شرح ماوقع:

مورث موکلین مرحوم یحیی حسین پور داری یک قطعه زمین کشاورزی به مساحت تقریبی 20 هزار متر مربع واقع در روستای رزک معروف به خرابه بوده که در زمان حیاتش، توسط مشارالیه کشت و زرع میگردید که نامبرده حسب گواهی حصر وراثت به شماره ۸۲/۹/۲۵/۱۴۶۳ در تاریخ 15/04/1370 در اثر بیماری سرطان معده فوت مینمایند و بعد از فوت مشارالیه زمین کشاورزی معنونه تحت تصرف موکلین بوده که  خانم عفت احمدی بعد از فوت مورث موکلین بدون اذن و اجازه از موکلین اقدام به فروش شش دانگ زمین کشاورزی به خواندگان مینماید  و موکلین بعد از شکایت خریداران (خواندگان ) بعنوان تصرف عدوانی متوجه فروش زمین کشاورزی از سوی مرحومه عفت احمدی شده اند که بلافاصله دادخواست به خواسته ابطال بیع نامه عادی مورخه 5/2/1383 نموده اند .

قسمتی از دادنامه خلاف مصرحات قانونی و شرعی میباشد:

1- بدین شرح که دادگاه محترم بدوی در دادنامه معترض عنه بیع خانم عفت احمدی و خواندگان را به لحاظ فضولی بودن قابل ابطال حکم داده ولی از آنجایی که ملک مذکور تحت مالکیت مورث موکلین مرحوم (یحیی حسین پور) بوده و از آنجایی که مرحومه عفت احمدی (همسر مورث موکلین ) بدون اذن از وراث ( موکلین) اقدام به انتقال ششدانگ یک قطعه زمین طی بیع نامه مورخه 5/2/1383به خواندگان نموده است که موضوع مورد دادخواهی موکلین برای ابطال بیع نامه معنونه در شعبه اول دادگاه حقوقی قرار گرفته دادگاه محترم پس از ۷ سال رسیدگی و تحقیق مفصله حکم به ابطال بیع نامه معنونه داده ولی در قسمت آخر دادنامه استدلال نموده از آن‌جایی که مرحوم عفت احمدی همسر مورث موکلین بوده و ایشان در رقبه (زمین کشاورزی )به میزان یک هشتم از قیمت ارث میبرند بیع نامه را صرفاً به میزان سهم الارث مرحومه عفت احمدی (قیمت یک هشتم از زمین کشاورزی )صحیح دانسته است اینجانب به وکالت از موکلین نسبت به این قسمت از دادنامه معترض و تقاضای تجدید نظر خواهی داری چرا که در دادنامه صادره نسبت به این قسمت که مرحومه عفت احمدی را مالک یک هشتم زمین کشاورزی حکم نموده خلاف قانون و شرع می‌باشد چرا که اولا به دلالت گواهی حصر وراثت به شماره ۲/۱۵۷۶/۸۲مورث موکلین در سال ۱۳۷۵/۴/۱۵فوت نموده است و طبقه مواد ۹۴۶ و ۹۴۸ قانون (قبل از اصلاح )زن از اموال غیر منقول اعم از عین و قیمت نمی‌توانست ارث ببرد و از آنجایی که مواد مذکور در بهمن‌ماه سال ۸۷ اصلاح گردیده و در اصلاحیه مواد فوق زن (همسر مورث) صرفاً از قیمت ارث می برد و از عین محروم از ارث بوده است علی هذا با توجه به اینکه مورث موکلین در سال ۱۳۷۵/۴/۱۵فوت نموده و طبق گواهی حصر وراثت به شماره ۸۲/۹/۲۵/۱۴۶۳مرحومه عفت احمدی صرفاً از یک هشتم از اموال منقول و بهای ابنیه و اشجار دارای سهم الارث بوده است فلذا مستندا گواهی حصر وراثت معنونه و توجها به ماده ۴ قانون مدنی اثر قانون نسبت به آتیه است و در اصلاحیه مواد ۹۴۶ و ۹۴۸ نسبت به اثرگذاری قانون نسبت به گذشته حکمی تقنین نگردیده است لذا حکم صادره خلاف قانون بوده و مستحق نقض در این قسمت میباشد.