حضانت
- توسط وحید مرزبان
- ۱۳۹۶/۲/۱۴ | ۱۰:۵۲:۲۵
- 10 نظر
- توسط:
- ۱۴۰۲/۱۲/۷ | ۱۷:۵۷:۱۶
بعد از فوت پسربزرگم عروسم امکان ملاقات نوه هامون از ما گرفته بود اما به کمک دادخواستی که وکیل شما تنظیم کرد در حال حاضر یک روز در هفته در محل بهزیستی شهرمون امکان ملاقات پیدا کردیم
خیلی خیلی کمک بزرگی به ما کردید
ممنونیم از کلیه گروه خوبتون
- توسط:
- ۱۴۰۲/۱۲/۷ | ۱۳:۱۷:۲۳
پس از توضیح در این باره که مفهوم حضانت فرزندان چیست، در این بخش از مقاله، قصد داریم، درباره ماهیت حضانت فرزندان، صحبت کنیم و بگوییم که بر اساس نظر فقها و همچنین، بر اساس مواد قانون مدنی، ماهیت حضانت فرزندان، چه می باشد.
این مسئله که ماهیت حضانت فرزندان چیست، همواره مورد اختلاف فقها بوده است. برخی از آنان، بر این عقیده اند که ماهیت حضانت فرزندان، حق و برخی دیگر، معتقدند، ماهیت حضانت فرزندان، تکلیف می باشد.
در صورتی که بپذیریم، ماهیت حضانت فرزندان، حق والدین است، مادر و پدر کودک، می توانند، این حق را از خود سلب کنند و چه بسا که هیچ یک از والدین، حضانت کودک را نپذیرند. اما، اگر بر این نظر باشیم که ماهیت حضانت فرزندان، تکلیف والدین بوده، هیچ یک از آن ها، نمی توانند از انجام این تکلیف، سرباز بزنند.
در هر صورت، قانون مدنی، در خصوص ماهیت حضانت فرزندان، در ماده 1168 خود، چنین مقرر می دارد: " نگاهداری اطفال، هم حق و هم تکلیف ابوین است." بر اساس این ماده، ماهیت حضانت، هم حق و هم، تکلیف می باشد. همچنین، این قانون، در ماده 1172 خود، مقرر می دارد:
"هیچ یک از ابوین، حق ندارند، در مدتی که حضانت طفل به عهده آن ها است، از نگاهداری او امتناع کند، در صورت امتناع یکی از ابوین، حاکم باید، به تقاضای دیگری یا به تقاضای قیم یا یکی از اقرباء و یا به تقاضای مدعی العموم، نگاهداری طفل را به هر یک از ابوین که حضانت به عهده او است، الزام کند و در صورتی که الزام، ممکن یا موثر نباشد، حضانت را به خرج پدر و هرگاه پدر فوت شده باشد، به خرج مادر، تامین کند."
بر این اساس، ماهیت حضانت فرزندان در وهله اول، تکلیفی است که شخص عهده دار آن، نمی تواند از آن، سر باز بزند و هم حقی است که در صورت امتناع یکی از اشخاص عهدار آن، شخص دیگر، می تواند، سلب حضانت از امتناع کننده را به موجب دادخواست، از دادگاه بخواهد و خود، شخصا، عهده دار آن گردد.
- توسط:
- ۱۴۰۲/۱۲/۷ | ۱۱:۱۶:۱
هیچ یک از ابوین، حق ندارند، در مدتی که حضانت طفل به عهده آن ها است، از نگاهداری او امتناع کند، در صورت امتناع یکی از ابوین، حاکم باید، به تقاضای دیگری یا به تقاضای قیم یا یکی از اقرباء و یا به تقاضای مدعی العموم، نگاهداری طفل را به هر یک از ابوین که حضانت به عهده او است، الزام کند و در صورتی که الزام، ممکن یا موثر نباشد، حضانت را به خرج پدر و هرگاه پدر فوت شده باشد، به خرج مادر، تامین کند.
- توسط:
- ۱۴۰۲/۱۲/۷ | ۱۰:۲۴:۲۲
با سلام در صورت جدایی والدین با توجه به سن طفل موضوع حضانت به این حالت است که تا هفت سالگی تفاوتی فی مابین جنسیت طفل نخواهد بود و در حضانت مادر است و بعد از آن تا سن رشید شدن که برای اولاد اناث ۹ و برای اولاد ذکور ۱۵ سال است حضانت با حق ملاقات مادر برای پدر محفوظ است
- توسط:
- ۱۴۰۲/۱۲/۷ | ۱۰:۱۶:۳۲
با سلام .در حضانت تا هفت سالگی مادر در الویت است و بعد از ان با حضانت با پدر است اما باید توجه داشت که حتی بعد از هفت سالگی حضانت پدر قطعی نیست و دادگاه مصلحت طفل را هم مورد توجه قرار می دهد و در صورتی که مصلحت اقتضا کند حضانت مادر را تمدید می کند .
- توسط:
- ۱۴۰۲/۱۲/۷ | ۸:۴۳:۳۱
چهره دیگر حضانت تکلیف والدین است. مطابق ماده ۱۱۷۲ قانون مدنی در این خصوص مقرر کرده است « هیچیک از ابوین حق ندارند در مدتی که حضانت طفل بعهده آنها است از نگاهداری او امتناع کند در صورت امتناع یکی از ابوین حاکم باید به تقاضای دیگری یا تقاضای قیم یا یکی از اقربا و یا به تقاضای مدعی العموم نگاهداری طفل رابه هریک از ابوین که حضانت بعهده اوست الزام کند و در صورتی که الزام ممکن یا موثر نباشد نگهداری را به خرج پدر و هرگاه پدر فوت شده باشد به خرج مادر تامین کند.» پس دادگاه می تواند کسی را نگهداری به عهده اوست در صورت استنکاف الزام به حضانت نماید تا به تکلیف خود عمل کند.
باعرض سلام، طبق ماده 1169 قانون مدنی حضانت فرزند دختر از 7 تا 9 سالگی یعنی تا سن بلوغشان با پدر است. حضانت فرزند پسر نیز از 7 تا 15 سالگی یعنی سن بلوغ در پسران به پدر تعلق دارد. پس از این سن دختر و پسر خودشان تصمیم می گیرند با کدام یک از والدین زندگی کنند. البته تبصره ماده 1169 نیز قابل توجه است.
- توسط:
- ۱۴۰۲/۱۲/۷ | ۸:۲۲:۳۰
با سلام و احترام،
یکی از مهمترین مسائلی که در خصوص جدایی یا طلاق زن و مرد ممکن است مطرح شود این است که حضانت فرزند بر عهده چه کسی است . اهمیت این امر یعنی لزوم حمایت از کودکان برای جلوگیری از آسیب رسیدن به آنها سبب شده است که قوانینی در جهت حضانت فرزندان و حق ملاقات با فرزندان تصویب شود . گاهی زوجین این سوال را مطرح می کنند که آیا می توان حضانت فرزند را به طور دائمی گرفت ؟ اصلا حضانت دائمی فرزند چیست و در صورت امکان چگونه امکانپذیر است. حضانت فرزندان بر اساس قانون مدنی عبارت است از حمایت جسمی و عاطفی از فرزندان. مطابق قانون مدنی، حضانت فرزندان حق و تکلیفی است که بر عهده والدین قرار دارد . بنابراین هر یک از آنها در درجه اول موظف هستند که به مراقبت از فرزند خود بپردازند و در درجه بعد حق این را دارند که حضانت فرزندشان با آنها باشد . منتها در صورتی که والدین از هم طلاق بگیرند تعیین تکلیف در خصوص حضانت فرزندان اندکی دشوار می شود. راهکار قانون مدنی برای سپردن حضانت به یکی از والدین، سن فرزندان است. لازم است که در اینجا حضانت فرزند دختر و حضانت فرزند پسر به تفکیک مورد بررسی قرار گیرد. بر اساس قانن مزبور ، حضانت فرزند دختر تا سن هفت سالگی با مادر است و از هفت سالگی تا نه سالگی با پدر بوده و بعد از سن نه سالگی خود او می تواند انتخاب کند که می خواهد با کدامیک از والدینش زندگی کند. حضانت فرزند پسر نیز تا سن هفت سالگی با مادر است، پس از آن تا پانزده سالگی بر عهده پدر قرار می گیرد . بعد از رسیدن به سن پانزده سالگی خودش می تواند انتخاب کند که می خواهد با پدر زندگی کند یا با مادر
- توسط:
- ۱۴۰۲/۱۲/۷ | ۸:۱۵:۱۳
حضانت فرزندانی که پدرشان فوت شده با مادر آنها است؛ مگر آنکه دادگاه به تقاضای ولی قهری یا دادسـتان، اعطای حضانت به مادر را خلاف مصلحت فرزند تشخیص دهد.
در صورتیکه پدر و مادر هر دو فوت کرده باشند، حضانت با جد پدری و پس از آن با سایر خویشاوندان طفل بر مبنای ترتیبات ارث است.
- توسط:
- ۱۴۰۲/۱۲/۷ | ۷:۵۴:۵۳
با سلام
برای حضانت و نگهداری طفل كه پدر و مادر او از یكدیگر جدا شدهاند، مادر تا ۷ سالگی (پسر یا دختر فرقی ندارد) اولویت دارد و پس از آن حضانت با پدر است.
پس از ۷ سالگی هم بعد از اینکه حضانت فرزند به پدر داده شد مادر میتواند برای ملاقات با فرزندش وقت بگیرد.
در صورت فوت یکی از ابوین، حضانت کودک (صغیر یا محجور) با پدر و یا مادری که زنده است خواهد بود؛ هرچند متوفی پدر طفل بوده و برای او قیم معین کرده باشد. مثلاً با فوت پدر، حضانت طفل با مادر است؛ نه پدربزرگ طفل.
حضانت فرزندانی که پدرشان فوت شده با مادر آنها است؛ مگر آنکه دادگاه به تقاضای ولی قهری یا دادسـتان، اعطای حضانت به مادر را خلاف مصلحت فرزند تشخیص دهد.
در صورتیکه پدر و مادر هر دو فوت کرده باشند، حضانت با جد پدری و پس از آن با سایر خویشاوندان طفل بر مبنای ترتیبات ارث است.
نظر شما در مورد این مطلب