- توسط: مهرداد حسنپور
- ۱۳۹۹/۱۰/۴ | ۱۲:۵۰:۴۴
طبق ماده 249 و 309 قانون تجارت، چنانچه ضامن پشت سفته را امضا کند، باید تکالیفی بر عهده او خواهد بود و طبق ماده ۳۰۸ قانون تجارت، سفته علاوه بر مهر یا امضا باید تاریخ داشته باشد و علاوه بر این، طبق بند یک همین ماده، تعیین مبلغی که باید پرداخت شود، با تمام حروف ضروری است.
پشتنويسي سفته مانند چک، براي انتقال سفته به ديگري يا وصول وجه آن است؛ درواقع اگر پشتنويسي براي انتقال باشد، دارنده جديد سفته داراي تمام حقوق و مزايايي ميشود که به آن سند تعلق دارد. انتقال سفته با امضای دارنده آن صورت ميگيرد و همچنين دارنده سفته ميتواند براي وصول وجه آن به ديگري وکالت دهد که در اين صورت بايد وکالت براي وصول قيد شود.
یکی از مشکلاتی که در مورد سفته وجود دارد، تشخیص این موضوع است که امضا کننده به چه عنوانی پشت سفته را امضا کرده است. به عنوان ضامن یا ظهرنویس؟ به همین دلیل توصیه میشود اگر شخصی میخواهد از دیگری به عنوان ضامن پشت سفته، امضا بگیرد، در همان زمان بر این موضوع تأکید داشته باشد که ذیل امضا عباراتی مانند «به عنوان ضامن» یا «ضمانت میکند» یا «پرداخت وجه این سفته را تضمین میکنم» و عبارات مشابه را حتما درج کند، زیرا معنای ضمانت را میرساند و اگر در آینده صادرکننده سفته تکلیف قانونی خود را انجام نداد، شخصی که ضامن است نمی تواند مدعی شود که من به عنوان ظهرنویس امضا کردهام و نه ضمانت.