مرجع رسیدگی به دعوای اعتراض به تصمیم

کمیسیون شورای تأمین اتباع خارجه مرجع صالح در رسیدگی به دعوای اعتراض نسبت به تصمیم کمیسیون شورای تأمین اتباع خارجه در رد تابعیت متقاضی دیوان عدالت اداری است.

صلاحیت ذاتی - تابعیت - دادگاه عمومی حقوقی - دیوان عدالت اداری - شورای تأمین اتباع خارجه

مستندات: ماده 10 و 14 قانون تشکیلات آیین دادرسی دیوان مزبور مصوب تیرماه 1392 - ماده 983 قانون مدنی و الحاقیه نظامنامه مربوطه مورخ 1314

دادنامه: ...................... مورخ: 24/06/1392

خلاصه جریان پرونده:

در تاریخ 18/3/1390 وکیل آقای س.و. فرزند م. به طرفیت وزارت امور خارجه نسبت به تصمیم اداره تابعیت آن وزارتخانه مبنی بر عدم پذیرش تحصیل تابعیت ایرانی موکل خود اعتراض نمود، تصمیم مزبور حسب تصویر (برگ 72 پرونده) حاکی از رد درخواست در مورخه 16/10/1387 است. این درخواست در شعبه 26 دیوان عدالت اداری مطرح شده شعبه مرجوع‌اليه پس از رفع نقص و استعلامات متعدد و تعیین وقت رسیدگی و استماع توضیحات و اظهارات وکیل خواهان (شاکی) و نماینده وزارت امور خارجه، سرانجام به شرح دادنامه شماره 1348-21/4/91 با استدلالی که به عمل آورده قرار عدم صلاحیت به اعتبار محاکم عمومی تهران (محل اقامت موقت شاکی) صادر و اعلام کرده است. رسیدگی به شعبه 22 دادگاه عمومی حقوقی تهران ارجاع گردیده، شعبه اخیر نیز وقت رسیدگی تعیین و طرفین را برای روز 18/3/92 ساعت 5/9 صبح دعوت نموده، برای روز مقرر خواهان وکیل دیگری هم معرفی کرده است، در جلسه مزبور وکیل جدید خواهان شرکت نموده از طرف خوانده نماینده‌ای حضور نداشته و دادگاه پس از صورت‌مجلس نمودن اظهارات وکیل مرقوم و قبول ایراد عدم صلاحیت دادگاه ختم رسیدگی را اعلام و به شرح دادنامه شماره 9209970228200305-23/4/1392 موضوع را اعتراض به تصمیم و اقدام وزارت امور خارجه در رد درخواست تابعیت خواهان تلقی، که در صلاحیت دیوان عدالت اداری بوده و لذا قرار عدم صلاحیت به اعتبار صلاحیت دیوان مزبور صادر و اعلام نموده و در راستای ماده 28 قانون آیین دادرسی مدنی پرونده را به منظور تعیین صلاحیت به دیوان عالی کشور ارسال داشته که پس از وصول به دبیرخانه دیوان عالی کشور در دستور کار این شعبه قرار گرفته اوراق لازم از سوابق ارسالی هنگام شور قرائت می‌شود.

رأی دیوان در خصوص مرجع رسیدگی به دعوای اعتراض به تصمیم

1- طبق موازین حقوق و قوانین موضوعه، تابعیت از مسایلی است که در حیطه اختیار دولت هر کشور است که حسب مصالح و منافع کشور خود می‌تواند در خواست تابعیت را قبول یا رد کند ولو متقاضی دارای شرایط مقرر در یک کشور باشد، دولت ذی‌ربط در صورت مغایرت آن با مصالح کشور خود می‌تواند آن را نپذیرد ولی اگر متقاضی دارای شرایط قانونی ایران باشد و دولت بخواهد تابعیت کسی را قبول کند مکلف به رعایت آن شرایط است و طبق ماده 983 قانون مدنی و الحاقیه نظام نامه مربوطه مورخ 10/2/1314 رسیدگی به درخواست تابعیت ذاتاً در صلاحیت وزارت امور خارجه است و چون جنبه سیاسی دارد و مسایل امنیتی کشور باید لحاظ شود قانون گذار آن را در صلاحیت نهاد مزبور قرار داده است.

2- آنچه که فعلاً در پرونده حاضر مطرح است اعتراض به تصمیم مورخ 16/10/87 کمیسیون شورای تأمین اتباع خارجه در رد تابعیت است و چنانچه در بند اول گفته شد صرف نظر از صحت و سقم قابلیت اعتراض به تصمیم مزبور و طرح آن، موضوع مطروحه در پرونده اعتراض به رأی کمیسیون یاد شده طبق بند 2 ماده 13 قانون قبلی و بند 2 ماده 10 قانون جدید دیوان عدالت اداری در صلاحیت دیوان عدالت اداری است لذا مستنداً به ماده 14 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان مزبور مصوب تیرماه 1392 با تأیید استنتاج دادنامه شماره 9209970228200305-23/4/1392 شعبه 22 دادگاه عمومی حقوقی تهران و نقض دادنامه شماره 1348-21/4/91 شعبه 26 دیوان عدالت اداری حل اختلاف می‌شود.

رئیس شعبه 3 دیوان عالی کشور - مستشار