حضانت مختص اطفال بوده و با رسیدن به سن بلوغ، حق حضانت منتفی می‌شود.

حقوق خانواده – حضانت - بلوغ

مستندات: مواد ۱۱۶۸ تا ۱۱۷۹ قانون مدنی

دادنامه: ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۱۱۰۲۱۵۹ مورخ: ۲۸/۱۱/۱۳۹۱

رأی دادگاه بدوی در خصوص آیا حضانت مختص اطفال بوده و با رسیدن به سن بلوغ، حق حضانت منتفی می‌شود؟

در این پرونده خواهان خانم م. ک. فرزند ح. با وکالت آقای د.م. و خانم ح.ر. به طرفیت خوانده آقای س. الف. فرزند الف. با وکالت آقای الف. الف، به خواسته حضانت دو فرزند مشترک (۱- الف. دوازده و نیم ساله شمسی، ۲ الف. ده ساله و چهار ماهه شمسی) اقامع دعوی نموده است نظر به ملاحظه دادخواست تقدیمی و ضمائم پیوست از جمله رونوشت شناسنامه و احراز رابطه بنوت (مادر و فرزندی) و استماع اظهارات وکیل ردیف دوم خواهان و مدافعات وکیل خوانده و ملاحظه لوایح دفاعیه متداعیین، چون خواهان دلیل موجهی بر اثبات ادعایش ارائه ننموده حسب شناسنامه فرزندان مذکور (۱- الف. دوازده و نیم ساله و الف. ده ساله و چهار ماهه شمسی بوده‌اند) خارج از سن طفولیت بوده و هر دو بالغ محسوب می‌گردند و طفل محسوب نمی‌گردند و فرزندان مذکور خودشان حق تصمیم گیری برای ادامه حضانت توسط والدین دارند و دادگاه در این خصوص صلاحیت تعیین حضانت را نداشته و ندارد بنابراین دادگاه دعوی مطروحه را غير وارد تشخیص و با استناد ماده ۱۲۵۷ قانون مدنی ناظر بر مواد ۱۱۶۸ تا ۱۱۷۹ قانون مذکور حکم بر بیحقی و رد دعوی مطروحه صادر و اعلام می‌گردد. رأی صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در دادگاه محترم تجدیدنظر می‌باشد.

رای دادگاه تجدید نظر 

در خصوص تجدیدنظر خواهی خانم م. ک. با وکالت آقایان م.م. و خانم ح.ر. به طرفیت آقای س. الف. با وکالت آقای الف الف نسبت به دادنامه شماره ۱۴۴۰- ۱۸/۹/۹۱ اصداری از شعبه ۲۵۰ دادگاه حقوقی (خانواده) تهران که به موجب آن دعوی تجدیدنظرخواه به خواسته تفویض حضانت فرزندان مشترک به اسامی دوشیزگان الف، متولد ۱۳۷۹ و الف. متولد ۱۳۸۱ به لحاظ خروج از حضانت اطفال حکم بر بی حقی صادر گردیده است نظر به اینکه دادنامه تجدیدنظرخواسته مطابق دلایل موجود در پرونده و وفق مقررات قانونی صادر گردیده است و ایراد تجدیدنظرخواه در حدی نیست که موجب حصول علم به وجود اشتباه در حکم گردد، لذا اعتراض نامبرده قابل انطباق با جهات مقرر در ماده ۳۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۷۹ نمی‌باشد. در نتیجه دادگاه به استناد قسمت اخیر ماده ۳۵۸ قانون مذکور ضمن رد اعتراض حکم تجدیدنظرخواسته را تأیید می‌نماید. رأی صادره قطعی است.