_ بررسی احکام وصیت نامه در قوانین و مقررات: یکی از عقود مهم در زندگی هر فردی عقد وصیت است در تعریف وصیت می توان گفت که وصیت نامه در حقیقت یک نوع از سند است که حاوی وصیت باشد به عبارت دیگر سند وصیت یا وصیت نامه امتیازی محسوب می گردد که افراد جامعه با توسل به آن سند می توانند برای اموالشان پس از فوت اتخاذ تصمیم نمایند.البته غالب وصیت نامه ها در مورد اموال است اما باید اذعان نمود که علاوه بر وصیت تملیکی برخی از عقود وصیت و وصیت نامه ها در خصوص سایر مسائل هم هست.من جمله برای انجام برخی از امورات و تعهدات را هم در صورت پذیرش بر عهده ی شخص دیگری می توان گذاشت. هر شخصی به منظور اجرا شدن سند وصیت نامه اش می بایست یکسری مقررات و تشریفات قانونی و شرعی را رعایت نماید.همچنین ایجاد یک وصیتنامه خوب و صحیح نه تنها باعث کاهش تشنجات و دعواهای خانوادگی و عدم نیاز به رجوع به دادگستری می گردد به منظور کشف آخرین تصمیمات متوفی یا موصی هم کارساز است.پس هر شخصی برای تصمیم گیری درباره اموالش یا انجام کار های ناتمام در آینده باید با قواعد و مقررات تنظیم یک وصیت نامه خوب آشنا باشند در این مقاله درصدد تبیین و بررسی ایجاد یک وصیت نامه صحیح و خوب هستیم. یکی از مزایای ایجاد وصیت نامه این می باشد که تا زمانیک شخص در قید حیات باشد قابل تجدید شدن و اصلاح است.تنظیم وصیت نامه از سه طریق امکانپذیر است که هرکدام از نظر تشریفات ایجاد و توانایی اثباتی و اعتبار با دیگری متفاوت است.و هر وصیتی که خارج از این سه روش ایجاد گردد معتبر نخواهد بود. مطابق با قوانین ایران وصیت می بایست حتما کتبی باشد ووصیت شفاهی قابلیت استناد نمودن در دادگاه را ندارد. البته ممکن است فردی به صورت شفاهی وصیت نماید ووراث هم به آن استناد نمایند ولی برای عمل به آن وراث بعدا در دادگاه با مشکل مواجه می گردند. _ اقسام وصیت نامه: در یک تقسیم بندی وصیت نامه بر سه قسم است: 1_ وصیت نامه خودنوشت؛ 2_ وصیت نامه سری؛ 3_ وصیت نامه رسمی. 1_ وصیت نامه خودنوشت، لازم است که در این نوع وصیت موصی تمامی متن وصیت نامه را با خط خود تنظیم نماید به منظور اینکه در دادگاه معتبر باشد.بنابراین فردی که بی سواد است یا فردی که به دلیل فقدان قدرت بینایی قادر به نوشتن نمی باشد نمی تواند وصیت نامه به این سبک تنظیم نماید.و نکته قابل توجه این است که در نوشتن این اینچنین وصیت نامه ای امکان وکالت دادن به دیگری هم وجود ندارد. از دیگر تشریفات تنظیم آن این است که موصی حتما باید آن را در قالب تاریخ، روز، ماه، سال به خط خویش در وصیت درج نماید تا اگر وصیت نامه های دیگری هم از وی کشف گردید آخرین اراده ی وی مشخص گردد چرا که آخرین وصیت نامه هر شخصی ملاک آخرین اراده و تصمیمات وی می باشد.و اگر موصی در حضور سردفتر اسناد رسمی وصیت نامه خویش را امضا نماید در آن صورت این وصیت نامه به عنوان یک سند رسمی محسوب شده و دارای اعتبار است. 2_ وصیت نامه سری؛ برخلاف وصیت نامه خودنوشت نوع دیگری از وصیت نامه وجود دارد که می تواند به خط هر شخصی باشد اما آنچه مهم است این است که نهایتا باید به امضای موصی برسد و مطابق قانون می بایست به اداره یثبت محل سکونت موصی یا در جایی که در آئین نامه وزارت دادگستری معین شده به عنوان امانت سپرده شود.مطابق با قوانین و مقررات قانون امور حسبی شخصی که سواد ندارد نمی تواند وصیت نامه ای به روش سری ایجاد نماید. 3_ وصیت نامه رسمی؛ تنظیم وصیت نامه رسمی طبق دیگر اسنادی است که در دفاتر اسناد رسمی تنظیم می گردد و حتی اشخاصی هم که قادر به خواندن و نوشتن نباشند هم می توانند اقدام به تنظیم این نوع وصیت نامه نمایند.چون در این نوع وصیت نامه وصیت نامه در دفاتر مربوطه ثبت می گردد هیچ گونه نگرانی از بابت مفقود شدن و یا از بین رفتن وصیت نامه وجود ندارد. _ وصیت شفاهی: همانطور که گفتیم یکی از تشریفات اساسی وصیت نامه کتبی بودن آن می باشد اما در مواردی مانند جنگ و یا زلزله که امکان تنظیم تشریفات وصیت نامه نیست شخص می تواند با وجود دو شاهد به صورت شفاهی اقدام به وصیت نماید و آن یکی از شهود هم می بایست مفاد وصیت را با تاریخ روز و ماه و سال تنظیم نماید و به حضور دیگران برساند. _ نحوه تنظیم وصیت نامه: وصیت نمودن برای برخی از موضوعات مانند مواد مخدر چون موضوعاتی هستند که خلاف نظم عمومی است باطل است چرا که چیزی که مورد وصیت است می بایست دارای منفعت عقلایی و دارای ارزش مادی باشد و غیر مشورع هم نباشد مانند وصیت کردن برای خودرو. پس مثلا وصیت نمودن برای مشروبات الکلی به دلیل اینکه خلاف شرع می باشد محکوم به بطلان است. همچنین این نکته حائز اهمیت است که آنچه وصیت می گردد می بایست قابلیت نقل و انتقال داشته باشد بنابراین نمی تواند اموال عموم و موقوفات وصیت نمود.همچنین اموالی را که در آینده قابلیت موجود شدن را دارند می توان وصیت کرد به عنوان مثال میوه های یک درخت را که در آینده موجود می شود می توان وصیت نمود. _ موصی (وصیت کننده) می بایست بالغ و عاقل باشد و دارای اختیار باشد ووصیت شخص مکره درست نیست. _ در تنظیم وصیت نامه می بایست شخص برخی از واجبات مالی مثب حج واجب و یا بدهکاری های مالی مثل خمس و زکات را در ابتدای امر لحاظ نماید و با توجه به آنها وصیت نماید در حقیقت این واجبات مالی باید از اصل مال پرداخت گردد. _ وصیت کننده(موصی) با وصیت خویش نمی تواند بقیه وراث را تمام ارث محروم نماید و شخص موصی نمی تواند همگی اموال خویش را فقط به یک نفر ببخشد یا یک یا چندین نفر از وارثان خویش را از ارث محروم نماید و اگر رعایت این موارد را ننماید وصیت نامه وی تا یک سوم (ثلث) اموال وی نافذ(صحیح) است و در مورد دو سوم دیگر باید سایر وراث آن را تنفیذ نمایند و الا وصیت صحیح نیست.طبق این مقررات شخص صرفا تا یک سوم اموالش اختیار تام دارد تا به هر صورتی بخواهد بتواند وصیت نماید و بعد از فوت شخص دو سوم دیگر اموال مطابق با قانون ارث مابین وراث تقسیم می گردد.نکته مهم این است که در ابتدای امر باید موصی بدهی های خود را تسویه نماید و بعد باقیمانده اموال ما بین وراث تقسیم شود. _ وصیت تملیکی: در صورتی که فردی اموال یا منفعتی از اموال خویش را در وصیت نامه برای شخص دیگری وصیت نماید به این نوع از وصیت وصیت تملیکی می گویند.طبق این نوع از وصیت نامه اموال موصی به محض فوت اش به تملک شخص دیگری در می آید. _ وصیت عهدی: در مواردی شخص موصی از شخص دیگری می خواهد تا اقدامی یا عملی برای ایشان انجام نماید به عنوان مثال موصی وصیت می کند که پس از فوتش برخی از اموال را وقف نماید یا دیون اش را پرداخت نمایند که این نوع وصیت وصیت عهدی می گویند.کسی را که به عنوان وصی قرار میدهند در زمان حیات موصی می تواند این وصیت را قبول نکند و نپذیرد اما با مرگ وی وصی می بایست به انجام مورد وصیت موصی اقدام کند.