مصادیق خوف ضرر بدنی در دعوی تمکین زوج به طرفیت زوجه

دادنامه: ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۴۰۰۰۷۸۰ مورخ ۵/۶/۱۳۹۱

صرف یک بار درگیری بین زوج و زوجه که منجر به آسیب جزئی زوجه شود، مصداق خوف از ضرر بدنی نیست و مانع از صدور حکم الزام به تمکین نمی‌شود.

نکاح - تمکین - ضرر بدنی مسکن مستقل و على حده

رأی دادگاه

در خصوص دادخواست تقدیمی خواهان آقای (ع. م.) فرزند (م. ر.) با وکالت آقای (ر. الف.) به طرفیت خوانده، خانم (م. الف. م.) فرزند (ع. الف.) به خواسته الزام خوانده به تمکین در انجام وظایف زندگی مشترک با توجه به اوراق و محتویات پرونده از جمله مفاد دادخواست تقدیمی تصویر مصدق سند نکاح نامه رسمی به شماره ۶۲۲۱ صادره از دفتر ازدواج شماره ۱۷۱ حوزه ثبتی تهران، وجود علقه زوجیت بین طرفین به سبب عقد نکاح دائم محرز می‌باشد و زوجه عدم تمکین از شوهرش را ایراد ضرب و شتم شوهرش نسبت به وی و عدم امنیت توجیه نموده است، لیکن برای اثبات ادعایش به دادنامه شماره ۴۶ مورخ ۳۰/۱/۱۳۹۱ موضوع پرونده کلاسه ۹۱/۱۶۲/۱۰۶۹، که زوج به اتهام ایراد ضرب عمدی بدنی نسبت به زوجه به پرداخت دیه محکوم گردید، با عنایت به اینکه زوجه جهت عدم تمکین خود، عذر موجه خود را اعلام داشته، لذا دادگاه دعوی خواهان را غير وارد تشخیص و مستند به ماده ۱۱۵ از قانون مدنی، حکم به رد دعوی خواهان صادر و اعلام می‌گردد و به زوجه اجازه داده می‌شود تا رفع مظنه ضرر بدنی و جسمی مسکن على حدهای اختیار نماید. رأی صادره حضوری محسوب، ظرف مدت ۲۰ روز از تاریخ ابلاغ، قابل تجدیدنظر در محاکم تجدیدنظر استان تهران می‌باشد.

رأی دادگاه تجدید نظر مصادیق خوف ضرر بدنی در دعوی تمکین زوج به طرفیت زوجه 

 در خصوص دادخواست تجدیدنظرخواهی (ع. م.) با وکالت (ر. الف.) به طرفیت (م. الف. م.) نسبت به دادنامه ۰۰۵۲۸ مورخ ۱۱/۴/۱۳۹۱ در پرونده کلاسه ۱۲۶۳. صادره از شعبه ۲۶۵ دادگاه خانواده تهران که به موجب آن دعوی تجدیدنظرخواه (خواهان) را به استناد ماده ۱۱۱۵ قانون مدنی، حکم به رد دعوی صادر گردیده است، وکیل تجدیدنظرخواه اظهار داشت یک برخورد کوچک و ناچیز، که عرف و عادت قابل اغماض است، نمی‌تواند از مصادیق ماده ۱۱۱۵ قانون مدنی باشد و پس از دو سال زندگی مشترک، هیچ گونه سوء رفتاری از جانب موكل رخ نداده است و اینچنین درگیری کوچکی نمی‌تواند مناط و دلیل سوء رفتار تلقی گردد، تجدیدنظرخوانده اظهار داشت از اعمال و رفتار زوجه و ایراد ضرب و جرح، تمامی همسایه‌ها باخبر می‌باشند و چندین پرونده در کلانتری باغ فيض مطرح بوده است، نظر به اینکه آنچه در پرونده امر مضبوط می‌باشد، گواهی پزشکی قانونی کبودی بازوی چپ را قید نموده است که دیه به میزان سه دهم درصد صادر گردیده و اینکه دلیل دیگری مبنی بر درگیری مستمر و یا چندبار ایراد ضرب تحقق یافته باشد، در پرونده امر مشهود نمی‌باشد و اینکه آنچه مستنبط از ماده ۱۱۱۵ قانون مدنی می‌باشد، بودن زن با شوهر و در یک منزل، متضمن خوف ضرر بدنی یا مالی یا شرافتی برای زن می‌باشد، عرف یک بار درگیری که منتهی به کبودی در بازوی چپ شود، از مصادیق متضمن خوف ضرر بدنی تلقی نمی‌گردد. علیهذا اعتراض تجدیدنظرخواهی وارد دانسته به استناد ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی، ضمن نقض دادنامه فوق الذکر به استناد ماده ۱۱۱۴ قانون مدنی، زن باید در منزلی که شوهر تعیین می‌کند سکنی نماید و طبق ماده ۱۱۰۲ قانون مدنی، همین که نکاح به طور صحت واقع شد، روابط زوجیت بین طرفین موجود و حقوق و تکالیف زوجین در مقابل همدیگر برقرار می‌شود و یکی از وظایف زوجه تمکین از زوج می‌باشد، لذا ضمن وارد تشخیص دادن خواسته خواهان بدوی حکم به الزام زوجه به تمکین از زوج صادر و اعلام می‌نماید. رأی صادره قطعی است.