جهت استحقاق اجرت المثل ایام زوجیت، هر چند تبصره ماده ۳۳۶ قانون مدنی مغایرتی با تقاضای طلاق از سوی زوجه ندارد، ولی زوجه باید دستور زوج به انجام اعمال و نیز عدم قصد تبرع خود را اثبات نماید.

نکاح - استيفاء از خدمات غیر - زندگی مشترک - اجرت المثل - قصد تبرع

مستندات: تبصره ماده ۳۳۶ قانون مدنی

دادنامه: ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۰۶۰۱۶۱۰ مورخ: 21/12/۱۳۹۱

رأی دادگاه

در خصوص دادخواست خانم پ. الف، به طرفیت آقای جب، به خواسته مطالبه اجرت المثل ایام زندگی مشترک با توجه به اینکه خواهان در پرونده کلاسه 90/262/۲۳۹ طی دادنامه ۹۷۳ مورخ 30/6/۹۰ با تقاضای طلاق، خود را مطلقه نموده است. چون مطابق تبصره ۶ ماده واحده اصلاح مقررات مرتبط به طلاق، اگر زوجه درخواست طلاق نماید (بطور مطلق) استحقاق دریافت اجرت المثل ندارد، لذا دعوی خواهان محکوم به رد است و حکم بر له خوانده و علیه خواهان صادر و اعلام می‌گردد. رأی صادره حضوری است و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در دادگاه محترم تجدیدنظر استان تهران می‌باشد.

رئیس شعبه ۲۶۲ دادگاه عمومی خانواده تهران - تیموری

رأی دادگاه

در خصوص تجدیدنظرخواهی خانم پ. الف. به طرفیت آقای جب نسبت به دادنامه شماره ۱۲۵۴- 21/8/۹۱ صادره از شعبه ۲۶۲ دادگاه خانواده تهران که به موجب آن حکم به رد دعوای خواهان (تجدیدنظرخواه) دایر بر مطالبه اجرت المثل ایام زندگی مشترک صادر شده است. دادگاه با توجه به اظهارات طرفین به شرح مضبوط در پرونده، تجدیدنظرخواهی را وارد نمی‌داند. زیرا گرچه مطالبه اجرت المثل به شرح تبصره ماده ۳۳۶ قانون مدنی منوط به وقوع طلاق یا عدم درخواست طلاق از ناحیه زوجه نشده است، لیکن تجدیدنظرخواه می‌بایست دستور تجدیدنظرخوانده (زوج) در انجام کارهایی را که شرعا برعهده وی نبوده و همچنین عدم قصد تبرع خود را در انجام کارهای مذکور اثبات نماید و نظر به اینکه تجدیدنظرخواه دلیلی براثبات دو امر مذکور اقامه ننموده است (تجدیدنظرخوانده نیز به شرح صورتجلسه مورخ 19/5/۹۰ دادگاه بدوی منکر دستور دادن به تجدیدنظرخواه بوده است)، لذا مستند به ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی، دادنامه تجدیدنظرخواسته را با توجه به موارد فوق از حيث نتیجه تأیید می‌نماید. این رأی قطعی است.