به موجب ماده ۳۰۳ قانون آیین دادرسی کیفری دادگاه انقلاب در مرکز هر استان و به تشخیص رئیس قوه قضاییه در حوزه قضایی شهرستان‌ها تشکیل می‌شود و صلاحیت رسیدگی به جرائم زیر را دارد:

۱- جرائم علیه امنیت داخلی و خارجی
جرائم علیه امنیت داخلی و خارجی کشور یک عنوان کلی است که طیف وسیعی از جرائم را در بر می‌گیرد به طور کلی تامین و حفظ امنیت شهروندان یکی از مهم‌ترین وظایف هر حکومتی است در واقع وجود امنیت، آرامش و نظم برای بقای جامعه و زندگی همراه با آسایش، لازم و ضروری است.

به همین دلیل اعمالی که تهدیدی برای این نظم و امنیت هستند تحت عنوان جرائم علیه امنیت داخلی و خارجی جرم انگاری شده اند در واقع جرایمی که لطمات و زیان‌های آن مستقیماً متوجه استقلال، تمامیت ارضی و منافع و مصالح عالیه ملی و خطرات آن متوجه حاکمیت و دولت می‌شود و تبعاً در پایان نتیجه‌ای جز سقوط رژیم حاکم و اخلال در آسایش و آرامش عمومی به بار نمی‌آورد جرائم علیه امنیت داخلی و خارجی هستند؛ بنابراین جرایم علیه امنیت داخلی به جرائمی گفته می‌شود که ارتکاب آن‌ها باعث ایجاد هرج و مرج و اغتشاش در نظم داخلی یک کشور می‌شود. مثل تحریک مردم به درگیری با یکدیگر، تخریب موسسات عمومی، بمب گذاری در اماکن عمومی و...

جرایم عیله امنیت خارجی هم اعمال مجرمانه‌ای است که ارتکاب آن‌ها باعث اخلال در نظم بین المللی یا به تعبیر دیگر باعث خدشه به استقلال و تمامیت ارضی یک کشور می‌شود مثل جاسوسی به نفع بیگانه

مواردی مثل تشکیل یا ادره یا عضویت در دسته یا جمعیت به قصد برهم زدن امنیت کشور، تبلیغ علیه نظام یا به نفع گروه‌های مخالف، جاسوسی، مطلع کردن اشخاص فاقد صلاحیت از اسرار یا اسناد یا تصمیمات راجع به سیاست داخلی یا خارجی کشور، آتش زدن اموال به قصد مقابله با حکومت اسلامی، اخلال در امنیت پرواز هواپیما و خرابکاری در وسایل و تاسیسات هواپیمایی، خرابکاری در وسایل و تاسیسات مورد استفاده عمومی به منظور اخلال در نظم و امنیت عمومی، توهین به مقدسات اسلام و انبیاء و ائمه طاهرین، توهین به مقامات سیاسی خارجی، تهدید به بمب گذاری وسایل نقلیه، همکاری با دولت‌های خارجی متخاصم، رشا و ارتشا (رشوه دادن و رشوه گرفتن) و... از جمله جرائم علیه امنیت داخلی و خارجی هستند.

۲- محاربه
عبارت است از کشیدن سلاح به قصد جان، مال و ناموس مردم به نحوی که موجب ناامنی در محیط شود لازم به ذکر است که در جرم محاربه ناامنی باید جنبه عمومی داشته باشد بنابراین اگر کسی بر روی طلبکار خود اسلحه بکشد محارب نیست.

۳- افساد فی الارض
مفسد فی الارض کسی است که به طور گسترده مرتکب جنایات علیه تمامیت جسمانی افراد، جرائم علیه امنیت داخلی و خارجی کشور، نشر اکاذیب، اخلال در نظام اقتصادی، احراق و تخریب، دایر کردن مراکز فساد و فحشا و بخش مواد سمی و میکروبی و خطرناک می‌شود.

ارتکاب این جرائم باید موجب اخلال شدید در نظم عمومی، ورود خسارات عمده به افراد یا اموال خصوص و عمومی و سبب اشاعه فساد و فحشا در حد وسیع گردد توجه به این نکته ضروری است که عباراتی مثل گسترده، اخلال شدید و در حد وسیع در تحقق جرم افساد فی الارض بسیا مهم هستند.

۴- بغی
منظور از بغی قیام مسلحانه علیه اساس نظام جمهوری اسلامی ایران است لازم به ذکر است که برای تحقق این جرم استفاده از سلاح شرط نیست. به نظر می‌رسد منظور از اساس نظام جمهوری اسلامی ایران قیام علیه ارکان این نظام (از جمله رهبری، قوه مقننه، قوه قضاییه و قوه مجریه است) بنابراین صرف مخالفت و تظاهرات گروهی ولو با استفاده از سلاح در صورت مخافت با سیاست‌های دولت بی آنکه قصد براندازی داشته باشند تحت عنوان بغی قابل مجازات نیست.

۵- تبانی و اجتماع علیه جمهوری اسلامی ایران یا اقدام مسلحانه یا احراق، تخریب و اتلاف اموال به منظور مقابله با نظام
۶- توهین به مقام بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران و مقام رهبری
۷- تمام جرایم مربوط به مواد مخدر، روانگردان و پیش ساز‌های آن و قاچاق اسلحه، مهمات و اقلام و مواد تحت کنترل
۸- سایر مواردی که به موجب قوانین خاص در صلاحیت این دادگاه قرار دارند به عنوان مثال براساس ماده ۴۴ قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز رسیدگی به جرائم قاچاق کالا و ارز سازمان یافته و حرفه ای، قاچاق کالای ممنوعه و قاچاق کالا و ارز مستلزم حبس یا انفصال از خدمات دولتی در صلاحیت دادسرا و دادگاه انقلاب است.