_ عنوان مقاله: کاربرد قرار تامین خواسته در دعاوی حقوقی و کیفری (1)؛ یکی از ابزار های مهم در جریان دعاوی حقوقی و حتی کیفری قرار تامین خواسته می باشد. حال در این مقاله تصمیم داریم تا این قرار بسیار مهم و کاربردی را تبیین نماییم. در قدم اول باید ببینیم که قرار تامین خواسته چه نوع قراری است؟ در حقیقت یک فاصله زمانی بین تقدیم دادخواست و آغاز طرح دعوا توسط خواهان به طرفیت خوانده در دعوا تا صدور حکم بوسیله دادگاه وجود دارد که ممکن است این مدت طویل المدت باشد که در این فاصله امکان دارد خوانده با سوء استفاده از این مدت بخواهد اموال و دارایی ها و وجوه خود را به دیگران منتقل کند و از این طریق باعث ورود ضرر و زیان به خواهان گردد.و نیز ممکن است در این فواصل زمانی موجبات نقصان و یا بوجود آمدن عیوبی در موضوع دعوا شود. مققنن ما برای اجتناب از چنین مواردی یک ابزار مهم را پیش بینی نموده وآن (( تامین خواسته)) می باشد. _ معنای تامین چیست؟ (( تامین)) واژه ای است که در لغت به معنی ایمن نمودن، حفظ نمودن، امن نمودن است و واژه (( خواسته)) به معنی موضوع دعوا یا خواسته است. بنابراین مقصود از تامین خواسته در امان نهادن موضوع دعوا است؛ به این معنی است که خواهان دعوا قادر خواهد بود با صدور قرار تامین خواسته توسط قاضی برای وی از دادگاه و اجرا نمودن آن خواسته ی دعوا را توقیف نماید و در امنیت قرار دهد تا بدین وسیله خواسته دعوا از انتقال نمودن و مخفی شدن بوسیله خوانده تا ورود نقصان و عیب محفوظ بماند و امن بماند.و از مزایای دیگر تامین خواسته این می باشد که با توجه به اینکه خواسته دعوا را از دسترسی خوانده خارج می کند قصد وی را از تاخیر انداختن در ادا نمودن حق خواهان تا زمان صدور حکم بوسیله دادگاه کاهش خواهد داد و با این تفاسیر ممکن است شرایطی بوجود آورد تا در برابرخواسته خواهان، خوانده سازش نماید. _ موارد صدور قرار: دادگاه بنا بر اینکه باید متقابلا از خواهان نیز تامین بگیرد یا خیر اقدام به صدور تامین می نماید: 1_ صادر نمودن قرار تامین خواسته بدون نیاز به اخذ تامین از خواهان: الف_ در مواردی که دعوای اصلی بنا بر سند رسمی اقامه گردد نه سند عادی حتی اگر سردفتر اسناد رسمی هم اقدام به امضای آن سند عادی نکرده باشد باز هم رسمی به حساب نمی آید. ب_ در مواردی که خواسته یا موضوع دعوا در معرض تضییع و تفریط باشد و حتما باید این امر بوسیله شهادت شهود یا امارت و قراین توسط دادگاه احراز شود. ج_ در مواردی من جمله اوراق تجاری واخواست شده مثل چک،برات و سفته. 2_ صادر نمودن قرار تامین خواسته با اخذ تامین از خواهان: در بقیه موارد مطابق با حکم دادگاه خواهان می بایست در ابتدای امر خسارت احتمالی اصطلاحا بپردازدو چرا که ممکن است از محل صدور این قرار به خوانده خسارتی به احتمال زیاد وارد شود پس می بایست این خسارت به صندوق دادگستری به عنوان ودیعه سپرده شود و پس از این امر قرار صادر می شودو اجرا می گردد. این تامین از جنس وجه نقد خواهد بود.و در صورتی که در نهایت امر حکم به نفع خوانده صادر گردد در اینصورت خساراتی که در این مدت توقیف بودن مال در اثر صدور قرار تامین خواسته به ایشان وارد شده است از محل خسارات احتمالی که به صندوق دادگستری سپرده شده است پرداخت می شود. نکته دیگری که در این مبحث وجود دارد متقابلا نیز خوانده قادر خواهد بود تا از دادگاه علیه خواهان تقاضای تامین کند. که این تقاضا در دو مورد قابل طرح است: یکی در موردی که خوانده در خصوص خسارت های ناشی از رسیدگی متقاضی تامین باشد.و دیگری اینکه خوانده در مورد خسارت های که نشات گرفته از هزینه هایی باشد که مثلا برای اخذ وکیل گرفته است. _ شرایط صدور این قرار: در ابتدای این تقاضا تامین می بایست درخواست خوهان وجود داشته باشد.و در هیچ موردی بدون درخواست خواهان امکان صدور این چنین قراری نیست و خواهان می تواند ضمن دادخواست یا در جریان دادرسی و یا حتی پیش از تقدیم دادخواست تقاضای تامین را بنماید.از جمله موارد و شرایط صدور این قرار عبارتند از: 1_ منجز وقطعی بودن خواسته: واژه منجز و یا قطعی در برابر موجل به کار می رود و بدین معنی است که خواسته خواهان می بایست در لحظه حاضر وجود داشته باشد و موعد مطالبه آن رسیده باشد.و نباید به گونه ای باشد که منوط به گذر زمان باشد( موجل باشد). البته اگر خواسته در معرض تضییع و تفریط باشد و یا خواسته در واقع سند رسمی باشد یعنی تا زمان رسیدن موعد مطالبه آن ممکن باشد از بین برود می توان استثنائا زودتر از موعد مذکور برای موضوع خواسته دعوا تقاضای صدور این قرار را نمود. 2_ معلوم بودن خواسته: در صورتی که خواسته دعوا مال است با توجه به نامعلوم بودن آن نمی توان قراری با این شرایط توسط دادگاه صادر شود به عنوان مثال در صورتی که خواسته دعوا مطالبه ی مقداری وجه باشد اما مقدار دقیقا معلوم نباشد در این جا خواسته نا معلوم است. 3_ معین بودن خواسته: به عنوان مثال چنانچه خواسته یا موضوع دعوا یک کالایی است باید بتوانیم آن را از سایر موارد و کالاها تمایز دهیم. _ مرجع صالح به رسیدگی: مرجع صالح به رسیدگی به این قرار همان دادگاهی می باشد که به اصل دعوا رسیدگی می نماید.محکمه بنا بر درخواست خواهان دعوا و بعد از احراز و اثبات وجود شرایط کافی برای صدور این قرار که در بالا توضیح دادیم اقدام به صدور این قرار می نماید بعد از صدور این قرار هم می بایست ظرف مدت 10 روز از زمان صدور قرار خوانده می تواند در همان محکمه نسبت به آن اعتراض نماید.این قرار در ضمن قابلیت تجدید نظر خواهی در دادگاه تجدید نظر ندارد. _ قرار تامین خواسته در امور کیفری: در خصوص امور کیفری هم تقریبا به مانند تامین در امور حقوقی وضعیت به همین منوال است.مثلا مالیکه در مورد آن مدعی سرقت یا خیانت در امانت می شود اگرموجود باشد می توان همان را بازداشت نمود.به عنوان مثال در پرونده خیانت در امانت یه دستگاه خودرو می توان تا زمان ختم دادرسی آن را توقیف نمود.البته در صورتی که مالم مورد نظر وجه نقد باشد می بایست طبق ماده 108 قانون دادرسی کیفری بنا بر معادل بهای آن را از اموال متهم توقیف نمود.یا در خصوص جرم سرقت چنانچه مال مسروقه در دسترسی نباشد با تقاضای شاکی معادل آن بازداشت می گردد. _ مرجع صالح صدور این قرار: بر اساس ماده 107 قانون دادرسی کیفری شاکی یا کسی که متضرر از جرم است می تواند تامین نمودن ضرر و زیان های خود را از دادسرا و از بازپرس تقاضا نماید. در این مورد پس از قبولی این مرجع وی مبادرت به صدور این قرار می نماید.لازم به تذکر است که این قرار مطابق با ماده 691 از جنله قرار هایی است که می تواند هم نسبت به اشخاص حقیقی و هم اشخاص حقوقی مانند شرکت ها صادر شود. _ نیاز یا عدم نیاز به تقدیم دادخواست: صادر شدن قرار تامین خواسته در دعاوی حقوقی بر خلاف آنچه در قانون آمده است نیازبه تقدیم دادخواست دارد ولی در امور کیفری شاکی می بایست برای تامین نمودن ضررو زیان خود ناشی از جرم جهت صدور این قرار نیازی به تقدیم دادخوایت ندارد چرا که ایشان می تواند در ضمن شکوائیه تقدیم شده به دادسرا نسبت به تقاضای تامین خواسته اقدام کند.در ضمن صدور قرار تامین خواسته در دادسرا نیازی به تودیع خسارت احتمالی ندارد.