ریاست و مستشاران محترم دادگاه تجدید نظر استان هرمزگان
با سلام، احتراماً اینجانب... در مقام تجدیدنظرخواهی از دادنامه ی شماره... صادره از شعبه... دادگاه حقوقی... ،مراتب تجدیدنظرخواهی خود را به شرح زیر به عرض می رسانم:
١- همسر بنده خانم...در تاریخ... منزل مشترک را بدون اذن و مجوز شرعی و قانونی ترک نمودند. در حالیکه در آن زمان ایشان باردار بوده و موضوع بارداری را از بنده کتمان کرده و حتی حاضر به تشکیل پرونده ی بهداشتی جهت مراقبت از سلامت مادر و کودک نگردیده اند.
علیرغم این موضوع، با تلاش پیاپی و مستمر بنده از طریق نظرخواهی و صحبت با بزرگان و ریش سپیدان منطقه و تنظیم اظهارنامه و سپس دادخواست الزام به تمکین در جهت بازگشت به زندگی مشترک، ایشان در تاریخ... به منزل مشترک بازگشتند. متعاقباً با تحریک اطرافیان، مهریه ی خود را مطالبه نمودند که با حکم دادگاه محترم، ماهیانه مبلغ مقرر، به حساب ایشان واریز می گردد. اما پس از ١٢ روز، در تاریخ... منزل را ترک کرده و به منزل پدری خویش بازگشتند و طریق ناسازگاری را پیش گرفتند.
٢- در این مدت مرافعه، فرزند ۵ ساله ی ما، نزد اینجانب زندگی کرده است و به جهت بی اعتنایی و عدم توجه و تمایل مادر به فرزند، هیچ رابطه ی احساسی و عاطفی بین این دو وجود ندارد و حتی فرزند تمایلی به دیدار مادرش ندارد. لازم به ذکر است، حتی یکمرتبه با درخواست همسرم، فرزند را به ملاقات ایشان بردم اماعلیرغم هماهنگی قبلی، ایشان در منزل حضور نداشت و این نشان دهنده ی عدم وجود یک رابطه ی احساسی و عاطفی و عدم توجه و مسئولیت پذیری ایشان می باشد.
٣- همسرم، کاملاً مطیع فرمان های پدرش می باشد. حتی در دوران زندگی مشترک نیز، سخنان پدرش حجّت است و از بنده به عنوان شوهر که مدیریت روابط خانوادگی را بعهده دارد، تبعیت نمی کند. لازم به ذکر است، پدر ایشان اعتیاد به مواد مخدر"شیشه" دارد، اهل ضرب و جرح است و صلاحیت اخلاقی ندارد و هر زمانی که نیاز مالی پیدا می کند، همسرم را تحریک به ناسازگاری و اخذ مال از بنده می نماید و این امر منجر به بهم ریختگی و از هم پاشیدگی زندگی ما گردیده است و نقش محرکی در جهت جدایی و تقاضای طلاق همسرم از اینجانب دارد.
۴ - وضعیت اقتصادی و فرهنگی خانواده ی همسرم بسیار نامطلوب می باشد. بطوریکه تعداد... نفر در یک اتاق دوازده متری زندگی می کنند و حتی از نظر فرهنگی تا آنجا در سطح پایینی به سر می برند که پدر ایشان مصرف مواد را در منظر دیگران انجام میدهد و حتی این مساله برای آنان قبحی ندارد. حال، تصور بفرمایید با این شرایط پایین اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی چگونه حضانت فرزندان خود را تا ٧ سالگی به مادر واگذارم؟؟؟ همسر من محل سکنای علیحده ای ندارد و منبع درآمد مستقلی نیز ندارد و ناگزیر است فرزندان را چنین محیط نامطلوبی پرورش و تربیت کند. لازم به ذکر است، همسری که نسبت به روابط زناشویی و تمکین اعم از عام و خاص، هیچ گونه مسئولیت پذیری، تعهد و فرمانبرداری ندارد، چگونه می تواند، فرزندان بنده را در شرایطی نامطلوب که سخنان پدری معتاد، ارجحیت دارد، پرورش دهد و مسئولیت تربیت آنان را بعهده بگیرد؟؟؟
۵- صحیح است که طبق ماده ی ١١۶٩ قانون مدنی، حضانت طفل تا ٧ سالگی به مادر سپرده شده است، اما باید به مواد دیگر قانون نیز توجه نمود. از جمله ماده ١١٧٣ قانون مدنی، که به خطر افتادن صحت جسمانی یا تربیت اخلاقی طفل را دلیلی برای تعیین تکلیف و سپردن حضانت به شخص دیگر می داند و نشان دهنده ی ارجحیت و برتری تأمین سلامت جسمانی و روحانی کودک نسبت به إعمال این حق قانونی مصرح در ماده ١١۶٩ قانون مدنی می باشد. لازم به ذکر است طبق ماده ١١٧٣ قانون مدنی، مصادیق عدم مواظبت و یا انحطاط اخلاقی هریک از والدین را بصورت تمثیلی بیان نموده است،اما باید به این نکته نیز توجه نمود که تأمین مصلحت و صحت جسمانی یا تربیت اخلاقی طفل ارجحیت دارد و وجود این مصادیق فقط برای شخص والدین موضوعیت ندارد، بلکه جنبه ی طریقیت دارد. به این معنا که حتی در صورتیکه شخص والد یا والده، فاقد این مصادیق مصرحه در ماده ١١٧٣ قانون مدنی باشند، اما به جهت پرورش در محیطی که منجر به بخطر افتادن صحت جسمانی و اخلاقی کودک می شود، میتوان، قائل به عدم صلاحیت ایشان نیز شد.علیرغم اینکه در مواد مختلف قانون حمایت خانواده مصوب ١٣٩٢ نیز  ازجمله ماده ۴۵،۴٣،۴١، تأکید به توجه به مصلحت کودک و رعایت آن گردیده است.
در ماده ی ۴۵ قانون حمایت خانواده مصوب ٩٢ حجت را بر همگان تمام کرده و رعایت غبطه و مصلحت کودکان و نوجوانان را در کلیه ی تصمیمات دادگاه ها و مقامات اجرائی الزامی می داند.
با توجه به عرایض فوق، نقض دادنامه ی بدوی و صدور حکم شایسته از محضر قضات محترم دادگاه تجدید نظر مورد استدعاست.
با تشکر و تجدید احترام