در صورتی که زوج از دادگاه تقاضای طلاق کند و حاضر به پرداخت حق و حقوق زوجه باشد و از طرفی زوجه نیز تقاضای حق و حقوق از جمله نفقه ایام گذشته، اجرت المثل و غیره را بکند و دادگاه بدوی فقط نسبت به خواسته طلاق گواهی عدم امکان سازش صادر نماید ولی در مورد بعضی از حقوق مالی زوجه با این که مورد تقاضا بوده اظهارنظر نکند، سپس پرونده به لحاظ اعتراض به دادگاه تجدید نظر ارسال کرد دادگاه تجدید نظر چه تکلیفی دارد؟

نظر اول

دادگاه تجدیدنظر مواجهه با تکلیفی نیست.

نظر دوم

دادگاه تجدید نظر باید حکم را نقض و خود حکم صادر نماید.

نظرسوم

دادگاه تجدید نظر باید حکم را تأیید به شعبه بدوی تذکر دهد.

نظر چهارم

دادگاه تجدید نظر به لحاظ عدم اظهارنظر در دادگاه بدوی در مورد بعضی از حقوق رأی ناقص تشخیص و پرونده را جهت اظهار نظر به دادگاه بدوی ارسال کند.

نظر پنجم

چون تعیین حقوق زوجه از متفرعات رأی طلاق است دادگاه تجدید نظر می تواند مطالبات زوجه را تعیین و رأی کامل صادر و رأی تأیید کند.

نظر کمیسیون نشست قضائی (قم)

به استناد تبصره ۳ ماده واحده قانون اصلاح مقررات مربوط به طلاق، اجرای صیغه طلاق و ثبت آن در دفتر زوج مکلف به تأدیه حقوق شرعی و قانونی زوجه (اعم از مهریه، نفقه، جهیزیه و غیر آن) به صورت نقد است و تبصره همان قانون تعیین اجرت المثل کارهایی که شرعاً به عهده زوجه نبوده را در صورت درخواست و داشتن شرایط مندرج در ذیل همان تبصره از تکالیف دادگاه می داند. بند (ب) تبصره ۶ در صورت نداشتن شرایط استحقاق اجرت المثل، تعیین نحله را از طرف دادگاه الزامی دانسته است. در مورد پرسش درخواست طلاق از طرف مرد بوده و زوجه نیز حقوق خود را درخواست کرده است دادگاه بدوی در این قسمت اظهارنظری نکرده و تنها اقدام به صدور گواهی عدم امکان سازش کرده به این ترتیب با توجه به این که خواسته در دادخواست تقدیمی، صدور گواهی عدم امکان سازش بوده، اصل رأی که همانا صدور گواهی است به طور صحیح اصدار یافته است. دادگاه تجدیدنظر با تأیید رأی رأساً میتواند حقوق زوجه را تعیین کند این رأی قابل فرجام خواهی است و با عنایت به ماده ۳۸۶ قانون آیین دادرسی مدنی زوجه میتواند در صورت داشتن اعتراض از اجرای آن نیز جلوگیری کند تا رأی قطعی از مرجع عالی صادر شود و حق زوجه در این قسمت نیز تضییع نشود.