یادمان باشد که موکل مهمان ماست و وکیل میزبان حرفه­ای او و مهمان­نوازی تکلیفی است که باید به هنر آذین بسته شود. ترک تعهدات فوق اگر از حداقل­های حرفه­ای نیز کمتر شود ممکن است حسب مورد تقصیر محسوب و موجب ضمان وکیل شود اما زیان بالاتر این ­است که سرمایه اصلی وکیل (اعتماد موکل به صلاحیت وی) را به باد هوا بسپارد.

غالباً محل انجام مشاوره دفتر وکیل است. بگذریم از مواقعی که وکیل مهمان موکل است ( که به صورت موردی مقبول و به­طور عمومی مطرود است) و یا حالتی که موکل در بازداشتگاه یا زندان سر می­برد که وکیل برای ملاقات یا اخذ وکالتنامه و انجام تشریفات مخصوصه (تأیید اثر انگشت زندانی توسط مسئولین زندان با الصاق مهر) راهی زندان (البته وکالتنامه و نه اصالتاً! ) می­شود.

در مواردی که پذیرایی موکل در دفتر وکیل است شایسته است موارد ذیل در آن رعایت شود.

مصاحبه و مشاوره در اتاقی خلوت انجام گیرد که دیگران (همکاران و غیره) در آن حضور نداشته و مزاحمتی ایجاد نکند. حضور افراد دیگر و مزاحمت­های مثل تلفن و SMS و غیره جریان طبیعی مصاحبه را قطع می­کند.

رعایت این امر هم به موکل کمک می­کند که آسوده­تر سِر خود را افشاء کند و هم وکیل را قادر می­سازد که وظیفه حفظ سِر را انجام دهد که اگر خدایی نکرده سِر موکل توسط غیری افشاء شود اثبات این­که این امر با تبانی وکیل نبوده و یا حتی ناشی از سهل­انگاری وی نبوده دشوار است. مخصوصاً که حسب ماده 20 قانون وکالت 1315 وکیل باید اسراری را که به واسطه وکالت از طرف موکل مطلع شده را حفظ کند و متخلف نیز به مجازات انتظامی درجه 5 (ممنوعیت سه ماه تا سه سال) از وکالت محکوم می­شود. ­-ماده 81 آیین نامه لایحه قانونی استقلال- رعایت سِر تا جایی اهمیت دارد که برخی معتقدند در صورت اطلاع وکیل از سِر موکل که موجب محکومیت موکل می­شود وکیل در وکالت اختیاری حق افشا نداشته و می­بایست استعفا نماید.

علاوه بر آن محکومیت جزایی مقرر در ماده 648 قانون مجازات در جای خود قابل اعمال و جمع است پس برای حفظ سِر باید مکان خلوتی را مهیا کرد که از گزند نامحرمان به دور باشد (تجربه شخصی بارها دیدم که موکل پیش از شروع صحبت از من اجازه خواست که در را ببندد در حالی­که بستن در تکلیف من بود!)

وکیل فرصت کافی جهت اخذ اطلاعات و ارئه مشاوره را داشته باشد عدم تنظیم وقت مبین بی­نظمی و نبود مدیریت زمان وکیل است که صلاحیت حرفه­ای او را مخدوش می­کند.

هنگام مشاوره توجه کامل وکیل ضروری است.

ظاهر بیشتر روابط کلامی است ولی باطن آن توجه است و توجه، جوهره ارتباط را می­سازد وقتی ارتباط با خالق نیازمند توجه است (لاصلوه الا بحضور القلب) به قیاس اولی، ارتباط واقعی میان مردم نیز با توجه کامل اتفاق می­افتد.

از جنبه مالی هم، حق­المشاوره یا حق­الوکاله­ای که مشتری به وکیل می­پردازد (یا خواهد پرداخت!) ارزان نیست و متناسب با آن حق دارد توجه وکیل به سخنان خود را جویا باشد.

پس وکیل حرفه­ای فقط با جسم خود در جلسه شرکت نمی­کند بلکه هوش و حواس خود را نیز حاضر می­کند تا مصداق این شعر نیافتد.

هرگز حدیث حاضر غایب شنیده­ای

خود در میان جمع و دلش جای دیگری است

موکل در جایگاه مناسب و راحتی قرار بگیرد.

ویلیام جیمز معتقد است احساسات بر حالت بدن تأثیر می­گذارند و حالت بدن نیز بر احساسات مؤثر است.

طبعاً اگر صندلی یا جایگاه موکل ناراحت باشد وی ناراحت بوده هرگز نمی­تواند روابط امن و استواری را با وکیل احساس کند.

بین وکیل و موکل مانع فیزیکی نباشد.

کتاب، مجسمه عدالت، پرچم و سایر تزئیناتی که وکلا، دفتر خود را به آن می­آرایند و در جای خود نیکوست اما هنگام مصاحبه اگر موکل به جای وکیل یک مجسمه را ببیند آنگاه این مانع فیزیکی مانع ارتباطی نیز تلقی می­شود.