بسمه تعالی

ریاست محاکم کیفری دو دادگستری .........

با عرض سلام و ادب احتراما در خصوص قرار بازداشت صادره به شماره .............مورخه ١۴٠١/۶/١٣ و ..............مورخه ١۴٠١/۶/١٣ به وکالت از موکلان مراتب اعتراض به قرار بازداشت مذکور و به  دلایل ذیل درخواست فک قرار معنونه  صدور دستور به اخذ قرار متناسب را دارم.

١-در این پرونده بازپرس محترم برای اتهامات تظاهر به قدرت نمایی با سلاح سرد و تخریب و اخلال در نظم و امنیت مبادرت به صدور قرار تامین کیفری از نوع بازداشت موقت برای موکلان نموده است در حالی که بازداشت موقت مهم ترین و شدید ترین قرار تامین کیفری است  که به منظور تضمین دسترسی به متهم در مواقع لزوم، آزادی رفت و آمد متهم را موقتا سلب می گردد مقنن در بند ب ماده ٢٧٠ قانون آیین دادرسی کیفری اعتراض به قرار مذکور را تقنین نموده است لذا با توجه به اینکه این قرار مذکور بر خلاف اصل وزین برائت بوده و زندانی کردن موکلان قبل از صدور حکم محکومیت خلاف اصل آزادی های مشروع و موجبات لطمه به حیثیت و اعتبار و موقعیت اجتماعی موکلان بوده که قطعاً این لطمه اجتماعی به موکلان نیز غیرقابل جبران می باشد،لهذا با توجه به اصل برابری سلاح ها که امروزه از اصول شناخته شده در آیین دادرسی کیفری به شمار می آید ،لذا رسیدگی دقیق به محتویات پرونده معترض عنه و و انطباق جرایم ارتکابی با قرار تامین کیفری اصداری  را از محکمه کیفری دارم.

١-ریاست محترم شعبه رسیدگی کننده، مقنن در قانون آیین دادرسی کیفری موارد و شرایطی را برای صدور قرار بازداشت موقت تقنین نموده است که هدف و غرض مقنن از تعیین شرایط و موارد قرار بازداشت موقت عدم صدور قرار مذکور در جرایم کم اهمیت بوده است که در پرونده معترض عنه، اتهام موکلان در فرض اثبات آن ،تخریب با اسلحه سرد ،اخلال در نظم و قدرت نمایی با سلاح سرد میباشد که مجازات همه این اتهامات در درجات پنج و شش می باشد در حالی که مقنن در ماده ۲۳۷ قانون آیین دادرسی کیفری صدور قرار بازداشت موقت برای جرایم درجه چهار و بالاتر اجباری می‌داند و ثانیا شرایط صدور قرار بازداشت در قرار معترض عنه شدیداً محل تامل میباشد ،موکلان راسا پس از ابلاغیه جلب بازپرسی خودشان را به ضابط دادگستری (پلیس اطلاعات و امنیت )معرفی و شرح ماوقع را به پلیس اطلاعات اعلام داشته لهذا استناد بازپرس محترم به اینکه آزاد بودن موکلان مخل نظم عمومی است ،قابل پذیرش نمیباشد. ثالثا موکلان فاقد هرگونه سابقه کیفری بوده و احدی از موکلان دانشجوی دانشگاه بوده ،لذا صدور قرار بازداشت موقت به استناد اینکه آزاد بودن موکلان مخل نظم عمومی است فاقد مجوز قانونی و خلاف اصل ممنوعیت بازداشت متهم می باشد .ثالثا :بازپرس محترم و صدور قرار بازداشت موقت به خطر افتادن جان شاکی یا خانواده آنان و خود متهم اشاره و استناد می‌کند در حالی که چه دلیل و قرائنی برای استناد این بند از ماده ٢۵٠ قانون آیین دادرسی کیفری دارد ؟حال اینکه مقنن در ماده ٢٣٧قانون مذکور صدور قرار بازداشت موقت باید مستدل و موجه باشد ،که در مبحوث عنه ، با توجه به مراتب معنونه این قرار جایگاه قانونی نداشته لذا از محکمه کیفری درخواست فک قرار بازداشت موقت معترض عنه را دارم.

 با احترام