• توسط: حسین جرک
• ۱۳۹۹/۸/۲۳ | ۱۳:۳۲:۵۸

---

سلام نظام دادرسی اتهامی برمبنای قصاص وانتقام شخصی بوده است ازویزگی ان میتوان به لزوم طرح شکایت توسط شاکی فقدان دادسرا وحدت قاضی شفاهی بودن رسیذگی بدلیل فقرسواددرجامعه ترافعی بودن رعایت وحقوق منافع فردی وعدم توجه به منافع جامعه نام بردادله اثبات دعوی دراین نظام قسامه شهادت شهودسوگندواقرارهست امانظام دادرسی تفتیشی برخلاف دادرسی اتهامی به منافع متهم توجهی نداردوبه منافع جامعه توجه داردازخصوصیات ان می توان به قضات جرفه ای ایجاددادسراوحدت قاضی ودادستان غیرعلنی بودن رسیدگی کتبی بودن رسیدگی بدلیل ترویج سوادخواندن ونوشتن تقسیم جرایم به خصوصی وعمومی ئپیدایش ایین دادرسی کیفری دراین نظام نام برددرنظام دادرسی تفتیشی اصل برمجرمیت است تااینکه خلافش ثابت شودبرخلاف اصل برائت درنظام دادرسی اسلامی ادله اثبات دعوی درنظام تفتیشی اقرارشهادت قسامه وشکنجه میباشد

• توسط: بهاره ایاری
• ۱۳۹۹/۸/۲۳ | ۱۲:۴۱:۹

---

ویژگی نظام دادرسی اتهامی:علنی بودن دادرسی،شفاهی بودن دادرسی،ترافعی بودن(حضور دو طرفه دعوا)،رعایت حقوق فردو جامعه می باشد همچنین درخواست صرفا توسط شاکی امکان پذیر است،اما دادرسی تفتیشی غیرترافعی(حضور یکطرف کافیست)،کتبی بودن دادرسی،غیر علنی بودن دادرسی،حمایت از حقوق جامعه می باشد

• توسط: لیلا هوشمندد سروستانی
• ۱۳۹۹/۸/۲۲ | ۱۷:۱۱:۴۵

---

. مهم ترین ویژگی های نظام دادرسی اتهامی را می توان در چند نکته خلاصه نمود: ویژگی اول، لزوم طرح شکایت بزه دیده برای محاکمه و مجازات مرتکب بود. ویژگی دوم، علنی بودن دادرسی بود، به این معنا که محاکمه در محل های بزرگ و شناخته شده شهر صورت می گرفت تا هرکس که مایل باشد در جلسه محاکمه شرکت کند. ویژگی سوم، شفاهی بودن محاکمه بود، به این معنا که مطالب هریک از دو طرف به صورت شفاهی ابراز می شد و این مطالب به صورت کتبی و در پرونده ای برای دادرسی مضبوط نمی گردید. ویژگی چهارم، ترافعی بودن این نظام دادرسی است. دادرسی کیفری همچون دادرسی حقوقی بود که شاکی و متهم در جایگاه خواهان و خوانده قرار داشتند، شاکی دلایل خود را بیان می کرد و متهم در موقعیتی برابر با او و با اطلاع از دلایل طرف مقابل خود، به رد دلایل اتهام می پرداخت. مهمترین ویژگی نظام دادرسی تفتیشی عبارت بودند از: نخست: وجود مرجعی برای تعقیب و تقاضای محاکمه متهم صرفنظر از شکایت یا عدم شکایت بزه دیده. دوم: غیرعلنی بودن دادرسی بود و در نتیجه اشخاص ثالث که عنوان شاکی یا متهم بر آنها صدق نمی کرد حق حضور در جلسه محاکمه و مشاهده جریان دادرسی را نداشتند. سوم: کتبی بودن محاکمه بود که طرفین می توانستند مطالب خود را به صورت مکتوب اظهار نمایند. چهارم: غیرترافعی بودن رسیدگی بود. یعنی دادرسی نبرد قضایی میان متهم و قاضی به عنوان نماینده جامعه تبدیل می شد. متهم از حقوق اندکی برای دفاع از خود برخوردار بود و نمی توانست از دلایل اتهام آگاه شده و آنها را مورد مناقشه قرار دهد و یا آزادانه دلایل خود را ارائه نماید. در مقابل قاضی از اختیارات زیادی برخوردار بود تا از متهم اقرار بگیرد و هر پرسشی را مطرح نماید. غیرعلنی و سپس محرمانه شدن دادرسی، ریشه در همین ویژگی داشت