اینجانب مهدی برادران سیرجانی در بهمن 1350 مغازه را به مبلغ 38 هزار تومان از شخصی به نام غلامرضا بهرامی با رضایت مالک مغازه (علی اصغر داوطلب طوسی) خریداری کردم و رسید کرایه به مبلغ پنجاه تومان به نام من(مهدی برادران سیرجانی) صادر گردید.همچنین هر سه سال یکبار افزایش اجاره را پرداخت کردم.(لازم به ذکر است که بنده تا پایان سال 1399 اجاره بهای مغازه را پرداخت نموده ام و تمام رسیدهای آن را دارم).بعد از فوت علی اصغر داوطلب در سال 1389 ورثه آن مرحوم به شورای حل اختلاف شکایت کردند و نتیجه این شکایت بدین شکل شد که دادگاه حکم سرقفلی من (مهدی برادران سیرجانی) را تایید کرد که رای دادگاه در مدارک ارسالی موجود است.همچنین لازم به توضیح است که در تاریخ 1351/2/3 علی اصغر داوطلب طوسی در محضر شماره 10 با رضایت کامل با واگذاری آب مغازه به نام من (مهدی برادران سیرجانی) موافقت کرد که سند آن را دارم.با این مقدمه که خدمتتون عرض کردم حالا در تاریخ 1399/9/3 دو تن از ورثه مرحوم داوطلب طوسی به دادگاه شکایت وخواستار تخلیه فوری مغازه بر اساس بند اول ماده 15 قانون روابط موجر و مستاجر سال 1356 به اضافه کلیه خسارات و هزینه های دادرسی و حق الوکاله وکیل شدند.متن دادخواست بدوی را در مدارک ارسالی پیوست کردم.باتوجه به موارد مذکور از شما تقاضا میکنم در جهت اثبات بی اساس بودن ادعای ورثه مرحوم داوطلب طوسی راهنمایی فرمایید.با تشکر