چنانچه زوجه بنابر دستور زوج کارهای منزل را انجام داده باشد. از آنجا که اصل عدم تبرع است و انجام امور منزل تکلیف زوجه نیست، برای مدت انجام این امور مستحق اجرت المثل است.

نکاح - اجرت المثل - زندگی مشترک - اصل عدم تبرع – زوجه - استيفاء از خدمات غیر

مستندات: تبصره الحاقی به ماده ۳۳۶ قانون مدنی

رأی دادگاه بدوی در خصوص اجرت المثل ایام زندگی 

در خصوص دعوی خانم من. فرزند ع. به طرفیت آقای یو، فرزند الف. به خواسته مطالبه اجرت المثل کارهای خانه مشترک على الحساب مقوم به پنجاه و یک میلیون ریال با احتساب خسارات دادرسی، با احراز رابطه زوجیت بین طرفین به دلالت تصویر مصدق رونوشت سند رسمی ازدواج شماره ۵۰۱۹ – ۲۳/۱۱/۸۲ تنظیمی از سوی دفتر رسمی ثبت ازدواج شماره ۱۸ تهران، نظر به اینکه به طور معمول در زندگی زناشویی، زن و شوهر از کار یکدیگر بهرمند می‌شوند و در استیفای زوجین از کار یکدیگر اصل عدم تبرع است و با توجه به اینکه زوجه قانونا در امور مالی و اقتصاد خانواده تکلیفی ندارد، چنانچه بنا به دستور زوج و با قصد عدم تبرع کاری را که در زمره تکلیف شوهر قرار دارد انجام دهد، بر طبق تبصره الحاقی به ماده ۳۳۶ قانون مدنی می‌تواند اجرت المثل کار خود را از او بخواهد. لذا به منظور تعیین میزان اجرت المثل کارهای انجام شده در منزل مشترک توسط خواهان، قرار ارجاع امر به کارشناس صادر گردیده و کارشناس انتخابی به شرح نظریه ثبت شده شماره ۱۹۷۲ – ۳۰/۳/۹۱ میزان آن را برآورد کرده که به لحاظ اعتراض خوانده نسبت به آن، موضوع به سه نفر از کارشناس دادگستری محول گردیده و کارشناسان منتخبه نیز به شرح نظریه وارده به شماره ۱۶۸۹ – ۱/۵/۹۱ مقدار آن به مبلغ هفت میلیون و پانصد هزار تومان برآورد کرده اند که این نظر مصون از تعرض صحابه دعوی باقیمانده و دلیلی بر عدم متابعت از آن ملحوظ و مشهود نیست و دلیل و مدرکی بر پرداخت اجرت المثل به دادگاه تقدیم نشده است. لذا دعوی اقامه شده تا میزان مقید در نظر هیأت سه نفره کارشناسی مقرون به صحت تشخیص و مستند به تبصره مرقوم و ماده ۵۱۵ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی، حکم به محکومیت خوانده به پرداخت مبلغ هفت میلیون و پانصد هزار ریال بابت اصل خواسته و از باب تسبیب به پرداخت مبلغ هفتصد هزار ریال بابت حق الزحمه کارشناس و پرداخت هزینه دادرسی و دفتر طبق تعرفه در حق خواهان صادر و اعلام می‌شود. اجرای دادگاه مکلف است به خواهان تکلیف نماید که تفاوت تمبر دادرسی را ابطال کند. این رأی حضوری و ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ در دادگاه‌های تجدیدنظر استان تهران قابل تجدیدنظرخواهی است.

رأی دادگاه تجدید نظر در خصوص اجرت المثل ایام زندگی 

تجدیدنظرخواهی آقای یر. به طرفیت خانم م.ن. نسبت به دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۱۶۹۰۰۹۲۶ مورخه ۲۶/۶/۹۱ صادره از شعبه ۲۶۹ دادگاه خانواده تهران مبنی بر مطالبه اجرت المثل ایام زندگی مشترک به خواسته تجدیدنظرخوانده که به موجب آن حکم به پرداخت محکوم به صادر گردیده است، و از این حیث مورد اعتراض تجدیدنظرخواه قرار گرفته است، موجه تشخیص داده نمیشود. لذا دادگاه با ملاحظه اوراق و محتویات پرونده و با عنایت به اینکه تجدیدنظرخواهی مطروحه با هیچ یک از بندهای ماده ۳۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی مطابقت ندارد و اعتراض موجهی که موجبات نقض دادنامه مورد اعتراض را فراهم نماید، ارائه نگردیده و از حیث رعایت اصول دادرسی و مبانی استدلال و استنباط دادنامه تجدیدنظرخواسته، فاقد اشکال است. بنابراین با استناد به ماده ۳۵۸ قانون فوق الذکر ضمن رد تجدیدنظرخواهی دادنامه مورد اعتراض را تأیید می‌نماید. این رأی دادگاه قطعی است.