- توسط: علی عباسی حصوری
- ۱۳۹۹/۸/۱۶ | ۱۲:۵۵:۴۱
عدم سقوط تعهد پرداخت چک توسط صادرکننده
به طور کلی پرداخت چک از سوی بدهکار یک تعهد مالی محسوب میشود این تعهد ممکن است به دلایلی که ماده ۲۶۴ قانون مدنی به شرح ذیل بر شمرده است
از بین برود در این صورت دعوی مطالبه چک (وجه چک) قابلیت طرح نخواهد داشت. موارد سقوط تعهدات را بررسی میکنیم:
الف) وفای به عهد:
با انجام تعهداز سوی متعهد، سقوط تعهد حاصل میشود. البته وفای به عهد وقتی محقق میشود که متعهد چیزی را که میدهد مالک یا مأذون از طرف مالک باشد و شخصاً هم اهلیت داشته باشد و تعهد نیز در صورتی انجام شده محسوب میشود که دین به شخص داین یا به کسی که از طرف وی وکالت یا حق قبض دارد تأدیه گردد.
بنابراین با انجام تعهد یعنی پرداخت وجه چک، مطالبه مجدد آن امکان نخواهد داشت و حتی بر فرض اشتباه اگر مجدداً مدیون آن را پرداخت کند دائن باید مبلغ پرداختی را مسترد دارد؛ چرا که این نوع پرداخت مصداق بارز داراء شدن بلاجهت است.
ب) اقاله:
ممکن است منشأ چک وجود یک قرارداد باشد در این صورت دعوی مطالبه چک در صورتی قابل پذیرش خواهد بود که طرفین یا وراث آنها به تراضی آن قرارداد را اِقاله و تفاسخ نکنند مانند اینکه چکی از بابت مقداری از ثمن معامله در خصوص یک آپارتمان بوده به فروشنده تحویل شده است؛ لیکن این مبایعه نامه به تراضی طرفین معامله از بین رفته است، بنابراین مطالبه وجه چک از سوی فروشنده آپارتمان وجاهتی نداشته و باید مسترد گردد.
ج) ابراء:
اِبراء عبارت از این است که داین از حق خود به اختیار صرف نظر نماید. اِبراء وقتی موجب سقوط تعهد میشودکه متعهدله برای ابراء اَهلیت داشته باشد.بنابراین، با ابراء دین، مطالبه آن منتفی خواهد بود.
د) تهاتر:
وقتی دو نفر در مقابل یکدیگر مَدیون باشند بین دیون آنها تَهاتُر حاصل میشود. تَهاتُر قهری است و بدون اینکه طرفین در این موضوع تراضی نمایند حاصل میگردد