اشتغال به خرید و فروش وسایل دندانپزشکی عمل تجاری است و دعوای اعسار از تاجر پذیرفته نیست.

اعسار - هزینه دادرسی - تاجر - عمل تجاری

مستندات: ماده ۲ قانون تجارت

دادنامه: ۹۱۰۹۹۷۰۲۳۸۰۰۱۵۶۳ مورخ: ۲۱/۱۲/۱۳۹۱

رأی دادگاه بدوی در خصوص عدم پذیرش دادخواست اعسار از تاجر 

در خصوص دعوی آقای م.ع. به طرفیت آقای م.و. به خواسته اعسار از پرداخت هزینه دادرسی در مرحله واخواهی نسبت به دادنامه شماره ۹۱۰۳۰۶ با توجه به محتویات پرونده به لحاظ عدم ارائه دلیل محکمه پسند از سوی خواهان جهت اثبات ادعای اعسار و اینکه برگه ارائه شده ضمیمه دادخواست که عنوان استشهادیه را دارد نیز، وافی به مقصود نیست؛ علاوه بر آن حسب استشهادیه تقدیمی، خواهان در اجرای ماده ۴ قانون تجارت شغل خود را خرید و فروش وسایل دندانپزشکی قرار داده که تاجر جزء تلقی می‌گردد. فلذا با عنایت به اصل ملائت و استناد به مواد ۵۰۴ و ۵۰۵ قانون آ.د.م حکم به بی حقی خواهان صادر می‌گردد. رأی صادره قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان می‌باشد.

رأی دادگاه

در خصوص دعوی آقای م.و به طرفیت آقای م.ع. به خواسته مطالبه مبلغ ۰۰۰/۰۰۰/۶۳۰ ریال بابت سند عادی و چند فقره سفته به انضمام خسارات قانونی و هزینه‌های دادرسی و خسارات تأخیر تأدیه به شرح محتویات پرونده نظر به اینکه مستندات ابرازی خواهان مصون از هرگونه تعرضی باقیمانده و علی رغم ابلاغ قانونی در جلسه دادگاه حاضر نشدند و لایحه ای هم تقدیم نکردند؛ لذا با عنایت به اصل صحت صدور اسناد و با توجه به وجود بسند در ید خواهان که دلالت و ظهور بر اشتغال ذمه خوانده دارد؛ فلذا دادگاه نظر به اصل استصحاب دین، دعوی خواهان را محمول بر صحت و مقرون به واقع و حقیقت تشخیص و به استناد مواد ۱۹۷ و ۱۹۸ و ۵۰۲ و ۵۱۵ و ۵۱۹ و ۵۲۲ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی حکم بر محکومیت خوانده دعوی به پرداخت مبلغ ۰۰۰/۰۰۰/۶۳۰ ریال بابت اصل خواسته و به پرداخت کلیه خسارات دادرسی و خسارت تأخیر تأدیه در حق خواهان صادر و اعلام میدارد. رأی صادره غیابی و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل واخواهی در این دادگاه می‌باشد.

رأی دادگاه تجدید نظر

در این پرونده م.ع. به طرفیت م.و. از دادنامه شماره ۵۷۸ مورخ ۱۷/۷/۱۳۹۱ شعبه ۲۰۶ دادگاه عمومی حقوقی تهران که به موجب آن حکم به بی حقی خواهان در دعوای اعسار از هزینه دادرسی صادر شده است، تجدیدنظرخواهی نموده و جهت اعتراض او به شرح لایحه تقدیمی جدایی از همسرش و اختلافات خانوادگی داشتن و فرزند دانشجو عنوان نموده است. خلاصه لايحه تجدیدنظر خوانده نیز مشعر است بر تکذیب اظهارات خواهان نظر به این که استشهادیه تقدیمی خواهان به ضميمه دادخواست اعسار واجد شرایط قانونی نبوده و دلیل دیگری نیز بر اثبات ادعای خود اقامه نکرده است؛ فلذا اعتراض وی وارد و موجه تشخیص داده نشده و نظر به این که تجدیدنظرخواهی با هیچ یک از جهات مصرح در ماده ۳۴۸ از قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ انطباق ندارد و در این مرحله از رسیدگی اعتراض مؤثر و مدللی که موجبات نقض دادنامه را فراهم سازد، مطرح نشده و به گونه ای نیست که به اساس آن خدشه وارد سازد؛ بنابراین با رد تجدیدنظرخواهی به استناد قسمت اخیر ماده ۳۵۸ از قانون مذکور، دادنامه تجدیدنظرخواسته با اصلاح عبارت در قسمت پایانی رأی (نتیجه حکم) از حکم به بی حقی به حکم بطلان دعوا نتیجتا با اصلاحیه مذکور تأیید و استوار گردید. این رأی قطعی است.