وجود سفته در دست بدهکار اماره پرداخت وجه آن از سوی وی است. لذا چنانچه در دادگاه بدوی شخصی محکوم به پرداخت وجه سند و خسارت تأخیر تأدیه شود ولی در مرحله تجدیدنظرخواهی، بدهکار اصل اسناد تجاری موضوع دعوی را ارائه دهد و طلبکار نیز حاضر نشود، دادگاه قرار سقوط دعوی را صادر می‌کند.

 اسناد تجاری - سفته - قرار سقوط دعوا - پرداخت وجه

مستندات: بند ج ماده ۱۰۷ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی

دادنامه: ۹۱۰۹۹۷۲۱۳۰۶۰۱۴۵۰ مورخ: ۲۵/۱۱/۱۳۹۱

رأی دادگاه بدوی در خصوص وجود سفته در ید مسئولین پرداخت اماره پرداخت وجه آن 

در خصوص دعوی خواهان آقای الف. ک. به طرفیت خوانده آقای ر.ن، به خواسته مطالبه مبلغ شش فقره سفته به میزان یکصد و پنجاه میلیون ریال با احتساب خسارات تأخیر تأدیه و خسارات دادرسی به استناد شش فقره سفته به شمارهای ۴۵۲۱۶۲ و ۸۸۱۲۷۱ الی ۸۸۱۳۶۷ و واخواست نامه‌های صادره به شرح منعکس در دادخواست دادگاه ضمن رد دفاعیات خوانده چرا که اولاً: وجود سفته‌های استنادی در ید خواهان دلیل به اشتغال ذمه خوانده که ظهر نویس سفته‌های استنادی می‌باشد و دارای مسئولیت قضایی با صادر کننده آنها دارد. ثانیاً: هیچ گونه دلیل و بینه ای که حکایت از امانی بودن سفته‌ها نزد خواهان را نماید اقامه نگردیده است. ثالثا: امضاء ظهر نویسی سفته‌های استنادی مصون از هرگونه ایراد و اعتراض از سوی خوانده باقی مانده است و موضوع سفید امضا بودن سفته‌ها نیز تأثیری در مانحن فیه ندارد و حداقل آن این است که خوانده تا میزان سفته‌ها تعهد نموده است بنا به مراتب مذکور دادگاه دعوی خواهان را مقرون به صحت تشخیص داده و مستند به مواد ۱۹۸ و ۵۱۵ و ۵۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی و همچنین مواد ۳۰۷، ۳۰۸ ، ۳۰۹ ناظر به ماده ۲۴۹ قانون تجارت حکم به محکومیت خوانده به پرداخت یک صد و پنجاه میلیون ریال بابت اصل خواسته و همچنین پرداخت خسارات تأخیر تأدیه از تاریخ سررسید سفته‌ها تا زمان اجرای دادنامه و همچنین پرداخت هزینه‌های دارسی و هزینه‌های واخواسته و سفته‌های استنادی در حق خواهان صادر و اعلام می‌دارد. رأی صادره ظرف مهلت ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران می‌باشد.

رأی دادگاه تجدید نظر در خصوص وجود سفته در ید مسئولین پرداخت اماره پرداخت وجه آن 

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ر.ن. به طرفیت آقای الف.ک. نسبت به دادنامه شماره ۴۰۰۰۶ مورخ ۱۹/۱/۹۱ صادره از شعبه ۳۹ دادگاه عمومی حقوقی تهران که به موجب آن دعوی تجدیدنظرخوانده به خواسته مطالبه مبلغ یک صد و پنجاه میلیون ریال با احتساب خسارات قانونی وجه شش فقره سفته (به شرح منعکس در پرونده) با توجه به استدلال منعکس در آن، منتهی به محکومیت خوانده به پرداخت مبلغ مذکور به عنوان اصل خواسته و نیز هزینه دادرسی و واخواست سفته‌ها و خسارت تأخیر تأدیه در حق خواهان گردیده است، با بررسی محتویات پرونده، نظر به اینکه تجدیدنظرخواه (خوانده) اصل سفته‌های مورد دعوی را به دادگاه ارائه داده و وجود سفته‌ها در بد خوانده (محكوم عليه) متضمن پرداخت وجه سفتهها به تجدیدنظرخوانده و انصراف کلی تجدیدنظرخواه (خواهان) از دعوی خویش بوده و ایضا عدم حضور خواهان در دادگاه تجدیدنظر با وصف ابلاغ اخطاریه نیز قرین انصراف وی از دعوی مطروحه می‌باشد، از این حیث دادگاه مستند به بند ج ماده ۱۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی قرار سقوط دعوی خواهان را صادر و اعلام می‌نماید. این رأی قطعی است.