با توجه به ابهامات فراوان بانوان در مورد حقوق خود در جامعه برآن شدم تا مقاله ای را تحت عنوان حقوق بانوان در ایران تهیه و تنظیم نمایم که سهمی هر چند ناچیز درآگاه شدن زنان سرزمینم داشته باشم باشد که روزی برسد که زنی از بابت جهل به حقوق خود مورد بی مهری قرار نگیرد .

همه روزه در دادگاه های خانواده شاهد حضور زنانی هستیم که با وجود توقعی ناچیز از زندگی همسر و حتی جامعه خود دچار آشفتگی و رنجش خاطر شده اند و با در پی گرفتن راه های نامناسب سعی در احقاق حقوق تضییع شده سرگردان شعب دادگاه و نالان و خسته  در پی جستجوی راه حل برای مشکلاتی  که نشات گرفته از عدم آگاهی و علم به حقوق خود می باشد  هستند . زنانی که بخاطر عدم تسلط و اطلاع از حقوق خود در نهایت شکست خورده دادگاه ها شده اند و با خاطری مکدر دلی شکسته و امیدی از میان رفته روانه منزل شده و به ناچار به زندگی مشترکی که سراسر عذاب و رنجش و بی احترامی و توهین و پایمال کردن حقوق زنانه است تن می دهند و بیش از پیش قبول می کنند که ضعیفه ای فرمانبردار هستند که هر آنچه در حق آنان شود مستحق هستند و هیچ حمایت قانونی ندارند چراکه از حقوق و اختیارات و حمایت های قانونی خود بی خبر هستند.

در این مقاله سعی دارم با بیان حقوقی از حقوق زنان روزنه ی امیدی برای زنانی که فکر می کنند زن هیچ حقی در انتخاب ندارد بگشایم و روشن کنم برخی حقوق زنان را .

مهمترین موضوع در اختلافات زناشویی عدم فهم و درک متقابل زوجین از خواسته ها و نیازهای یکدیگر است اگر زن و مردی بدانند که هر یک حقوق و تکالیفی دارند و البته به این حقوق و تکالیف آگاه باشند و در جهت انجام آن مهم اهتمام ورزند شاید بتوان گفت دعوایی دیگر بر سر طلاق بر سر مهریه بر سره نفقه بر سر تحصیل بر سر اشتغال بر سر فرزند مشترک بر سرخانواده ها و ... نخواهند داشت اما زمانی که بدانند احترام بگذارند و عمل کنند. ان زمان است که اگر زندگی به جدایی برسد دعوایی نبوده بی مهری نبوده بی احترامی و شکستنی نبوده و همان هایی که روزی تصمیم به با هم بودن داشتن امروز تصمیم به جدایی دارند طرفین بپذیرند که با اجبار به زور به اکراه ماندن هیچ کدام ارزشی ندارد و فقط عمری از خود میگذرانند با حالی بد با خیالی ناراحت با دلی شکسته پس خوشا به حال آنان که حتی اگر تصمیم به نبودن یکدیگر دارند بدون از بین بردن حرمت ها بدون شکستن دل ها دست خداحافظی داده و مسیر زندگی  را از هم جدا کنند و آرزوی خوشبختی برای هم داشته باشند نه کینه و نفرت و انزجار.

طبق قانونی مدنی ریاست خانواده بر عهده ی شوهر است اما باید در نظر داشت شخصی که رییس است قطعا توانایی هایی داشته که قانون عنوان رییس را به او نسبت داده است از ریاست زورگویی و بی منطقی استنباط نمی شود بلکه منطق و مدیریت پر رنگ تر و بیشتر جلوه گر است با این وجود بسیاری از مرد ها با این ذهنیت که مرد هستند و رییس جایگاه و ارزش زن را در نظر نگرفته و در بسیاری موارد او را دچار رنجش میکنند که نتیجه ان طلاق هایی است شاید بی جا .

مسایلی که در پرونده های مختلف با آن مواجه شدم که البته کم هم نبوده اند موضوع ادامه تحصیل و اشتغال زن بعد از ازدواج است چراکه برخی آقایان اعتقاد دارند اگر زن تحصیل کند و به مدارج بالای علمی و به تبع آن مراتب بالای شغلی برسد زندگی زناشویی و همسر و فرزند خود را فراموش کرده و غرق در کار و تحصیل شده و دیگر وظایف و تکالیف خود را انجام نخواهد داد از این رو با مانع شدن بر سر راه پیشرفت زن مشکلات جدی که نتیجه آن تشکیل انواع پرونده های خانواده برای گرفتن طلاق خواهد شد که در این مرحله تازه لجبازی ها شروع شده و بعد از سالها کشمکش و درگیری یا مرد خسته شده و زیر بار اهرم های مالی زنانه به طلاق راضی میشود یا زن خسته شده و به زندگی برمیگردد که این خود نوعی اختلاف جدید کنار اختلافات گذشته بوجود می اورد منتهی می شود .

طبق قانون در زندگی زناشویی زن و مرد هر یک وظایف تعریف شده و مشخصی دارند که با سر پیچی از هر کدام از آنها مانعی به عنوان قانون بر سر ادامه راهشان قرار میگیرد

اگر زن و مرد بدانند که هدف از ازدواج تشکیل خانواده است و نه قرار است مرد همچون کارتی عابر بانک تمام هزینه های زندگی را پرداخت کند و دم نزند و نه زن همچون کنیزی در خدمت مرد باشد بسیاری از اختلافات قبل از بوجود امدن حل شده اند .

این وظایف چیست ؟

این حقوق چیست ؟

این تکالیف چیست ؟

این مسولیت ها و و و و  هااااا چیست ؟

طبق شرع مقدس اسلام ازدواج بر جوانان واجب است پس چرا این امر واجب و مهم به جدایی میرسد به طلاق و دادگاه و شکایت و جلب و حبس می رسد ؟

زن و مرد در مقابل هم دو وظیفه مهم و اساسی دارند 1- پرداخت نفقه زن و خانواده از جانب شوهر 2- تمکین عام و خاص زن از مرد

اگر این دو تکلیف مهم که طبق شرع مقدس اسلام و قانون بر گردن زوجین نهاده شده است شناخته شود و بدان عمل شود شاید این سیر صعودی پرونده های طلاق کاهش پیدا کند

نفقه : نفقه که اصطلاحا در زبان عرف به خرجی هم معروف است فقط سیر کردن شکم زن و سقف بالا سر نیست وهر آنچه که زن بدان نیاز و عادت داشته باشد را شامل میشود البته با در نظر گرفتن شرایط مالی مرد .نفقه همان توجه و احترام به خواسته های زن است شاید زنی لباس کهنه داشته باشد اما محترم باشد اما عزیز باشد آیا زنی که مهم باشد مورد توجه باشد بابت لباس کهنه طلاق میگیرد ؟ نفقه همان ارزش و احترام به زن است همان توجه که در قانون به عنوان هر آنچه زن بدان نیاز داشته باشد یاد شده است .می دانیم که تمکین زمانی بر زن واجب است که نفقه اش پرداخت شود . نفقه در دید مردی که نمیبیند چیست ؟ خانه – غذا – لباس- پول – ولی آیا زنی که در زندگی مرفه مالی باشد اما مورد بی احترامی و اهانت قرار گیرد تحقیر شود دیده نشود بی تعهدی و خیانت بببیند می تواند تمکین کند ؟ یا بهتر بگویم قادر به تمکین است ؟ پس نفقه اول از هر موردی هر انچه زن نیاز دارد است زن به محبت به توجه به احترام و تعهد نیاز دارد و برای زنده ماندن جسمش به غذا و برای در امان ماندن جسمش به مسکن ولی نفقه روح زن چه ؟ آیا پرداخت میشود ؟ اگر پرداخت شود زن طلاق می خواهد ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟/

وظایف زن : تمکین عام و خاص که در مقاله ای جدا که در ان به بررسی حقوق مرد میپردازیم تبیین میشود .

با توجه به حقوقی که در بالا برای زن مطرح شد که البته یک چارچوب کلیست در صورت عدم رعایت هر کدام از آنها زن می توانند درخواست طلاق خود را با دادگاه صالح اقامه نماید و بدون حضور ورضایت شوهر طلاق بگیرد .

اما چگونه ؟

در حقوق ایران طلاق یک ایقاع از جانب مرد است اما تحت شرایطی که مصادیقی از ان در بالا ذکر شد زن نیز این اختیار را دارد که از طریق دادگاه خود را مطلقه نماید

بدین شرح که با تقدیم دادخواست مطابله نفقه به صورت حقوقی و یا طرح شکایت کیفری با عنوان ترک انفاق حکم محکویت مرد را گرفته و پس از قطعی شدن می تواند دادخواست طلاق خود را به استناد حکم ماخوذه تقدیم نماید و در نهایت طلاق عسر و حرجی را دریافت نماید . چرا عسر و حرج اصلا این مفهوم به چه معناست ؟ عسر و حرج در معنای لغوی دشوار شدن و تنگی و فشار است که البته در معنای اصطلاحی و حقوقی هم از معنای لغوی دور نیست و شرایطی که ادامه زندگی مشترک زن را دچار مشقت و سختی نماید می باشد پس باید بدانیم اگر زنی نفقه دریافت نکند که تبیین آن در حد نیاز این مقاله در بالا انجام شد دچار مشقت و سختی شده و می تواند طلاق بگیرد ولی مسله مهم این است که چطور می توان این شرایط را ثابت کرد و محکمه را قانع کرد ؟

در حقوق ایران اصل عدم مخصوصا در موضوع نفقه حاکم است بدین معنا که چون با جاری کردن اصل عدم به این نتیجه می رسیم که مرد هیچیک از وظایف خود را انجام نداده که در نهایت زن روانه دادگاه شده است بار اثبات دعوی بر عهده ی مرد می باشد به عبارت دیگر و روان تر این مرد است که باید ثابت نماید نفقه زوجه خود را پرداخت کرده و باید دلیل و مدرک ارایه نماید از این حیث چون امکان اثبات برای مرد دشوار است بهترین روش برای گرفتن طلاق از طرف زن مطالبه نفقه ایام گذشته و یا طرح شکایت کیفری ترک انفاق می باشد که اگر زنان جامعه به حقوق خود آگاه باشند با اعمال این حق برای خود به راحتی از سرگردانی در محاکم خلاص شده و می توانند نتیجه مطلوب و دلخواه خود که گاه ایجاد تلنگر برای همسر برای ادامه زندگی به نحو دلخواه باشد را به دست بیاورند. 07/08/1400