باسمه تعالی

معاونت نظارت و بازرسی دیوانعالی کشور

سلام علیکم؛

احتراماً به استحضار می رساند:

 اینجانب .......... فرزند ........به شماره ملی...... پیرو شکایات تقدیم شده به دادگاه کیفری یک شهرستان تهران بابت تجاوز به عنف و دادسرای انتظامی قضات بابت استنکاف قاضی محترم شعبه ...دادگاه کیفری یک شهرستان تهران از رسیدگی و امتناع از وظیفه قانونی توسط ایشان و همچنین رفتار خلاف شأن و خارج  از نزاکت حین انجام وظیفه توسط ایشان، اکنون با تقدیم شکایت از محضرعالی تقاضا دارم دستور فرمائید با توجه به فرار متهم پرونده و شخص متجاوز آقای شهروز خوش فیض  از ایران، بدواً رای مقتضی درخصوص پرونده تجاوز به عنف صادر شود  و در مرتبه بعدی برخورد قانونی با قاضی متخلف صورت گیرد.

توضیح آن که،اینجانب در تاریخ 8 فروردین 1397 در هتل استقلال تهران مورد تعدی و تجاوز به عنف و اکراه توسط آقای ..... قرار گرفتم و پیرو این تجاوز اقدام به طرح شکایت نمودم بعلاوه ایشان بنده را از بهائی بودن خود مطلع ننموده و با معرفی کردن خود بعنوان مسلمان و شیعه منجر به فریب بنده شدند درحالیکه بنده با مشاهده پاسپورت ایشان متوجه شدم بهائی بوده و ساکن اسرائیل بوده است و پس از انجام این اقدام متجاوزانه وعده ازدواج را به بندها دادند لیکن پس از مدت بیش از 2 سال ایشان کماکان درجهت فریب بنده و عدم طرح شکایت از اقدام متجاوزانه ایشان وعده ازدواج را میدهند لیکن اکنون  پس از گذشت 2 سال وبا توجه به حدی بودن جرم  عدم شمول مرورو زمان، بدلیل فراهم آوری موجبات رنجش خاطر بنده و علیرغم عواقب زیان بار طرح شکایت بر آبروی خویش اقدام به طرح شکایت و دادخواهی جهت احقاق حق خویش نمودم. همچنین ایشان علیرغم اطلاع از ابتلای خویش به بیماری مقاربتی واگیردار با بنده رابطه جنسی برقرار نمودند  و منجر به ابتلای بنده به بیماری HPV مبتلا شدند و پس از طی دوره درمانی طولانی هنوز از این بیماری رنج میبرم که درصورت عدم پیگیری های درمانی مداوم و مستمر ابتلا به بیماری سرطان سلامتی بنده را تهدید میکند.  .  این درحالی است که در ماده 9 قانون طرز جلوگیری از بیماری های آمیزشی و بیماری های واگیردار مقرر میدارد« هرکس بداند مبتلا به بیماری آمیزشی واگیردار بوده و یا آن که اوضاع و اخوال شخصی او طوری باشد که  بایستی حدس بزند که بیماری او واگیردار است و بواسطه آمیزش او طرف مقابل مبتلا شود و به مراجع قضائی شکایت کند مبتلاکننده به حبس تأدیبی از سه ماه تا یکسال محکوم میشود.»

 اکنون که اینجانب اقدام به طرح شکایت به مرجع صالح قضائی نموده ام قاضی محترم جناب آقای .....  علیرغم مراجعات مکرر بنده  از رسیدگی و انجام وظیفه قانونی خویش و صدور رای  استنکاف نموده و امتناع می ورزند و با اطاله دادرسی موجبات تضرر بنده را فراهم آورده اند چرا که  جناب آقای.......  متهم بهایی مسلک پرونده  متجاوز به عنف و اکراه هستند و صرفاً با تادیه مبلغ 400 میلیون تومان بعنوان وثیقه از کشور خارج شده اند و بیم عدم بازگشت ایشان وجود دارد لیکن قاضی محترم علیرغم اطلاع از این امر از تعیین تکلیف نهایی و صدور رای امتناع می ورزند. این درحالی است که به استناد بند 5 ماده 16 قانون نظارت بر رفتار قضات مصوب 1392،  استنکاف از رسیدگی و امتناع از انجام وظایف قانونی از تخلفات انتظامی بوده و متخلف به یکی از مجازاتهای انتظامی درجه شش تا ده محکوم می‌شود.

بعلاوه قاضی محترم رفتار خلاف شأن و خارج از نزاکت حین انجام وظیفه با بنده داشتند و بنده را متهم نمودند که قصد اخاذی و دریافت ارش البکاره داری حال آن که بنده بدنبال کسب منفعت مالی نبوده تنها خواهان مجازات زانی پرونده هستم چراکه ایشان با تجاوز به عنف و اکراه موجبات هتک حیثیت و رنجش خاطر بنده را فراهم آوردند و مستنداً به بند ت ماده224 قانون مجازات اسلامی مجازات ایشان اعدام است و بنده نیز تنها خواهان اجرای عدالت و احقاق حقوق معنوی تضییع شده خویش هستم بعلاوه متهم کردن بنده توسط قاضی پرونده خلاف شرع و  قانون است چرا که هم در شرع مقدس اسلام بر لزوم رعایت تساوی میان طرفین دعوا تاکید شده است و هم در قانون لزوم رسیدگی و اتخاذ تصمیم توسط مرجع قضائی با بیطرفی و استقلال کامل مورد تاکید واقع شده است.

علیهذا با عنایت به مراتب فوق و مستنداً به اصل 171 قانون اساسی و بند 5 ماده 16 قانون نظارت بر رفتار قضات و بند 6 ماده 16 همان قانون، بدواً صدور رای مقتضی درخصوص پرونده شماره... سپس برخورد انتظامی و مجازات قاضی محترم مورد استدعاست.

مولف: ملیکا محبوبی- مشاورحقوقی-کد وکالت 9724.