نمونه مجموعه آرای قضایی درخصوص مالکیت معنوی در دادگاهای تجدید نظر 

مالکیت معنوی

اماره اصالت طرح­های ثبت­ شده در اداره ثبت طرح­های صنعتی

درصورت ثبت قانونی طرح صنعتی در اداره ثبت طرح­های صنعتی، اصیل­بودن آن­ها (یعنی کپی و تقلیدی نبودن و طراحی مستقل از سوی صاحب طرح) مفروض است و خلاف آن یعنی اصل­نبودن طرح­های صنعتی نیازمند اثبات است.

مالکیت معنوی- ثبت طرح صنعتی- اداره ثبت طرح­های صنعتی- اماره اصالت طرح­های صنعتی

مستندات: ماده 21 قانون ثبت اختراعات، طرح­های صنعتی؛ علائم تجاری مصوب 1386.

دادنامه: 9209970221200793 مورخ: 19/08/1392

رأی دادگاه

درخصوص دادخواست م.س. با وکالت م.خ. و ع.ن. به طرفیت خواندگان ج.ق. و ش. به شرح دادخواست تقدیمی به خواسته صدور حکم بر محکومیت خواندگان به منع و توقیف دائمی تولید و ساخت و توزیع و فروش محصولات و قاب­های کپی و مشابه­سازی­شده مخالف حقوق حاصله از ثبت طرح­های صنعتی به شماره­های صنعتی... مورخ 11/9/88 و ... مورخ 18/10/88 و محکومیت خواندگان به جبران خسارات با جلب­نظر کارشناس و هزینه­های دادرسی ایضاً دادخواست تقابل ش. با وکالت بدوی ر.ش. و ه.س. به طرفیت م.س. و اداره محترم مالکیت صنعتی به خواسته دعوی تقابل به شرح ابطال طرح­های صنعتی شماره مورخ 11/8/88 و ... مورخ 18/11/88 و خسارت­های قانونی خلاصه دعوی خواهان اصلی این است که براساس طرح­های صنعتی ثبت­شده به شماره­های فوق با اجزای صندلی، پایه­های فلزی، نشیمن پلاستیکی و محل اتصال صندلی­ها به یکدیگر این طرح را به ثبت رسانیده است.

لیکن خوانده ردیف دوم برخلاف حقوق قانونی حاصله از ثبت طرح­ها و برخلاف کنوانسیون­ها اقدام به بهره­برداری از طرح­های صنعتی نموده خلاصه دعوی تقابل نیز این است که باتوجه به سبق استفاده از طذح­های ثبت­شده و شناخته شدن آنها در بازار مصرف و گواهی شرکت­های تولیدی در زمینه چاپ و بسته­بندی صنایع می­بایستی طرح­های صنعتی ثبت­شده ابطال گردد. دادگاه با عنایت به محتویات پرونده، جری تشریفات قانونی، تشکیل جلسه دادرسی، استماع اظهارات طرفین و ملاحظه پاسخ استعلام مأخوذه: اولاً- نظر به ورود دعوی تقابل دادگاه در راستای اجرای قانون مبادرت به صدور قرار رسیدگی توأمان نموده است و ضمن لف پرونده و تعیین وقت رسیدگی وارد رسیدگی در ماهیت دعوی گردید.

ثانیاً- خواهان دعوی اصلی دعوی خویش را نسبت به خوانده ردیف اول مسترد نمود که مستنداً به بند الف ماده 107 قانون آیین دادرسی مدنی قرار ابطال دادخواست را صادر و اعلام می­دارد. ثالثاً- نظر به اینکه وکیل خواهان دعوی اصلی دعوی خویش را نسبت به خسارات نیز مسترد نمود مستنداً به بند ب ماده 107 قانون آیین دادرسی مدنی قرار رد دعوی دادگاه بدواً متعاقب استماع اظهارات طرفین و وکلای آنها که هریک با ارایه مدارکی سابقه تولید را به خود منتسب می­داشتند و فاکتورهای ارایه­شده از سوی خوانده دعوی اصلی و خواهان دعوی تقابل مورد ادعی جعل از سوی خواهان دعوی اصلی قرار گرفت ضمن اینکه خواهان دعوی تقابل برای اثبات مدعای خویش به شهادت شهود استناد نموده که دادگاه در راستای استناد خواهان تقابل به شهادت شهود بدواً قرار استماع شهادت شهود را صادر و ضمن، تشکیل جلسه دادرسی اظهارات شهود تعرفه­شونده از سوی خوانده دعوی اصلی را استماع نمودند و درخصوص ادعای جعل وکیل خواهان دعوی اصلی نسبت به تاریخ واقعی فاکتورهای ارایه­شده از سوی خوانده دعوی اصلی جلب نظر کارشناس خط را ضروری قرار ارجاع امر به کارشناسی را صادر نظریه کارشناس واصل به طرفین ابلاغ و به علت داشتن تاریخ فاکتور به غیر تاریخ مندرج در آن و تحریر تاریخ در زمانی مؤخر مورد اعتراض وکیل خوانده دعوی اصلی واقع شد که دادگاه در راستای جلوگیری از تضییع حقوق احتماعی معترض و احراز کنه ماوقع جلب­نظر هیأت کارشناسی را ضروری و اقدام به صدور قرار هیأت کارشناسی نمود که متعاقب ابداع هزینه کارشناسان از سوی معترض (وکیل خوانده دعوی اصلی و خواهان تقابل) مراتب انصراف خویش را از ادامه کارشناسی کارشناسان اعلام نمود که عدول از اعتراض چون که به منزله عدم اعتراض به نظریه کارشناسی تلقی می­شد مورد موافقت دادگاه قرار گرفت و از حیث آثار در حکم قبول نظریه کارشناس بدوی و قطعیت نظریه کارشناس اولی است از طرفی برای احراز اصیل و جدیدبودن کالاها و مشابه­سازی و تقلید جلب­نظر کارشناس ثبت اختراعات را لازم و قرار ارجاع امر به کارشناس ثبت را صادر نظریه کارشناسی واصل به طرفین ابلاغ و دلالت بر اصالت کالاهای خواهن دعوی اصلی داشته که متعاقب ابلاغ نظریه مورداعتراض خواهان تقابل و خوانده دعوی اصلی قرار گرفت که دادگاه در جهت تأمین حقوق احتمالی معترض جلب نظر هیأت را ضروری، قرار ارجاع امر به هیأت سه­نفره را صادر، نظریه هیأت واصل و اگرچه قبل از وصول نظریه هیأت دادگاه اقدام به عزل احد از کارشناسان سه­نفره آقای الف. و انتخاب آقای ت. به­عنوان کارشناس دیگر نمودند و قبل از اطلاع آقای الف. از عزل خویش وی نظریه خود را تقدیم و در همین اثناء آقای ت. کارشناس جدیدالتعیین نیز نظریه خویش را تقدیم دادگاه نمود و دادگاه مواجه با نظریه چهار کارشناس که دوتن له خواهان و دو تن له خوانده اظهارنظر نمودند گردید و علی­رغم بی­اثر بودن قانونی نظریه کارشناس چهارمی مگر در حد قرینه، دادگاه با امعان نظر به جمیع محتویات پرونده ایضاً عدم اعتراض از سوی اصحاب پرونده نسبت به نظریه هیأت به دلایل بین­الهلالین: « اول- دادگاه مراتب ثبت طرح­های صنعتی مذکور را از اداره ثبت طرح­های صنعتی استعلام نمود که جوابیه شماره 1618 ثبت طرح­های صنعتی استعلام نمود که جوابیه شماره 1618 مورخ 19/3/89 اداره مرقوم دلالت بر این دارد که دو طرح صنعتی در طبقه 6 به شماره­های مذکور در خواسته خواهان طی اظهارنامه ثبت طرح­های صنعتی به لحاظ بند ب ماده 27 قانون ثبت اخراعات طرح­های صنعتی به­لحاظ بند ب ماده 84 قانون آیین­نامه مذکور پس از بررسی­های به­عمل آمده و به لحاظ عدم سابقه ثبتی تحت شماره­های ... و ... به نام م.س. به ثبت رسیده و تا تاریخ 8/7/1393 دارای اعتبار قانونی است. دوم- برابر ماده 21 قانون ثبت اختراعات و طرح­های صنعتی و علایم تجاری مصوب 8/7/86 مجلس شورای اسلامی، طرح صنعتی زمانی قابل ثبت است که جدید یا اصیل باشد و چنانچه جدید یا اصیل­بودن اثبات شود خدشه­ای بر ثبت طرح مرقوم بجای نخواهد ماند حال آنکه عمده دفاع خوانده دعوی اصلی این است که چون یک قالب صندلی دیگر در بازار که به نام صندلی I-G معروف بوده و توسط شرکت خوانده به ایران وارد شده لهذا ثبت طرح که مربوط به سال 88 توسط خواهان بوده با مشکل سابقه استفاده و تولید توسط خوانده مواجه است حال آنکه این استدلال وارد نمی­باشد زیرا صرف واردات یک قالب و الگوی چینی نمی­تواند پیام­آور سابقه تولید توسط خوانده باشد همان­گونه که احد از کارشناسان دادگاه استدلال نموده در بازار نیز محصولی تحت این الگو و قالب یافت نشده است و نهایتاً صرف ورود یک کالا نمی­تواند نافی حق استفاده­کننده از این طرح و رد موضوع جدیدبودن آن مندرج در ماده 21 قانون ثبت طرح­های صنعتی باشد. سوم- اگرچه فاکتورهای ارایه­شده از طوی طرفین غالباً در تاریخ­های مؤخر ارائه شده است و هیچ­گونه اشاره­ای در نظریات کارشناسان مبنی بر احزار سابقه استفاده از صندلی­های موضوع طرح توسط خوانده به چشم نمی­خورد ضمن اینکه استفاده و مشابه­سازی از کالا نمی­تواند موجد حق سبق تولید تلقی شود چه اینکه محتمل است شرکتی با سوءاستفاده از الگو و قالب شرکت دیگر و بدون اطلاع وی مبادرت به این اقدام نماید که این امر فی­نفسه و به خودی خود موجد حق نیست و سابقه استفاده هیچ دلالتی بر طراح­بودن استفاده­کننده ندارد و در کیس مانحن فیه با وصف صدور قرار کارشناسی برای احراز سابقه استفاده خوانده دعوی اصلی و خواهان دعوی تقابل (برفرض قبول طراح­بودن استفاده­کننده اسبق) با کمال تأسف تاریخ فاکتورها جعلی بوده و قرینه طراح­بودن استفاده­کننده اسبق را ساقط نمود و با حذف این قرینه که استفاده­کننده سابق ممکن است طراح آن صندلی­ها باشد نوبت به طراح­بودن کسی می­رسد که اداره ثبت طرح­های صنعتی وی را طراح تلقی کرده است و تقاضای ثبت وی را متعاقب بررسی­های لازم پذیرفته است چهارم- ارائه پته مسافری و تجاری به شماره 29218 در رابطه با ورود یک کارتن به وزن 7 کیلو محتوی دو عدد صندلی پلاستیکی ساخت تایوان که خوانده دعوی اصلی آن­را به عنوان حق تقدم در استفاده از طرح متنازع­فیه مستند قرار داده است نیز به­لحاظ عدم ارتباط کالای موضع پته استنادی به طرح­های صنعتی قابلیت استناد ندارد. پنجم- نظریه هیأت کارشناسی زمانی قابلیت متابعت را دارد که با اوضاع و احوال مسلّم و محقق قضیه سازگار بوده و با آن مباینتی نداشته باشد حال آن­که در پرونده مانحن فیه، الف: دوتن از کارشناسان در بند 2 نظریه خویش اشعار داشته­اند که یکی از ادله حقانیت خوانده دعوی اصلی گواهی صادره از سازمان صنایع و معادن استان دایر بر اینکه ش. در سال 1375 دارای پروانه بهره­برداری در زمینه تولید انواع میز و صندلی پلاستیکی با طرح کپی پیوست آن می­باشد (مستند شماره 3) حال آنکه هیچ تصویری در مستند شماره 3 رؤیت نشد، مزیداً اینکه اتحادیه صنف پلاستیک، نایلون و ملامین اشعار داشته است که آقای م.س. دارای واحد صنفی در تولید در رسته پلاستیک­سازی قبل از سال 71 بوده و هم­اکنون نیز طبق ضوابط و مقررات دارای پروانه کسب شماره 86 مورخ 31/5/79 را داراست. ب: با وصف تحریر در بند 2 مبنی بر اینکه استماع اظهارات حضوری طرفین و انکار خواهان و وکیل خواهان اصلی مبنی بر تشکیل جلسه و دعوت کارشناس از آنها دادگاه با انجام مواجهه حضوری آنها با همدیگر متأسفانه، کارشناس قادر به شناسایی خواهان و وکیل وی نشد. ج: مستندات تقدیمی کارشناس عمدتاً متعلق به خوانده دعوی اصلی است نه خواهان دعوی اصلی. د: با ملاحظه لیست قیمت فروش محصولات کارخانه الف. تحریرات حداقل تا سال 88-89 هیچ اشاره­ای به تولید و فروش دو محصول موضوع این دعوی به نا­های صندلی ی. و ص. اشاره­ای نشده است چه اینکه اگر این دو محصول را تولید داشته قطعاً برای فروش و عرضه در لیست قیمت محصولات آن شرکت به آنها اشاره می­شده است. ه: کاتالوگ­های تقدیمی از سوی خوانده دعوی اصلی مجاور صندلی متنازع فیه کلمه نیو New که حکایت از تازه­بودن کالا است درج شده است که تافی صحت نظریه اکثریت هیأت است. ششم: اتادیه محصولات پلاستیک و نایلون که متولی این موضوع راجع به احراز حق تقدم و سبق استفاده تولیدکنندگان صندلی است موضوع سابقه استفاده خواهان دعوی اصلی از صندلی­های موضع طرح را تأیید نموده است. هفتم: از مجموع 5 کارشناس با وصف تشریح آن در سطور صدرالتحریر به نحو مبسوط سه نفر از پنج نفر صحت مدعای خواهان اصلی را تأیید نموده­اند. هشتم: اصل بر این است که مطابق منطوق ماده 21 قانون ثبت طرح­های صنعتی مراتب جدیدبودن طرح و عدم سابقه تولید موضوع طرح به اثبات رسیده است و خلاف آن نیازمند دلیل است و بنابر قاعده استصحاب درصورت حدوث تشکیک می­بایستی طبق اصول حقوقی به بقای حق ارائه­کننده طرح و نسبت به آن تن درداد. در پرونده مانحن فیه نیز مدرک مستندی که قابل اتکا بوده و باعث زوال حق سابق و ابقای آن باشد ارایه نشده است. نهم: سوابق پرافتخار خواهان دعوی اصلی در طول سالیان متمادی که به­عنوان واحد نمونه صادراتی طی چند سال انتخاب شده است نیز فرض دیگری بر صحت مدعای خواهان اصلی دارد. دهم: استشهادیه پیوستی خواهان دعوی اصلی حکایت از سابقه تولید خواهان اصلی دارد».

بنابه مراتی فوق دعوی خواهان اصلی را وارد دانسته و با تشخیص اصیل­بودن محصول خواهان دعوی اصلی و حق تقدم تولید محصولات موضوع گواهی طرح صنعتی شماره ... و ... مستنداً به ماده 28 از قانون ثبت اختراعات طرح­های صنعتی و علایم تجاری مصوب 86 و ماده 10 مکرر کنوانسیون موسوم به پاریس که رقابت غیرمنصفانه را جایز ندانسته و کشور ایران نیز با پذیرش آن کنوانسیون مفاد ماده مذکور را مطابق با ماده 9 قانون مدنی برای محاکم داخلی لازم­الاجرا تلقی کرده و مواد 198 و 519 قانون آیین دادرسی مدنی حکم به منع و توقیف دائمی ساخت و توزیع و فروش محصولات موضوع طرح صنعتی خواهان اصلی به شماره ... و ... بابت اصل خواسته و محکومیت خوانده به پرداخت .../950/1 ریال بابت هزینه دادرسی و حق­الوکاله وکیل برابر تعرفه له خواهان صادر و اعلام می­دارد. اما درخصوص خواهان دعوی تقابل به خواسته ابطال طرح­های صنعتی ثبت­شده به لحاظ دلایل مارالتوصیف غیروارد و محکوم به رد می­نماید. رأی صادره حضوری و ظرف 20 روز قابل تجدیدنظر در محاکم تجدیدنظر استان است.

رئیس شعبه 122 دادگاه عمومی حقوقی تهران- سعیدی راد

رأی دادگاه

ش. با وکالت آقای د.ف. و خانم س.م. به طرفیت 1-آقای م.س. با وکالت آقایان ب.ک. و الف.ص. نسبت به دادنامه شماره 0165- 2/3/90 شعبه 12 دادگاه عمومی حقوقی تهران تجدیدنظرخواهی کرده است. براساس دادنامه موصوف دعوی اصلی تقدیمی تجدیدنظر خوانده (آقای م.س.) به شرح استدلال منعکس در رأی موردپذیرش قرار گرفته، حکم به منع و توقیف دائمی، ساخت و توزیع و فروش محصولات موضوع طرح­های صنعتی نامبرده به شماره­های ... و ... و محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت خسارت دادرسی در حق خوانده صادرشده لیکن دعوی تقابل تقدیمی شرکت تجدیدنظرخواه دایر به ابطال طرح­های صنعتی به شماره­های مذکور غیروارد دانسته شده، حکم به بطلان دعوی تقابل صادر گردیده است. دادگاه نکات ذیل را موردتوجه قرار می­دهد: 1-مطابق مستندات مضبوط در پرونده مشابهت کالاهای موضوع طرح­های صنعتی ثبت­شده با محصولات عرضه­شده از سوی تجدیدنظرخواه به حدی است که مصرف­کنندگان را در تمییز محصولات و تشخیص تولیدکنندگان آنها دچار اشتباه می­سازد، 2-مدارک ابزاری پیوست پرونده حکایت از آن دارد که طرح­های صنعتی مبحوث­عنه قبل از ثبت برای عموم افشا گردیده و طرح­های مذکور فاقد وصف جدیدبودن موضوع ماده 21 قانون ثبت اختراعات، طرح­های صنعتی و علایم تجاری مصوب 1386 می­باشد. 3- باتوجه به اختلاف­نظر کارشناسان منتخب دادگاه بدوی درخصوص اصیل یا غیراصیل­بودن طرح­های صنعتی متنازع­فیه، نظریات کارشناسی قابل اتکا نمی­باشد و فاکتورها و مدارک ابزاری طرفین نیز دادگاه را به حقیقت نمی­رساند. 4- باتوجه به ثبت قانونی دو فقره طرح صنعتی مورد بحث به نام تجدیدنظر خوانده در اداره ثبت طرح­های صنعتی، اصیل­بودن آنها یعنی کپی و تقلیدی نبودن و طراحی مستقل از سوی صاحب طرح مفروض است و خلاف آن یعنی اصل نبودن طرح­های صنعتی محتاج اثبات است، موازین پرونده و دلیل و مدرکی که مثبت اصیل­نبودن طرح­های مذکور باشد ارائه نگردیده مضافاً به اینکه اتحادیه پلاستیک و نایلون تهران در پاسخ به درخواست دادگاه بدوی اعلام نموده کارشناسان هیأت حل اختلاف آن اتحادیه با بررسی سوابق کالاهای اعلام­شده  استعلام از خریداران این کالا و بنکداران باسابقه و صالح، متفقاً نظریه خود را مبنی بر حق تقدم آقای م.س. اعلام می­نمایند. 5- باتوجه به مراتب یادشده اقدام تجدیدنظر خوانده در تولید و عرضه محصولات شبیه محصولات موضوع طرح­های صنعتی تجدیدنظر خوانده در مغایرت با حق مکتسب نامبرده بوده و قانوناً قابل حمایت نمی­باشد باعنایت به مراتب مذکور چون در این مرحله ایراد مؤثری که نقض دادنامه معترض­عنه را توجیه نماید ابراز نگردیده و جهات تجدیدنظرخواهی هیچکدام از باشقوق مندرج در ماده 348 قانون آیین دادرسی مدنی تطبیق نمی­باشد و رأی دادگاه بدوی من­حیث­المجموع و به اعتبار نتیجه موافق مقررات قانونی صادر شده و ایرادات شکلی به­نحوی نیست که مؤثر در نقض اساس دادنامه باشد. فلذا به تجویز ماده 358 قانون مرقوم، ضمن رد اعتراض دادنامه تجدیدنظر خواسته تأیید می­گردد. این رأی قطعی است.

رئیس شعبه 13 دادگاه تجدیدنظر استان تهران- مستشار دادگاه

نمونه مجموعه آرای قضایی درخصوص مالکیت معنوی در دادگاهای تجدید نظر 

"در جدول زیر چارت های اقتصادی ویژه شرایط کرونا برای ملاقات تلفنی با وکیل در اختیار شما عزیزان قرار گرفته است تا به جای مراجعه به وکیل با او تماس بگیرید و به علت کرونا از احقاق حقوق خود باز نمانید"

 

درخواست مشاوره حقوقی (خط ویژه شش رقمی)	۰۲۱-۴۷۶۲۵۹
برای اتصال به درگاه پرداخت آنلاین و دریافت ارزان ترین مشاوره تلفنی فوری و 24 ساعته با سرشناس ترین وکلای متخصص در ایران، تصویرک زیر را لمس نمایید.
چارت های اقتصادیِ هزینه ی مشاوره حقوقی تلفنی با برترین وکلای دادگستری
مدت زمان مشاوره حقوقی	اجرت (تومان)
۵ دقیقه مشاوره حقوقی با وکیل	15.000 هزار تومان
۱۰ دقیقه مشاوره حقوقی با وکیل	25.000 هزار تومان
۱۵ دقیقه مشاوره حقوقی با وکیل	35.000 هزار تومان
۲۰ دقیقه مشاوره حقوقی با وکیل	45.000 هزار تومان
۳۰ دقیقه مشاوره حقوقی با وکیل	60.000 هزار تومان
۱ ساعت مشاوره حقوقی با وکیل	100.000 هزار تومان
پرداخت آنلاین و رزرو مشاوره حقوقی تلفنی فوری
*توجه* لطفاً پس از پرداخت، لوگوی واتساپ زیر را لمس نموده و تصویر فیش واریزی را به آن ارسال نمایید تا وکیل در کمتر از 5 دقیقه با شما تماس بگیرد.
روش پرداخت بعدی به این صورت می باشد که یکی از مبالغ فوق را به شماره کارت ۶۰۳۷۹۹۷۳۸۲۲۸۴۵۳۸ به نام هادی توکلی واریز کنید و سپس اطلاعات واریز را به شماره ۰۹۲۱۲۲۴۲۶۷۰ پیامک یا واتساپ نمایید تا وکیل در کمتر از ۵ دقیقه به خط شما تماس حاصل می کند.
مشاوره حقوقی آنلاین و رایگان کلیک کنید

ملاک پذیرش دعوای ابطال علامت تجاری

ملاک در پذیرش اعتراض نسبت به علامت تجاری که تقاضای ثبت آن شده یا به ثبت رسیده، واحدبودن طبقه و محصولات نیست بلکه ملاک، اشتباه مصرف­کنندگان عادی در تشخیص مبدأ تولید محصولات و تمیز کالا یا خدمات یک شخص از کالا یا خدمات اشخاص دیگر است.

مالکیت معنوی- ابطال علامت تجاری- علامت تجاری مشابه- طبقات علائم تجاری

دادنامه: 9209970221200803 مورخ: 20/08/1392

رأی دادگاه

درخصوص دعوی شرکت د. با وکالت پ. و س.م (ایشان استعفا داده است) به طرفیت 1-شرکت ب. با وکالت آقای س.ر. و خانم الف.م 2- اداره مالکیت صنعتی و ثبت علایم تجاری مبتنی بر ابطال اظهارنامه ثبت علامت به شماره 189080645 مورخ 8/8/89 و تصمیم شماره 95/ک/ع مورخ 21/8/90 کمیسیون علایم تجاری موضوع ماده 170 آیین­نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات طرح­های صنعتی و علایم تجاری و دستور ثبت اظهارنامه شماره 189110760 مورخ 10/11/89 مربوط به اضافه کالا با لحاظ خسارت قانونی دادگاه از عطف توجه به مفاد دادخواست و مدافعات وکیل خوانده اول به شرح لایحه­ی پیوست و گزارش ثبتی خوانده دوم نظر به اینکه علامت تجاری ک. به فارسی و لاتین که مورد دعوی خواهان است. سابقاً فقط جهت تولید و بسته­بندی و صادرات و واردات و توزیع چای به نامش ثبت شده حال آنکه کالاهای موضوع علامت تجاری مورد تقاضای خوانده اول که از سوی خواهان به آن اعتراض شده تولید و پخش و بسته­بندی کیک و کلوچه، شیرینی و شکلات و فرآورده­های کاکائویی و پودر ژله می­باشد که متفاوت از کالاهای موضوع علامت تجاری خواهان است و از طرفی علامت متنازع­فیه جزو علایم معروف و مشهور نمی­باشد تا مشمول بندهای ه و واو ماده 32 قانون ثبت اختراعات طرح­های صنعتی و علایم تجاری باشد. بنابراین تصمیم کمیسیون مبنی بر رد اعتراض خواهان به تقاضای ثبت علامت خوانده اول موجه و منطبق با قانون می­باشد لذا دعوی مطروحه غیرثابت تشخیص و مستنداً به ماده 197 قانون آیین دادرسی مدنی حکم به رد آن صادر و اعلام می­گردد. رأی صادره ظرف مهلت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر تهران می­باشد.

رئیس شعبه 3 دادگاه عمومی حقوقی تهران

رأی دادگاه

تجدیدنظر خواهی شذکت د. با وکالت خانم ب. به طرفیت شرکت ب. با وکالت آقای س.ر. نسبت به دادنامه شماره 908 مورخ 28/9/91 شعبه سوم دادگاه عمومی حقوقی تهران تجدیدنظرخواهیکرده است. براساس دادنامه موصوف دعوی تجدیدنظرخواه به طرفیت تجدیدنظر خوانده و اداره ثبت علایم تجاری به خواسته ابطال تصمیم شماره 95/ک/ع مورخ 21/8/90 کمیسیون علایم تجاری موضوع ماده 170 آیین­نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات، طرح­های صنعتی و علایم تجاری و ابطال اظهارنامه ثبت علامت به شماره 189080645- 8/8/89 و الزام به ثبت اظهارنامه شماره 189110760- 10/11/89 علامت تجاری « ک. به فارسی و لاتین» مربوط به اضافه کالا، اجمالاً با این استدلال که علامت تجاری که قبلاً فقط جهت تولید و بسته­بندی صادرات و واردات و توزیع چای ثبت شده حال آنکه موضوع علامت تجاری تجدیدنظر خوانده تولید و پخش و بسته­بندی کیک، کلوچه، شیرینی، شکلات و فرآورده­های کاکائویی و پودر ژله می­باشد که متفاوت از کالاهای موضوع علامت تجاری تجدیدنظرخواه می­باشد. غیرثابت تشخیص گردیده، حکم به رد دعوی صادر شده است. اینک با بررسی محتویات و مستندات پرونده و مطالعه لوایح ابزاری وکلاس طرفین، به عقیده این دادگاه دادنامه معترض­عنه به جهات ذیل مخدوش بوده و قابل تأیید نمی­باشد: اولاً- براساس قانون ثبت اختراعات، طرح­های صنعتی و علایم تجاری و آیین­نامه اجرایی آن، پذیرش اعتراض نسبت به علامت تجاری که تقاضای ثبت آن شده یا به ثبت رسیده منوط به واحدبودن طبقه و محصولات نگردیده بلکه ملاک اشتباه مصرف­کنندگان عادی در تشخیص مبدأ تولید محصولات و تمیز کالا یا خدمات یک شخص از کالا یا خدمات اشخاص دیگر می­باشد. ثانیاً در رونده حاضر باتوجه به یکی­بودن علایم و مشترک­بودن طبقات کالاهای موضوع دوعلامت به جز در طبقه 29 و نزدیک و مشابه­بودن محصولات تولیدی و قرارگرفتن آنها در یک سبد غذایی، احتمال اشتباه مصرف­کنندگان عادی در تشخیص منشأ تولید محصولات زیاد است. ثالثاً- باتوجه به ثبت مقدم علامت مبحوث­عنه به نام تجدیدنظرخواه آن شرکت دارای حق مکتسب نسبت به علامت موردنزاع بوده و تقاضای ثبت همان علامت به تاریخ مؤخر حمایت نمی­باشد بنابه مراتب مذکور، به تجویز ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی، ضمن پذیرش اعتراض دادنامه تجدیدنظر خواسته که در مخالفت با موازین قانونی صادر شده نقض می­گردد. آن­گاه باتوجه به استدلال یادشده، ادعای خواهان را محمول بر صحت تشخیص داده به استناد مواد 32 (بند الف و ز) و 59 از قانون ثبت اختراعات، طرح­های صنعتی و علایم تجاری مصوب 1386 و 198 و 519 قانون آیین دادرسی مدنی ضمن پذیرش اعتراض و نقض تصمیم کمیسیون موضوع ماده 170 آیین­نامه اجرایی قانون اختراعات، طرح­های صنعتی و علایم تجاری، حکم به ابطال اظهارنامه شماره 189080645- 8/8/89 را صادر و اداره ثبت علایم را ملزم به ثبت علامت موضوع اظهارنامه خواهان مربوط به اضافه کالا می­نماید. علاوه­برآن خوانده را به پرداخت هزینه دادرسی و حق­الوکاله وکیل طبق تعرفه در حق خواهان محکوم می­نماید این رأی قطعی است.

رئیس شعبه 12 دادگاه تجدیدنظر استان تهران- مستشار دادگاه

 نقش امارات در دعوی ابطال علامت تجاری

چنانچه علامت تجاری مورداختلاف باشد ، مدت استعمال علامت توسط هر یک از طرفین از عواملی است که در حمایت از آن موردتوجه قرار گرفته و در تعیین ذی­حق، دخالت داده می­شود.

مالکیت معنوی- ابطال علامت تجاری- مدت استفاده از علامت تجاری- اماره قانونی

مستندات: بند 1 شق ج ماده 6 کنوانسیون پاریس

دادنامه: 9209970221200784 مورخ: 18/08/1392

رأی دادگاه

درخصوص دعوی م.الف و ت.م. به وکالت از ح.م. به طرفیت 1-شرکت ب. با وکالت ح. و م. هردو ب. 2- اداره ثبت علایم و امالکیت صنعتی مبنی بر ابطال اسم و علامت ثبت­شده به شماره 105659 مورخ 28/4/1382 با لحاظ کلیه خسارات قانونی دادگاه از توجه به محتویات پرونده و اظهارات و مدافعات وکلای صاحب دعوی به شرح لوایح ابزاری نظر به اینکه علامت تجاری ب. ابتدا طی شماره 84772 مورخ 3/10/1377 به نام آقای ع.ق. جهت خدمات رستوران و پخش مواد غذایی ثبت­شده و طی سند صلح شماره 102144 مورخ 27/10/1383 به خواهان منتقل گردیده که قبل از این انتقال علامت مذکور جهت تولید کنسرو گوشتی و غیرگوشتی در طبقه 29 به نام شرکت الف. ثبت شده بود و متعاقباً به خوانده ردیف اول منتقل گردیده و سایر تصدیق­های ثبتی خواهان مؤخر از علامت خوانده ثبت گردیده است مع­هذا نظر به اینکه از زمان ثبت علامت خوانده بیش از ده سال می­گذرد که تاکنون بدون مانع و معارضی از علامت استفاده شده و به فرض مشهوربودن علامت خوانده نیز در جهت معروفیت آن دخالت و سهیم بوده است. ازطرفی نوع کالا و خدمات هریک از اصحاب دعوی متفاوت است که با این وصف وقوع اشتباه و گمراهی مصرف­کنندگان در تمییز کالا و خدمات از یکدیگر غیرقابل تصور است درنتیجه تضییع حقوق مقدم خواهان منتفی است و دعوی مطروحه منطبق با بندهای ماده 33 قانون ثبت اختراعات طرح­های صنعتی و علایم تجاری مصوب 1386 نمی­باشد بنابراین دعوی خواهان غیرثابت تشخیص و مستنداً به ماده 197 قانون آیین دادرسی مدنی حکم به ابطال آن صادر و اعلام می­گردد. رأی صادره ظرف مهلت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در محاکم تجدیدنظر تهران می­باشد.

رئیس شعبه 3 دادگاه عمومی حقوقی تهران

رأی دادگاه

باتوجه به اینکه تجدیدنظرخواهی آقای ح.م. با وکالت خانم­ها م.الف. و ت.م. به طرفیت 1-شرکت ب. با وکالت آقای خ.ب. نسبت به دادنامه شماره 1270 مورخ 27/12/91 صادره از شعبه سوم دادگاه عمومی حقوقی تهران متضمن صدور حکم به بطلان دعوی تجدیدنظرخواه به خواسته ابطال اسم و علامت ثبت­شده ب. به شماره 105659 مورخ 28/4/82 متکی بر ایراد موجه و مدلل و مؤثر در نقض و بی­اعتباری دادنامه معترض­عنه نمی­باشد و باتوجه به اینکه قبل از تأسیس رستوران­های زنجیره­ای ب. از سوی تجدیدنظرخواه، علامت تجاری ب. برای محصولات کنسرو گوشتی و غیرگوشتی توسط شرکت الف ثبت که متعاقباً به شرکت تجدیدنظر خوانده منتقل شده است و باتوجه به اینکه حوزه فعالیت تجدیدنظرخواه که خدمات رستوران­داری است متفاوت از حوزه فعالیت تجدیدنظر خوانده که تولید محصولات کنسرو گوشتی و غیرگوشتی است می­باشد و مصرف­کننده و استفاده­کننده از خدمات دچار اشتباه نمی­گردند و باتوجه به اینکه به دلالت مستندات مضبوط در پرونده تجدیدنظرخواه حداقل از سال 83 از علامت تجاری ب. به نام تجدیدنظرخوانده مطلع بوده و عدم اقامه دعوی از سوی تجدیدنظرخواه برای مدت بیش از هشت سال قرینه­ای بر عدم ارتباط فعالیت طرفین و عدم تجدیدنظرخواه از تولید محصولات تجدیدنظر خوانده با علامت تجاری ب. می­باشد مضافاً به اینکه مدت استعمال علامت از عواملی است که در حمایت از آن باید موردتوجه قرار گیرد و این مطلب در بند 1 شق ج ماده 6 خامس کنوانسیون پاریس تصریح و تأکید شده است و نظر به اینکه رأی دادگاه بدون من­حیث­المجموع موافق مقررات قانونی و با رعایت اصول دادرسی صادر شده، از این­رو به تجویز ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی، ضمن رد اعتراض، دادنامه تجدیدنظر خواسته تأیید و استوار می­گردد. این رأی قطعی است.

رئیس شعبه 12 دادگاه تجدیدنظر استان تهران- مستشار دادگاه