• توسط: لیلا هوشمندد سروستانی
• ۱۳۹۹/۸/۲۵ | ۱۳:۲۰:۵۷

---

«دو واژه «طریقیت» و «موضوعیت»؛ درباره اماره (ظنّ) و قطع (یقین) به کار می‌رود و از جایی که قطع و ظن در مباحث قضایی و مرتبط با حدود مانند اقرار، علم قاضی، شهادت شهود و... کاربرد دارد، بیشتر در این محدوده‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد. برای نمونه؛ گفته می‌شود، آیا اقرار و یا شهادت چهار شاهد عادل علیه شخصی بر ارتکاب زنا، طریقیت دارد یا موضوعیت؟ در صورتی که طریقیت داشته باشد؛ یعنی اگر قاضی از هر طریق دیگری علم به ارتکاب زنا پیدا کرد می‌تواند شخص مورد نظر را مجازات کند، اما اگر اقرار و شهادت شهود؛ موضوعیت داشته باشد، بدان معنا است که زنا بر طبق احکام شرعی فقط از این دو طریق قابل اثبات است، و در گزینش این دو روش در نظر شرع مقدس، مصالحی در کار بوده است.» اصولاً چون یک قاضی در جمیع علوم تخصص ندارد در مواردیکه جهت صدور حکم نیاز به تخصص ویزه ای باشد موضوع به کارشناسان خبره در ان موضوع ارجاع داده میشود . و این خود طریقی است برای حصول و احاطه علم قاضی به موضوع مورد دادرسی . یعنی راه قاضی با مشاهده نظریه کارشناسی روشن میشود و قاضی در این روشنایی به یقین رسیده اقدام به صدور رأی می نماید . پس نظریه کار شناسی طریقت دارد نه موضوعیت ..

• توسط: حسین جرک
• ۱۳۹۹/۸/۲۵ | ۱۲:۳۵:۴۱

---

سلام نظریه کارشناسی برای قاضی طریقیت داردچون راهی است برای رسیدن قاضی به علم خودکه درصورتیکه مخالف اوضاع واحوال قضیه باشدبه ان ترتیب اثرنخواهددادکد14406

• توسط: احمد شریفی
• ۱۳۹۹/۸/۲۵ | ۸:۱۳:۳۴

---

نسبت به مواردی که قاضی نسبت به ان تخصص ندارد نظریه کارشناس قابل قبول