گواهی عدم نشوز زوجه قبل از صدور اجرائیه از سوی دادگاه صادرکننده حکم

حكم الزام به تمکین تا قبل از صدور اجرائیه منجر به اثبات نشوز زوجه نخواهد شد.

نکاح - تمکین - نشوز - اجرائیه

در خصوص دادخواست خواهان آقای (الف. الف. ز) به طرفیت خوانده خانم (ع. الف.) به خواسته صدور حکم بر الزام خوانده به مراجعت به زندگی مشترک و تمکین از زوج، با عنایت به متن دادخواست تقدیمی و ضمایم آن، نظر به اینکه به موجب رونوشت سند نکاحيه شماره (۸۶۷۰) رابطه زوجيت في مابین طرفین محرز ومسلم است و خواهان نیز اعلام نموده که خوانده محل اقامت را بدون اجازه ترک نموده و حاضر به بازگشت به منزل نمی‌باشد و تقاضای الزام نامبرده به تمکین و بازگشت به منزل را خواستار گردیده و زوج آمادگی خود را جهت فراهم نمودن وسائل رفاه و آسایش زوجه اعلام نموده و با توجه به اینکه پس از انعقاد علقه زوجیت تمکین زوجه لازم می‌باشد و نظر به اینکه پس از وقوع نکاح به طور صحیح، حقوق و تکالیف زوجین در مقابل همدیگر بر قرار می‌شود، زوجین باید در تشیید مبانی خانواده و تربیت اولاد به یکدیگر معاضدت نمایند؛ و زن و مرد مکلف به حسن معاشرت با یکدیگر می‌باشند و از جمله تأثیرات ازدواج آرامش روانی و قلبی زن و شوهر است که موجب تعالی روح و جسم آنها می‌گردد؛ همچنان که قرآن کریم به این واقعیت اشاره می‌فرماید «هو الذي خلقكم من نفس واحده و جعل منها زوجها لیسکن إليها» (ترجمه: اوست خدایی که شما را از نفس واحدی آفرید و همسرتان را از آن پدید آورد تا در کنار او آرامش بیابید.) و با عنایت به اینکه اصولا زن باید در منزلی که شوهر تعیین می‌کند، سکنی نماید و خوانده محترمه دلیل موثری بر عدم تمکین خود به دادگاه ارائه ننموده تا مصداق ماده ۱۱۱۵ قانون مدنی واقع گردد، بنابراین دادگاه خواسته خواهان را وارد تشخیص داده و مستند به مواد ۱۱۰۲ - ۱۱۰۳ - ۱۱۰۴ - ۱۱۱۴ قانون مذکور خوانده را به مراجعت به منزل مشترک و حسن معاشرت و تمکین از زوج و خوانده را به ادای وظایف زوجیت ملزم می‌نماید در صورت تهیه مسکن موصوف با شرایط فوق الذکر و عدم حضور زوجه در مسکن مشترک و امتناع از تمکین، زوجه، ناشزه محسوب خواهد شد و ناشزه بودن او محرز می‌گردد؛ بنابراین اثر این حکم نسبت به بعد از اجراء می‌باشد و دلیل بر نشوز زوجه در گذشته نیست. رأي صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدید نظر در دادگاه محترم تجدید نظر استان تهران می‌باشد.

تجدیدنظرخواهی خانم (ع. الف.) نسبت به رأی موضوع دادنامه شماره ۹۰۱۱۸۸ – ۱۷/۴/۹۱ صادره از شعبه ۲۴۹ دادگاه عمومی خانواده که بر الزام زوجه به تمکین از همسرش اشعار دارد، وارد نیست؛ زیرا رأى تجدیدنظر خواسته موافق موازین قانونی و با رعایت اصول و قواعد دادرسی صادر گردیده و ایراد اساسی متوجه آن نمی‌باشد؛ تجدیدنظرخواه نیز در این مرحله مطلب قابل توجهی عنوان نکرده لذا به استناد ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی، رأی تجدیدنظرخواسته تأیید می‌گردد. این حکم مثبت نشوز زن نمی‌باشد، بلکه زوج باید نسبت به این حکم اجرائیه صادر نماید تا عملا هم معلوم گردد زوجه تمکین خواهد نمود یا خیر؛ به علاوه اثر این حکم نسبت به آینده است و به گذشته اثری ندارد؛ چنانچه زوجه مدعی عدم پرداخت نفقه در گذشته است، می‌تواند از دادگاه مطالبه نماید. این رأی قطعی است.