در دعوای تخلیه به لحاظ انتقال به غیر باید مستأجر و منتقل اليه هر دو طرف دعوا قرار گیرند.

اجاره - تخليه - انتقال به غیر - دادخواست - خوانده

مستندات: تبصره ۱ ماده ۱۹ قانون روابط موجر و مستأجر مصوب ۱۳۵۶

دادنامه: ۹۱۰۹۹۷۰۳۲۰۷۰۱۱۲۵ مورخ ۰۴/۱۱/۱۳۹۱

رای دادگاه بدوی در خصوص خواند گان دعوای تخلیه به لحاظ انتقال به غير 

 در خصوص دادخواست آقایان ع.م. فرزند ر.، ع.ک. فرزند الف. به طرفیت آقایان الف.الف، فرزند ع.، ع.ر. فرزند الف، به خواسته اعتراض ثالث نسبت به دادنامه ۴۶۴ – ۱۷/۷/۸۹ که موجب این دادنامه حکم به تخلیه یک باب مغازه به دلیل انتقال به غیر با پرداخت مبلغ ۰۰۰/۰۰۰/۷۵ ریال به عنوان نصف حق کسب و پیشه صادر و اعلام گردیده است و خواهان‌ها خانم م.ح. را به عنوان وکیل خود معرفی نموده اند و آقای ع.ر. نیز خانم رده را به عنوان وکیل خود معرفی کرده است و خواهان‌ها به عنوان معترض ثالث اعلام داشته اند، منافع مغازه با اذن و رضایت آقای عبر. به ایشان منتقل شده است و وکیل خوانده دوم اظهار داشته، معترضین منافع را که از آقای الف الف خریده بودند به آقای ع.م. منتقل نموده اند. حالیه با توجه به اینکه در انتقال منافع به غير بدون اذن مالک می‌بایست مستأجر و منتقل اليه طرف دعوا قرار گیرند. چرا که منتقل الیه جایگزین مستأجر اصلی شده و نصف حق کسب و پیشه یا نصف سرقفلی موضوع قانون باید در حق مستأجر جديد پرداخت شود و چون در دادنامه صادره خواهان، آقای عر ،مستأجر جدید یعنی آقای ع.م. را خوانده دعوا قرار نداده، لذا به استناد ماده ۴۲۵ قانون آیین دادرسی مدنی، ضمن صدور حکم به ملغی اثر بودن داد تامه فوق الذکر و به استناد ماده ۲ قانون آیین دادرسی مدنی، قرار رد دعوای آقای عود را صادر و اعلام می‌دارد. رأی صادره ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدید نظر استان تهران می‌باشد.

رأی دادگاه تجدید نظر در خصوص خواند گان دعوای تخلیه به لحاظ انتقال به غير 

در خصوص تجدیدنظرخواهی خانم ر.د. به وکالت از آقای ع.ر. به طرفیت تجدیدنظرخواندگان آقایان ع.م.، ع.ک. با وکالت خانم م.ح. نسبت به دادنامه شماره ۷۸۴ مورخه ۳۰/۷/۹۰ صادره از شعبه ۷ دادگاه عمومی تهران که به موجب آن دعوی اعتراض ثالث تجدیدنظر خواندگان نسبت به دادنامه شماره ۴۶۴ مورخه ۱۷/۷/۸۹ همان دادگاه مورد پذیرش واقع و حکم به الغاء دادنامه فوق الذکر صادر گردیده. دادگاه نظر به اینکه مورد ادعای وکیل خواهان دعوی اصلی موضوع دادنامه مذکور، تخلیه عین مستأجره به لحاظ انتقال منافع آن به غیر می‌باشد، که در چنین فرضی بدون تحصيل اذن موجر، تبصره ۱ ماده ۱۹ قانون روابط موجر و مستأجر مصوب ۱۳۵۶، استحقاق دریافت نصف حق کسب و پیشه حسب مورد به مستأجر یا متصرف را اعلام داشته که صورت جلسه مورخه ۹/۱۲/۸۸ تحقیق و معاینه محلی، دلالت بر عدم تصرفات مستأجر آقای الف. الف و تصرفات ثالث را داشته که به لحاظ حقوق مذکور، ضرورت داشته که دعوی به طرفیت متصرف یا متصرفین طرح گردد که در دعوی اصلی چنین اقدامی صورت نگرفته. لهذا بنا بر مراتب فوق و نظر به اینکه از ناحیه وکیل تجدیدنظرخواه ایراد و اعتراض موجه و مستدلی که نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته را ایجاب نماید، به عمل نیامده و تجدیدنظرخواهی واصله با هیچ یک از جهات قید شده در ماده ۳۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی انطباق نداشته، لهذا مستند به ماده ۳۵۳ همان قانون، ضمن رد تجدیدنظرخواهی، دادنامه تجدیدنظرخواسته را تأیید و استوار می‌نماید. رأی صادره قطعی می‌باشد.