به استناد قانون آیین دادرسی مدنی هر زمان که شخص مدعی دلایل و مستندات مکفی جهت اثبات ادعای خویش به محکمه ابراز نکند و در مقابل ادعای وی ، مدعی علیه ادعای نامبرده را منکر شود ، شخص مدعی اختیار دارد از شخص مدعی علیه درخواست کند مرتب سوگند را ادا کندو در صورتی که مدعی علیه سوگند را یاد کند ، موجب سقوط ادعای مدعی می گردد که همانطور که قبلا هم به آن اشاره شد تحت عنوان سوگند بتی یا قاطع دعوی نام برده شده است .

نکته قابل توجه این است که شخص مدعی علیه نیز می تواند اتیان سوگند را به خود شخص مدعی رد نماید که در اینجا اگر شخص مدهی جهت اثبات ادعایش سوگندی یاد کند ، ادعای وی ثابت شده محسوب است .

هرگاه شخص مدعی علیه از اتیان سوگند ممانعت ورزد  و از رد سوگند به شخص مدعی نیز ممانعت کند در این حالت بحث نکول سوگند بوسیله مدعی علیه را می توان مطرح کرد .

نکول شخص مدعی علیه از اتیان سوگند :

با توجه به توضیحاتی که در مطالب فوق خدمتتون عرض شد چنانچه شخص مدعی علیه از اتیان سوگند ممانعت ورزد و از رد سوگند به شخص مدعی نیز ممانعت کند و این مطلب را به محکمه اعلام نماید ، صحت ادعای مطرح شده با دشواری و پیچیدگی خاصی مواجه خواهد شد زیرا از سویی ادعای مدعی بدون دلیل محسوب می شود و از طرف دیگر علی رغم منکر شدن ادعای مدعی از اتیان سوگند و رد آن نیز به شخص مدعی ممانعت می ورزد و مراتب را به دادگاه اطلاع می دهد .

این فرضیه را نکول سوگند می گویند که موضوع مقاله نیز در رابطه با همین بحث می باشد .

به استناد ماده 273 قانون آیین دادرسی مدنی (( چنانچه خوانده از ادای سوگند امتناع ورزد و سوگند را به خواهان واگذار نماید ، با سوگند وی ادعایش ثابت می شود و در صورت نکول ادعای وی ساقط و به موجب آن حکم صادر می گردد . ))

محکمه سه مرتبه به شخص مدعی علیه اخطار می دهد که سوگند را ادا کند یا سوگند مذکور را به شخص مدعی رد نماید مگر نه ناکل محسوب می شود .

آثار نکول سوگند بوسیله شخص مدعی علیه :

نکول از اتیان سوگند آثاری را برای شخص مدعی علیه به همراه خواهد داشت .

به استناد ماده 274 قانون آیین دادرسی مدنی  (( چنانچه منکر از ادای سوگند و رد آن به خواهان نکول نماید دادگاه سه مرتبه جهت اتیان سوگند یا رد آن به خواهان ، به منکر اخطار می کند ، در غیر این صورت ناکل شناخته می شود .

با اصرار خوانده بر موضوع خود ، دادگاه ادای سوگند را به خواهان واگذار نموده و با سوگند وی ادعا ثابت و به موجب آن حکم صادر می شود و در صورت نکول خواهان از ادای سوگند ، ادعای وی ساقط می شود . ))

با این اوصاف هر زمان که شخص مدعی علیه پیرو اخطار محکمه سوگند یاد کند و یا به شخص مدعی رد کند تکلیف ادعا مشخص خواهد شد .

لیکن زمانی که شخص مدعی علیه از اتیان سوگند یا رد سوگند امتناع کند ناکل شناخته شده و پس از درج  این موضوع در صورتجلسه ، اتیان سوگند را به شخص مدعی رد می نماید که در صورت سگند یاد کردن مدعی ، ادعای نامبرده ثابت شده محسوب است و به سبب آن حکم صادر می شود چنانچه از ادای سوگند امتناع ورزد مسقط ادعای وی خواهد بود .

نکته : چنانچه شخص مدعی علیه نسبت به اتیان سوگند سکوت نموده باشد و این سکوت تعمدی باشد ، محکمه ضمن تذکر قانونی از عواقب فعل وی و پنهان نمودن حقیقت ، سه مرتبه به خوانده اخطار خواهد نمود که نهایتا در صورت استنکاف از اتیان سوگند ، نامبرده ناکل شناخته خواهد شد .