به طورکلی صلاحیت به حق وتکلیف قانونی یک مرجع قضاوتی دررسیدگی به امری وصدوررای گویند.منظورازصلاحیت ذاتی نیزحق وتکلیف قانونی ک مرجع باتوجه به صنف نوع ودرجه دررسیدگی به امری وصدور رای به حکم قانون می باشد.منظورازصنف درتعریف فوق این است که مرجع رسیدگی کننده قضایی است یا غیرقضایی اگرقضایی است حقوقی است یا کیفری .منظورازنوع هم این است که مرجع عمومی است یا اختصاصی ومنظورازدرجه این است که مرجع بدوی صالح است یا مرجع عالی.اگرمرجعی فاقدیکی ازعناصرمذکور باشد میگوییم صلاحیت داتی ندارد.

اگرمرجعی صلاحیت ذاتی نداشته باشددراین صورت قرارعدم صلاحیت ذاتی صادرمیشود.به عبارتی نتیجه پذیرش ایراد عدم صلاحیت صدورقرارمذبوراست.مشکل ما پس ازصدوراین قرارآغازمی شودجایی که بخواهیم تکلیف پرونده راپس ازصدورقرارفوق مشخص نماییم لذابحث ما درادامه تکلیف پرونده بعدازصدورذقرارعدم صلاحیت ذاتی است.{نکته: می دانیم قرارهای قاطع دعوادرمعنای عام قرارهایی هستندکه پرونده را ازجریان رسیدگی خارج می کنندکه بردونوع میباشند:قرارقاطع به معنای خاص وقرارشبه قاطع .قرارهای قاطع دعوابه معنای خاص قرارهای می باشندکه پروندهخ راازجریان رسیدگی خارج می کنندوآن رامختو.مه می سازندمثل قرار رد عوا.قرارهای شبه قاطع نیزقرارهایی هستندکه پرونده راازجریان رسیدگی خارج می کنندومنجربه ارسال آن به نزدمقام یامرجع دیگرمی شوندکه مصادیق آن عبارتند ازقرارعدم صلاحیت وقرارامتناع ازرسیدگی}

برای روشن شدن تکلیف پرونده ازصدورقرارعدم صلاحیت ذاتی دوحالت رادرنظربگیرید: حالت اول این است که صدورقرارعدم صلاحیت ذاتی منجربه اختلاف درصلاحیت شود.حالت دوم صدورقرارعدم صلاحیت ذاتی منجربه اختلاف نشود.

حالت اول:درصوررتی که منجربه اختلاف درصلاحیت بشودبایدپرونده به مرجع حل اختلافارسال گرددمرجع حل اختلاف درصلاحیت را میتوان در دو فرض درنظرگرفت فرض اول این است که یکی ازطرفین اختلاف شورای حل اختلاف باشد وفرض دوم شورای حل اختلاف طرف اختلاف نباشد.

اگرهردومرجع دریک حوزه دادگاه باشند آنگاه مرجع حل اختلاف شعبه اول دادگاه عمومی حقوقی همان حوزه خواهد بود

اگرهردومرجع دریک استان ولی درشهرهای مختلف باشندمرجع حل اختلاف شعبه اول دادگاه عمومی شهرستان مرکزاستان می باشد.

اگرهردومرجع دردواستان مختلف باشندمرجع حل اختلاف شعبه اول دادگاه مرکزاستانی که بصورت ابتدایی به صلاحیت اظهارنظرکرده است.