از کارفرمای خود به چه مرجعی شکایت کنیم؟

قطعا برای هرکسی که در محیط کار خود دچار مشکل شده باشد این سوال پیش آمده است که اختلاف خود با کارفرما را در چه مرجعی باید حل و فصل نماید؟چه اقداماتی باید انجام دهد و در جه مراجعی میتواند سریع تر به جواب برسد؟

حتی قطعا د ر بسیاری از موارد تعدادی از دعاوی شما به علت اعلام عدم صلاحیت رد شده است.

در این متن به شما کمک میکنیم که مرجع صالح و موثر را برای دادخواهی و اخذ حقوق تضییع شده ی خود پیدا کنید.

وقتی صحبت از شکایت علیه کارفرما میشود عموم اذهان به سمت مراجع قضایی میرود اما مسیری ساده تر و سریع تر از مراجع قضایی نیز وجود دارد که اشخاص میتوانند شکایت خد را به ان جا ارائه دهند و سریع تر و موثر تر جواب بگیرند.این مراجع سندیکا ها,انجمن ها و اتحادیه های مخصوص آن صنف میباشند.دلیل آنکه میوییم پاسخ گیری از این مراجع سریع تر و موثر تر از محاکم قضایی میباشد آن است که

1. ترافیک پرونده ها در محاکم قضایی همواره سنگین است و این محاکم در حال رسیدگی به دعاوی تمام اشخاص در هر صنفی میباشند و این دعاوی صرفا دعاوی علیه کارفرما هم نیستند و میتوانند موضوعات متفاوتی در خصوص قرارداد کاری داشته باشند اما در انجمن ها صرفا به دعاوی مربوط به آن صنف خاص رسیدگی میشود بنابراین مسلما رویه پاسخگویی نیز کوتاه تر است.

2. قضات تصمیم گیرنده در خصوص دعاوی کار بخش عمده اطلاعاتشان حقوقی و قضایی میباشد و بر مبنای قانون سعی در اخذ بهترین تصمیمات را دارند اما در مواردی ممکن است تصمیم گیری نیازمند دانش تخصصی بیشتری نسبت به آن نوع شغل دارد.برای مثال دریانوردی که وی را به تنهایی در کشتی به کار گماشتند و کشتی را به سمت مقصد ارسال کردند برای تظلم خواهی خود نیاز به مرجعی دارد که این آگاهی را داشته باشد که حضور کمتر از تعداد مشخصی در کشتی خطرات جانی و مالی فراوانی به دنبال دارد و نباید چنین دستوری از جانب کارفرما صادر شود.یا آقای الف که در شرکت بسته بندی مواد صنعتی شیمیایی کار میکند نیاز به سیدگی از جانب مرجعی دارد که این آگاهی را داشته باشد که کارفرما موظف است کارمندانش را هر چند ماه یک بار به منظور اخذ آزمايش اسپيرومتري به منظور اطمینان از عدم اختلال در عملکرد ریه به موسسات درمانی بفرستد.حتی اگر در رابطه با ان توافقی انجام نشده باشد.اشخاصی که در انجمن ها,سندیکا ها و اتحادیه ها به دعاوی اشخاص رسیدگی میکنند صاحب تخصص مربوط به شغل شاکی نیز هستند و مسلما تصمیم موثر تری نسبت به محاکم قضایی اتخاذ میکنند.

3. درخصوص ضمانت اجرا نیز ,اجرای تصمیمات انجمن ها سریع تر از محاکم قضایی پیش میرود چرا که این مراکز قابلیت اعمال فشار مستقیم بر کارفرما را دارند برعکس محاکم که لازم است تصمیمات مقتضی را به شعبات اجرایی ارسال کنند و وارد پروسه مربوطه برای اجرای احکام شوند.

اما در صورت عدم تمایل به مراجعه به این انجمن ها, یا عدم پذیرش رای انجمن یا عدم یافتن انجمن مرتبط نوبت به محاکم قضایی میرسد.

مرجع قضایی صالح برای رسیدگی به دعاوی علیه کارفرما نسبت به انواع کارفرما تقسیم بندی میشود.

در این قسمت یک تقسیم بندی غیر مدون صرفا به منظور تفهیم شما در تفاوت این دعاوی ارائه میکنیم

1-کارفرمای غیر خصوصی که در قانون تشکیلات دیوان عدالت اداری شناخته شده اند,اعم از سازمان های دولتی و وزارتخانه ها,شهرداری و سازمان های عمومی غیر دولتی که قبلا آن هارا معرفی کرده ایم مثل هلال احمر یا تامین اجتماعی

مرجع صالح به رسیدگی در خصوصی دعاوی به طرفیت این کارفرماها دیوان عدالت اداری است.مرجع بالاتری برای اعتراض به ارا این مرجع وجود ندارد و رای صادره از شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری قطعیست.

2- کارفرماهای خصوصی: کارفرمای خصوصی اصولا به وزارت کار و تعاون مراجعه میکند. در شعبات مختلف اداره ی کار ابتدا دعوی زیر نظر هیئت تشخیص قرار میگیرد و  در صورت اعتراض تحت بررسی هیئت حل اختلاف در می آید.اما در صورت صدور رای توسط هیئت حل اختلاف باز هم امکان اعتراض به رای از طریق دیوان عدالت اداری وجود دارد.

اما این در خصوص تمام کارفرماهای خصوصی صدق نمیکند هرچند که موارد خلاف آن بسیار محدود هستند.برای مثال اعضای هیئت علمی دانشگاه های خصوصی باید به وزارت علوم مراجعه کنند و در صورت عدم رسیدگی یا اعتراض به رای به دیوان عدالت اداری.

همچنین شرط رسیدگی اداره کار به این دعاوی احراز حتمی رابطه کارگر و کارفرماست.این رابطه به دو علت ممکن است احراز نشود و اداره کار رسیدگی به آن را نپذیرد.

علت اول عدم جواز ایجاد آن رابطه ی کاری خاص میباشد که بعدا راجع به آن مفصل صحبت میکنیم اما رسیدگی به رابطه ی کار بین کارفرما و  کسانی که اجازه کار ندارند در صلاحیت اداره کار نمیباشد.

علت دوم آن است که همکاری ایجاد شده است اما تحت شمول قانون کار نیست.مثل رابطه ی بین یک شرکت و وکیل شرکت در صورتی که مدارکی خلاف این موضوع مثل قراردادی که وکیل را کارمند آن شرکت قلمداد کند وجود نداشته باشد.یا بین شرکت  و کابینت ساز شرکت.یا پشتیبان های سایت یا حسابدار ها و غیره... تاکید میکنیم تمام این مواردی در صورتی که بتوان این سمت هارا ارمند اشخاص قلمداد کرد و این موضوع به طریقی از طرف شخص شاکی اثبات شود رابطه کار محرز میشود که در این خصوص بعدا مفصلا آموزش میدهیم اما اگر رابطه ی کاری به هر علتی احراز نشود رسیدگی به  این دعاوی در صلاحیت مراجع قضایی عمومی همچون شورای حل اختلاف میباشد.

نگارنده:هدیه عرفانیان سمیعی کد مشاور 7659