک ویک کپسول کوچک اکسیژن بادستپاچگی به سمت بیمارستان انتقال دادند،ودرهنگام انتقال ضریب هوشی درمقیاس گلاسکوی 3راداشته اند.

درمدت چهارروز حضوردرآی سی یو بیمارستان ،وامکانات حداقل بیمارستان ،ازبیمارستانهای شهرستان ودرخواست فوق تخصص وتجهیزات نمودندودرنهایت تصمیم براعزام به بیمارستان شد،بیمارباضریب هوشی5 درمقیاس گلاسکودرمورخ 20/01/1396بایک آمبولانس آی سی یو به وبیمارستان منتقل شدند،درمورخ 25/02/1396ازآی سی یو به بخش آنکوسرجری که اتاق ایزوله وبه نسبت سایربخش هامناسب تر بود انتقال داده شدوسپس درمورخ 07/03/1396درحالی که هوشیاری بیماردر اعداد 8 الی 11گزارش میشد ازبیمارستان مرخص وبایک امبولانس آی سی یو باهزینه همسرشان به منزل منتقل شدندولی متاٌسفانه بدلیل عفونت ونیومونی وخونریزی ازتراک با تماس بااورژانس 115به بیمارستان اعزام شدندودرمورخ 12/03/1396به تشخیص دکتر درآی سی یو بستری شدندوبیماردچارعفونت شدید ریه شده ودرطول 43روزبستری بودن وعفونت ریه کنترل وآب ریه تخلیه گردید،اعتیادی که به مورفین ودیازپام ومتادون پیداکرده بودبرطرف گردیدولیکن دراثراسپاسم شدیدعضلانی چهاراندام کاملا دفرمه شده وشکل صحیح خودشان راازدست دادنددرتاریخ 24/04/1396ازبیمارستان ترخیص وبرای ادامه درمان درهمان روز به بیمارستان که یک مرکز خصوصی است منتقل شدندوبرونوسکویی انجام شدوPEGمعده نیزنصب گردیددرمان باداروهای جدیدوروشهای جدیدادامه داشت وگفتاردرمانی وفیزیوتراپی نیزهمزمان صورت پذیرفت وبعدازهشتادوپنج روزبستری بودن دربیمارستان وباضریب هوشی بالای 10درمورخه 17/07/1396درمنزل نگهداری میشدوبه سفارش دکتریک اتاق کاملاتمیز وایزوله که مجهز به تجهیزات آی سی یوآماده شدوباتوصیه اکیدتازمان نیازبیماربه استفاده ازتراک ازپرستاران درمنزل وباتجربه آی سی یو استفاده شودکه این امراتفاق افتادودرمورخ 24/11/1396مجدد دربیمارستان بستری شدولوله تراک ازایشان جداگردیدودرمورخ 26/11/1396مرخص شدندوباتوصیه پزشک معالج برای دو الی سه هفته بعدازاین تاریج نیزازپرستاراستفاده شود ودرمورخ 12/12/1396بامشایعت پرستارآی سی یو ازمنزل  به منزل انتقال داده شدودرمان ونگهداری ایشان واستفاده ازخدمات فیزیوتراپی وکاردرمانی وگفتاردرمانی همچنان ادامه دارد