_ عنوان مقاله: بررسی جرم آدم ربایی با توجه به اصلاحات قانون کاهش مجازات حبس مصوب 1399؛ بحث آدم ربایی از قدیم الایام جرم بوده است و به خاطر ماهیت مهم و ضررو زیان های حیثیتی و جسمی و بدنی به مجنی علیه به تبع مجازات سنگینی هم داشته است در این مقاله در صدد بررسی این جرم با توجه به تحولات قانون جدید کاهش حبس تعزیری هستیم. بر اساس ماده 621 کتاب تعزیرات قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 و بند ب ماده 1 قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 1399:(( هر کس به قصد مطالبه وجه یا مال یا به قصد انتقام یا به هر منظور دیگر به عنف یا تهدید شخصا یا توسط دیگری شخصی را برباید یا مخفی کند، به بیش از پنج تا ده سال حبس و در غیر اینصورت ( یعنی اگر بدون عنف یا تهدید باشد)، به بیش از دو تا پنج سال حبس محکوم خواهد شد. در صورتی که سن مجنی علیه کم تر از پانزده سال تمام باشد یا ربودن توسط وسایل نقلیه انجام پذیرد یا به مجنی علیه آسیب جسمی یا حیثیتی وارد شود، مرتکب به حداکثر مجازات تعیین شده محکوم خواهد شد و در صورت ارتکاب جرایم دیگر به مجازات آن جرم نیز محکوم می گردد)). _ نکات جرم آدم ربایی: بر اساس ماده 621 قانون تعزیرات رفتاری که بر حسب قانون در تعریف آدم ربایی می گنجد عبارت است از (( ربودن)). به عبارت دیگر: ربودن یعنی (( جابه جا کردن دیگری بدون رضایت وی،خواه به طور مخفیانه یا به صورت آشکار.)) بر طبق آنچه ذکر کردیم دو شرط مهم برای محقق شدن جرم آدم ربایی عبارتست از: اول) انتقال دادن دیگری از یک مکان به مکان دیگر و عدم رضایت فرد ربوده شده. دوم) با عنایت به تعاریف بالا، اقداماتی مثل بستن در اتاق برروی فرد قربانی، یا همراه نمودن فرد دیگری با خود با رضایتش آدم ربایی به حساب نمی آید، اما نکته اینجا است که تنها رضایت نخستین فردی که سوار خودروی دیگری می شود و سپس راننده اقدام به تغییر مسیر می دهد موجب عدم تحقق این جرم نخواهد شد. و همچنین باید متذکر شویم که رضایتی که ناشی از خدعه و فریب باشد و یا فرد قربانی جرم به دلایلی مثل بی هوش شدن وخواب قادر نباشد مخالفت خویش را اعلام و ابراز نماید در حکم عدم رضایت است؛ مثل این مورد که فردی با تقلب و فریب خود را سرویس مدارس معرفی نماید و طفلی با این تصور سوار خودرو شود و با این ترتیب سوار خودرو گردد و راننده وی را برباید. در صورتی که رباینده به علت تهدید و عنف ( زور و اجبار)، سبب گردد که قربانی به علت ترس در ظاهر مقاومت ننماید و با او همراه شود جرم آدم ربایی محقق خواهد شد. هر گاه شخصی به دیگری وعده ووعید دهد و با ترغیب نمودن او شخصی را با خود همراه نماید در صورتی که آن وعده انجام نگردد آدم ربایی به حساب نمی آید مانند اینکه پسری با وعده ووعید ازدواج دختر را با خود همراه کند و به شهر دیگری ببرد ولی از قول خود سر بازبزند. در صورتی که رباینده در خصوص هویت وویژگی های شخص قربانی مورد نظرش اشتباه نماید و برای مثال به جای دزدیدن یک فرد ثروتمند یک فرد دیگری را که فقیر است برباید بازنیز آدبربایی محسوب می گردد. وجود رابطه زوجیت یا وجود رابطه نسبی و سببی مانع تحقق جرم آدم ربایی نیست فلذا چنانچه زن و شوهری که از هم متارکه نموده اند طفل مشترک را که در حضانت طرف مقابل است برباید جرم آدم ربایی محقق شده است. به منظور اینکه جرم آدم ربایی تحقق یابد مباشرت شخص مجرم در ارتکاب این جرم لازم نیست به عبارت دیگر ضروری نیست که شخص رباینده صرفا شخصا این عمل را انجام دهد بلکه چنانچه این عمل را (( توسط دیگری)) محقق نماید، مانند انکه فردی را ترغیب نماید که طفلی را برباید در حقیقت همان مجازات فاعل جرم برای وی معین می گردد. بحث دیگر این است که جرم آدم ربایی یک جرم آنی محسوب می گردد به عبارت دیگر به محض اینکه رباینده اقدام به ربایش می کند جرم تحقق یافته است و استمرار رفتار شرط نمی باشد. فلذا اگز رباینده پس از ربایش خویش قربانی جرم اش را پنهان نماید جرم دیگری با عنوان جرم توقیف یا اخفای غیر قانونی نیز محقق شده است. _ بررسی عناصر این جرم: از منظر عنصر روانی نخست آدم ربایی یک نوع جرم عمدی می باشد به عبارت دیگر مرتکب این جرم باید حتما (( قصد ونیت ربودن انسان زنده ای را بدون میل و اراده او)) داشته باشد. بنابراین به عنوان مثال اگر فردی از وجود انسانی در صندوق عقب اتومبیل خود بی خبر باشد و خودرو را جابه جا نماید مرتکب جرم آدم ربایی نگردیده است. در ثانی انگیزه مرتکب در ربایش دراین جرم موثر نمی باشد اگر چه داشتن قصد و نیت شریف می تواند سبب تخفیف در مجازات عامل گردد. _ شروع به جرم آدم ربایی: در صورتی که شخصی شروع به ربودن شخص دیگری نماید ولی موفق به اجرای نیت خود نگردد به مجازات شروع به آدم ربایی محکوم می گردد. به عنوان مثال در صورتی که شخصی که قصد دارد به زور شخص دیگری را سوار خودروی خویش نماید بر اثر مقاومت نمودن قربانی به هدف خود نرسد یا زمانیکه راننده مسیر حرکت خویش را به قصد ربایش تغییر دهد و در همین فواصل قربانی خودش را به بیرون خودرو پرتاب کند عمل این مجرم در حد شروع به جرم تلقی خواهد شد.و مجازات شروع نمودن به آدم ربایی بر اساس ماده 122 قانون مجزات اسلامی مصوب 1392 و بر اساس نوع آدم ربایی معین می گردد.به عنوان نمونه اگر فردی مرتکب شروع به آدم ربایی همراه با عنف و تهدید گردد به موجب بند ب ماده 122 قانون مجازت اسلامی مصوب 1392 به تحمل بیش از 2 تا 5 سال محکوم خواهد شد. _ تشدید مجازات آدم ربایی: بر اساس ماده 621 قانون مجازات اسلامی چندین عامل سبب تشدید مجزات آدم ربایی میگردد که این موارد عبارتند از: 1_ سن قربانی اگر کمتر از 15 سال تمام شمسی باشد، اعم از آنکه فرد ربوده شده دختر باشد یا پسر و اعم از اینکه رباینده علم به این موضوع داشته باشد یا خیر. 2_ ربایش با توسل به وسیله نقلیه انجام گردیده باشد اعم از اینکه وسیله نقلیه زمینییا هوایی یا دریایی باشد و اعم از وسایل نقلیه موتوری و غیر موتوری باشد اما به عنوان مثال استفاده از حیوانات باعث تشدید مجازت نخواهد شد.در صورتی که مرتکب شخص را برباید ولی بعدا برای تغییر دادن مکان فرد ربوده شده از وسیله نقلیه بهره ببرد مشمول تشدید مجازات نخواهد شد مگر آنکه این اقدام و ربودن نخست کاملا در راستای هم دیگر باشد؛ مثل اینکه رباینده کودکی را از کنار مدرسه برباید و بعد از دقایقی سوار بر خودرو نموده و متواری شود. 3_ مرتکب این جرم آسیب جسمی یا حیثیتی به قربانی جرم وارد آورد. تفاوتی نمی نماید که آسیب بعمل آمده به قربانی نشات گرفته از خود عملیات ربایش باشد مثل اینکه قربانی در مقابل اقدامات آدم ربایی مقاومت کند و آسیبی به وی برسد و یا این موضوع که آدم ربا به قصد ونیت اذیت و آزار قربانی آسیبی هم به وی برساند. اما ضروری است که آسیب همراه یا در رابطه با آدم ربایی باشد تا سبب تشدید مجازات گردد. پس در صورتی که قربانی در مکان اختفای خویش اقدام به خوزنی یا خودکشی نماید مجازات مرتکب ربایش تشدید نمی گردد.اما اگر این پنهان نمودن و عدم تغذیه مناسب آسیبی را به قربانی برساند سبب تشدید مجازات خواهد بود. و میز ضروری نیست آسیب از جانب خود رباینده بعمل آممده باشد.برای نمونه اگر بعد از اختفای ایشان افراد دیگری وی را مورد آزار جنسی قراردهند کیفر رباینده به سبب وارد آمدن آسیب حیثیتی ( یعنی آسیب دیدن آبرو بزه دیده) تشدید می گردد و متجاوزان هم به مجازات جرمی که انجام داده اند محکوم می گردند. _ صور خاص جرم آدم ربایی: 1الف_ نوزاد ربایی: براساس ماده 631 کتاب تعزیرات قانون مجازات اسلامی (( هر کس طفلی را که تازه متولد شده است، بدزدد یا مخفی نماید یا اورا به جای طفل دیگری یا متعلق به زن دیگری غیر از مادر طفل قلمداد کند، به 6ماه تا 3 سال حبس محکوم خواهد شد و چنانچه احراز شود که طفل مزبور مرده بوده است مرتکب به 100هزار تا 500 هزار ریال جزای نقدی مخکوم خواهد شد.)) ب_ پنهان کردن اموات: بر اسا ماده 635 قانون تعزیرات :(( هر کس بدون رعایت نظامات مربوط به دفن اموات جنازه ای را دفن کند یا سبب دفن ان شود یا آن را مخفی کند به جزای نقدی از 100 هزار تا 1 میلیون ریال محکوم خواهد شد.)) _ دادگاه صلاحیتدار: مرجع صلاحیتدار برای رسیدگی به جرم آدم ربایی عادی به صورت مندرج در ماده 621 دادگاه کیفری دو است و در خصوص مواردی که کیفر قانونی این جرم کمتر از ده سال حبس باشد مثل آدم ربایی مندرج در ماده 631 دادگاه کیفری دو صالح خواهد بود.