دعوای طلاق زوجه به دلیل مفارقت جسمی

مفارقت جسمانی طولانی­مدت زوجین به لحاظ عدم استطاعت مالی زوج، عرفاً و عادتاً موجب عسر و حرج زن جوان است.

طلاق- عسر و حرج- استطاعت مالی- مفارقت جسمانی

دادنامه: 9209970221101873 مورخ: 09/11/1392

رأی دادگاه

درخصوص دعوی خانم ف.ر. با وکالت خانم م.ن. به طرفیت آقای م.ح. با وکالت آقای الف.پ. و خانم س.ج. به خواسته صدور گواهی عدم امکان سازش ملحض اظهارات خواهان بدین شرح است که در تاریخ 14/11/85 به عقد دائم خوانده درآمده و فرزند مشترکی ندارد زندگی مشترک از تاریخ وقوع عقد در یکی از اتاق­های منزل پدری زوج آغاز شده و باتوجه به مخالفت خانواده زوج با ازدواج ایشان از ابتدای زندگی و به دلیل دخالت­های بستگان دچار مشکلات و درگیری­هایی بوده­اند به نحوی که زوجه تا آستانه­ی خودکشی نیز پیش رفته است نهایتاً در تاریخ 1/2/87 پس از حدود یک­سال و نیم زندگی مشترک و (ادعای) زندانی­بودن دوماهه زوجه در اتاق محل اقامت خود، خوانده با تعهد تهیه منزل مستقل وی را به منزل مادرش برده و متعهد گردیده است که منزل مناسب و مستقلی را جهت سکونت وی فراهم نماید ولی علی­رغم گذشت سه سال از زمان مذکور و محکومیت­های متعدد زوج به پرداخت نفقه معوقه همسرش که به­دلیل عدم تهیه مقدمات تمکین وی بوده، زوجه کماکان درحالت بلاتکلیفی بسر می­برد لذا باتوجه به مراتب تقاضای صدور گواهی عدم امکان سازش باتوجه به عسر و حرج حاصله را داشته است، متقابلاً وکلای زوج در مقام دفاع اظهار نموده­اند نفقه باتوجه به عدم تمکین زوجه حق قانونی و شرعی ایشان نمی­باشد، مضافاً به اینکه طلاق حق مرد است و درصورتی که خانم بخواهد درخواست طلاق نماید باید عسر و حرج خود را ثابت کند یا چنانچه دادخواست به­لحاظ عدم پرداخت نفقه باشد، اجبار مرد به پرداخت نفقه امکان­پذیر نباشد درحالی که اجبار موکل طبق پرونده­های اجرایی نفقه مسبوق سابقه بوده و منتج به پرداخت نفقه در یک مورد شده است و درخصوص حکم قطعی بعدی نیز موکل و قصد پرداخت نفقه را دارد ولی از زمان پرداخت اطلاعی نداریم باعنایت به محتویات پرونده نظر به اینکه طبق مفاد دادنامه­های قطعی شماره 1420- 26/11/87 و 772-13/6/90 شعبه 279 دادگاه خانواده خوانده طی دو مرحله به پرداخت مبلغ 000/566/12 ریال به عنوان نفقه معوقه همسرش از تاریخ 1/2/87 لغایت 26/11/87 و مبلغ 000/440/46 ریال به عنوان نفقه معوقه از تاریخ 16/12/87 لغایت 13/6/90 محکوم گردیده است که صرفاً درخصوص دادنامه شماره 1337- 11/7/88 که برمبنای ادعای بیکاری و عدم توان پرداخت هرگونه وجهی از جانب زوج و پس از صدور برگ جلب (طبق مفاد پرونده اجرایی کلاسه 88/279/24/ج) نهایتاً زوجه موفق به وصول نفقه معوقه خود در سال 89 گردیده است و باتوجه به ادعاهای مکرر ناتوانی مالی از جانب زوج در پرونده­ای مطروحه در شعبه 279 دادگاه خانواده که عیناً در آراء صادره منعکس نمی­باشد، زمان وصول نفقه معوقه دادنامه شماره 772-13/6/90 نیز ازجانب وکلای زوج مشخص نگردیده، ازطرفی زوج و وکلای وی اعلام نموده­اند که مشارّالیه کماکان در منزل پدری خود اقامت داشته و توان تهیه منزل مستقلی برای سکونت همسرش را ندارد که این مسئله نیز به بلاتکلیفی سه­ساله زوجه استمرار خواهد بخشید و عدم برخورداری زوجه از نفقه درحد شئونات خود و مفارقت جسمانی طولانی­مدت بیسن ایشان که ناشی از عدم استطاعت مالی زوجه در تأمین مسکن و نفقه همسرش نمی­باشد عرفاً و عادتاً موجبات عسر و حرج زوجه مستنداً به ماده 1130 قانون مدنی گواهی عدم امکان سازش صادر و اعلام می­گردد. خواهان می­تواند ضمن مراجعه به یکی از دفاتر رسمی طلاق با بذل 5 عدد سکه تمام بهار آزادی از مهریه­اش خود را به طلاق خلعی مطلقه نماید و درصورت عدم حضور زوج در دفتر طلاق حاکم ولی ممتنع بوده و نسبت به طلاق زوجه و قبول بذل از ناحیه زوج اقدام خواهد نمود. رأی صادره حضوری و ظرف مدت 20 روز قابل تجدیدنظر در دادگاه تجدیدنظر استان تهران است.