دادخواست تجدیدنظر در خارج از مهلت تجدیدنظر و داخل در مهلت فرجام‌خواهی

به دادخواست تجديدنظری که خارج از مهلت تجديدنظر و داخل در مهلت فرجام‌خواهی ارایه شده به عنوان دادخواست فرجام‌خواهی نمی‌توان رسیدگی کرد.

فرجام‌خواهی - تجدیدنظرخواهی در مهلت فرجام - مهلت فرجام‌خواهی - مهلت تجدیدنظر

مستندات: ماده 339 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی

دادنامه: ............ مورخ: 24/06/1392

خلاصه جریان پرونده:

در تاریخ 20/2/1391 خانم س.الف. وکیل مرکز امور مشاوران قوه قضاییه، که پایه وکالت نامبرده در وکالت‌نامه درج نشده، به وکالت از طرف آقای الف.غ. به استناد تصاویر سند ازدواج شماره 931-16/2/1352 دفتر ازدواج شماره 167 حوزه ثبتی آمل و شناسنامه، دادخواستی به خواسته صدور گواهی عدم امکان سازش جهت اجرای صیغه طلاق به طرفیت خانم ط.ش. تقدیم و توضیح می‌دهد موکل در تاریخ 16/2/1352 خوانده را به عقد دایم به نکاح خود درآورده به لحاظ مشکلات موجود ادامه زندگی ممکن نیست، به استناد ماده 1133 (اصلاحی) قانون مدنی با تقدیم دادخواست تقاضای رسیدگی می‌شود. شعبه هشتم دادگاه عمومی حقوقی آمل در وقت مقرر مورخ 19/4/1391 با حضور وکیل خواهان و خوانده تشکیل جلسه می‌دهد، وکیل خواهان خواسته موکل خود را بیان و توضیح می‌دهد، موکل حاضر است مهریه زوجه را پرداخت کند اجرت‌المثل را نداده است، نفقه زوجه و فرزندان را ماهانه 000/600/3 ریال تعیین می‌کند، زوجه اظهار می‌دارد: چهل سال با خواهان ازدواج کردم دارای عروس و نوه هستم مدتی است او مرا ترک کرده و 4 سال جدا از هم زندگی می‌کنیم، حاضر به طلاق نیستم. دادگاه قرار ارجاع امر به داوری را صادر می‌کند، داور زوج در تاریخ 11/5/1391 نظر خود را تقدیم دادگاه می‌کند، داور انتخابی از سوی دادگاه برای زوجه هم در تاریخ 4/7/1391 نظر خود را ارائه می‌کند، دادگاه برای تعیین اجرت‌المثل ایام زندگی مشترک و نفقه قرار ارجاع امر به کارشناسی را صادر می‌نماید. کارشناس انتخابی اجرت‌المثل زوجه را در مدت زندگی مشترک مبلغ 000/115000 ریال و نفقه ایام عده را 4500000 ریال تعیین و به دادگاه اعلام می‌کند، نظریه کارشناس به وکیل خواهان و خوانده ابلاغ و نامبردگان نسبت به آن اعتراض نکرده‌اند، دادگاه پایان رسیدگی را اعلام و طی رأی شماره 01407-11/9/1391 با شرح دعوای خواهان و اظهارات زوجه و نظرات داوران و نظریه کارشناس و اصرار زوج برای صدور گواهی عدم امکان سازش جهت اجرای صیغه طلاق، دعوای وکیل خواهان را وارد دانسته و به استناد ماده 1133 (اصلاحی قانون مدنی و ماده واحده قانون اصلاح مقررات مربوط به طلاق، گواهی عدم امکان سازش برای اجرای صیغه طلاق را صادر می‌کند و توضیح می‌دهد زوج قبل از اجرای صیغه طلاق باید 1- مهریه زوجه را بر اساس نرخ شاخص تورم اعلامی از سوی بانک مرکزی و یک جلد کلام الله مجید مبلغ یکصد و پانزده میلیون ریال به عنوان اجرت‌المثل ایام زندگی مشترک و مبلغ 000/4500 ریال بابت نفقه ایام عده سه ماه و مبلغ پنج میلیون ریال بابت نحله به زوجه پرداخت نماید و مدت اعتبار گواهی را سه ماه پس از تاریخ ابلاغ رأی قرار می‌دهد. رأی در تاریخ 4/11/1391 به زوجه ابلاغ و مشارالیها در تاریخ 15/12/1391 نسبت به آن تجدیدنظرخواهی می‌کند، دادگاه در ذیل دادخواست تجدیدنظر می‌نویسد «دفتر تلقی تجدیدنظرخواهی به فرجام‌خواهی، پرونده جهت اقدام قانونی به دادگاه تجدیدنظر ارسال شود». دفتر دادگاه پس از تبادل لوایح پرونده را به دادگاه تجدیدنظر استان مازندران ارسال، شعبه دوازدهم دادگاه تجدیدنظر استان مازندران طی تصمیم مورخ 14/1/1391 اعتراض تجدیدنظرخواه را خارج از مهلت قانونی تشخیص و پرونده را جهت اقدام به دادگاه نخستین اعاده می‌کند. شعبه هشتم دادگاه عمومی حقوقی آمل در تاریخ 31/1/1392 توضیح می‌دهد چون مدت تجدیدنظرخواهی منقضی شده و اعتراض در مهلت فرجام‌خواهی می‌باشد لذا پرونده را به دادگاه تجدیدنظر استان مازندران اعاده می‌کند. شعبه دوازدهم دادگاه تجدیدنظر استان توضیح می‌دهد چون دادگاه بدوی تجدیدنظرخواهی زوجه را فرجام‌خواهی تلقی نموده، پرونده را برای انجام تبادل لوایح به دادگاه نخستین اعاده که پس از تبادل لوایح به دیوان عالی کشور ارسال و برای رسیدگی به این شعبه ارجاع می‌گردد. ضمناً پایه وکالت وکیل فرجام‌خوانده در وکالت‌نامه و لايحه فرجامی درج نشده است و معلوم نیست مشارالیها وکیل پایه یک می‌باشد تا بتواند در مرحله فرجامی قبول وکالت نماید یا خیر.

رأی دیوان در خصوص دادخواست تجدیدنظر در خارج از مهلت تجدیدنظر و داخل در مهلت فرجام‌خواهی

رأی شماره 01407-11/9/1391 شعبه هشتم دادگاه عمومی حقوقی آمل در تاریخ 4/11/1391 به زوجه ابلاغ قانونی شده است، نامبرده در تاریخ 15/12/1391 نسبت به آن تجدیدنظرخواهی می‌کند، پس از ارسال پرونده به شعبه دوازدهم دادگاه تجدیدنظر استان مازندران، هیأت شعبه دادگاه مذکور طی تصمیم مورخ 14/1/1392، با خارج از مهلت دانستن تجدیدنظرخواه به استناد تبصره 2 ماده 339 قانون آیین دادرسی مدنی سال 1379 پرونده به دادگاه نخستین اعاده می‌کنند ولی شعبه هشتم دادگاه نخستین، تجدیدنظرخواهی را به عقیده خود بدون مستند صریح قانونی فقط از باب ارفاق فرجام‌خواهی تلقی و نسبت به انجام تبادل لوایح اقلام و پرونده را به دیوان عالی کشور ارسال می‌دارد، نظر شعبه هشتم دادگاه عمومی حقوقی آمل به دلایل ذیل توجیه قانونی ندارد. اولاً - زوجه صراحتاً نسبت به رأی نخستین به عنوان تجدیدنظرخواه اعتراض نموده است. ثانیاً - حسب تصمیم مورخ 14/1/1391 شعبه دوازدهم دادگاه تجدیدنظر استان مازندران اعتراض و تجدیدنظرخواهی زوجه را به استناد ماده 339 خارج از مهلت دانسته و پرونده را برای اتخاذ تصمیم بایسته به دادگاه نخستین اعاده می‌کند ولی با اصرار دادگاه مذکور پرونده را مجدداً به دادگاه تجدیدنظر استان یاد شده ارسال می‌دارد، تشخیص خارج از مهلت بودن تجدیدنظرخواهی زوجه طبق نظریه مورخ 14/1/1391 شعبه دوازدهم دادگاه تجدیدنظر استان مازندران احراز شده است لذا اصرار دادگاه نخستین برای تلقی دادخواست تجدیدنظرخواهی به فرجام‌خواهی با توجه به مراتب فوق مخالف مندرجات پرونده است لذا پرونده در جهت اجرای تبصره 2 از ماده 339 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب سال 1379 به شعبه هشتم دادگاه محترم عمومی حقوقی آمل ارسال می‌گردد.

رئیس شعبه 12 دیوان عالی کشور - مستشار