در سوانح هوایی، برابر مقررات مربوط به کنوانسیون ورشو و پروتکل اصلاحی، ذی نفع حق دریافت مقدار دویست و پنجاه هزار فرانک را دارد و تقاضای پرداخت میزان طلای معادل این مبلغ موضوعیت ندارد.

حمل و نقل هوایی – مسئولیت مدنی - جبران خسارت – خسارت بدنی

مستندات: بند یک ماده ۲۲ کنواسیون ورشو و پروتکل ۱۹۵۵ الاهه و ماده واحده قانون تعیین حدود و مسئولیت شرکتهای هواپیمایی ایران در پروازهای داخل کشور مصوب ۱۳۶۴

رأی دادگاه طالبه خسارت ناشی از سوانح هوایی 

در خصوص دادخواست ۱ - خانم م. ۲- خانم پ.م. با وکالت آقای ک.م. به طرف شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران (هما) ایران ایر با وکالت آقای الف. ص. به خواسته صدور حکم بر محکومیت خوانده به پرداخت مبلغی معادل بهای ۴۸۰/۱۴ کیلو طلا با عیار نه صد هزارم به مأخذ طلا در مقطع زمانی صدور رأی بابت خسارت فوت مورث موکلین در اثر سانحه سقوط هواپیما در ارومیه با احتساب خسارات دادرسي على الحساب مقوم به ۰۰۰/۱۰۵ ریال. از آنجا که در مقررات مربوط به کنوانسیون ورشو و پروتکل اصلاحی آنچه موضوعیت دارد مقدار دویست و پنجاه هزار فرانک می‌باشد و صرفا ذی نفع حق مطالبه این مقدار فرانک را داراست و قید چگونگی برابری نرخ فرانک با طلا در بند ۵ ماده ۲۲ پروتکل صدرالاشعار موجد حق مطالبه طلا بهای آن برای ذی نفع نمی‌باشد. لذا دادگاه طرح دعوی حاضر را مطابق مقررات قانونی ندانسته و با استناد به ماده ۴ قانون آیین دادرسی مدنی قرار رد آن را صادر می‌نماید. این رأی ظرف بیست روز در دادگاه تجدیدنظر استان تهران قابل تجدیدنظرخواهی می‌باشد.

رأی دادگاه طالبه خسارت ناشی از سوانح هوایی 

در این پرونده آقای ک.م. به وکالت از بانوان ر.م. و پ.م. به طرفیت شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران (هما) ایران ایر با وکالت بعدی آقای الف.ص. از دادنامه شماره ۰۱۰۷۰ مورخ ۲۶/۱۰/۹۰ شعبه ۸۷ دادگاه عمومی حقوقی تهران تجدیدنظرخواهی کرده است. به موجب دادنامه موصوف در خصوص دعوای تجدیدنظرخواهان به خواسته مطالبه مبلغ معادل بهای ۴۸۰/۱۴ کیلو طلا با عیار نه صد هزارم به مأخذ طلا در مقطع زمانی صدور رأی قرار رد دعوا صادر شده است. دادگاه با توجه به بررسی اوراق و مستندات پرونده و مطالعه لوایح ابرازی طرفین در این مرحله ایراد و اعتراض مؤثر و مدللی که موجب نقض و بی اعتباری دادنامه تجدیدنظرخواسته را فراهم کند مطرح نشده است. زیرا غرامت قانونی قابل مطالبه توسط اولیای دم متوفی در سوانح هوایی همان است که در بند یک ماده ۲۲ کنواسیون ورشو و پروتکل ۱۹۵۵ لاهه و ماده واحده قانون تعیین حدود و مسئولیت شرکتهای هواپیمایی ایران در پروازهای داخل کشور مصوب ۱۳۶۴ مذکور می‌باشد، لذا رأی بدوی که بر همین اساس صادر شده منطبق با مقررات است و ذی نفع می‌تواند معادل ریالی مقدار فرانک تعیین شده در دادنامه تجدیدنظرخواسته را مطالبه کند. از این رو درخواست تجدید نظر منطبق با جهات مذکور در ماده ۳۴۸ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی نمی‌باشد، دادنامه تجدیدنظرخواسته با رد تجدیدنظرخواهی به استناد ماده ۳۵۳ قانون مرقوم، تأیید و استوار می‌شود. این رأی قطعی است.