- توسط: مسعود حمیدی
- ۱۳۹۹/۹/۲۹ | ۱۸:۱۴:۲۷
باسلام ماده 608 قانون مجازات اسلامی هم شامل توهین لفظی و هم عملی میشود و از لحاظ مصداقی تفاوتی بین مواد 608، 145، 144 قانون مجازات اسلامی وجود ندارد و ماده 608 قانون مجازات اسلامی هم شامل قذف و هم شامل غیرقذف میشود و با توجه به اینکه ماده 608 قانون مجازات اسلامی اخیرالتصویب است. ناسخ شق دوم ماده 145 و 144 قانون مجازات اسلامی است و ماده 608 عمومیت و کلییت دارد.
- توسط: مسعود حمیدی
- ۱۳۹۹/۹/۲۹ | ۱۸:۱۲:۲۸
باسلام مواد 145 و 144 در بیان حد قذف است و مصادیق حد قذف را بیان میکند و بالذات به مخاطب کاری ندارد و این مواد شامل حد است ولی در ماده 608 قانون مجازات اسلامی در باب تعزیرات است و شامل موارد حدی نیست و نسبت اربعه بین مواد 145 و 144 و 608 قانون مجازات اسلامی عموم و خصوص من وجه است؛ یعنی ممکن است بعضی قذفها، تعزیر نداشته باشد و بعضی توهینها قذف نباشد و ممکن است یک عمل هم توهین و هم قذف باشد.
هیچ تعارضی بین این مواد وجود ندارد هر مادهای را باید در جای خود به کار برد و به نظر هر چیزی که در حوزه لواط و زنا و حیثیت ناموسی و جنسی طرف قرار گیرد مشمول مواد 145 و 144 میشود و ماده 608 در مورد غیر موارد قذف است و هیچ تفاوتی و تضادی بین این موارد وجود ندارد.
دلیل دیگر اینکه قانونگذار در تصویب قانون حدود و قصاص و دیات مصوب سال 61، ماده 176 که دارای مضمون ماده 145 مصوب 1375 میباشد را پس از تعیین مجازات قذف در ماده 175 ذکر کرده بود. پس از آن در تصویب قانون تعزیرات سال 62 با وجود ماده 176 مجدداً ماده 86 را در بخش تعزیرات تصویب کرده است همین روال در مصوبات سال 1375 نیز تکرار شده است؛ یعنی علیرغم وجود ماده 145 قانونگذار که فرض بر اشراف و حکیم بودن اوست ماده 608 را تصویب کرده است؛ لذا اگر قائل باشیم که مصادیق مورد نظر ماده 145 همان مصادیق 608 است و تنها در 608 مجازات وسعت یافته، چگونه میتوان تعمد قانونگذار فهیم را در دو دوره قانونگذاری در تصویب یک ماده تکرار آن هم تنها بهقصد وسعت بخشیدن به مجازات توجیه کرد. نتیجه اینکه فحاشی ماده 145 تنها الفاظ رکیکی که نسبت دادن زنا و لواط به طور غیرمستقیم باشد به نحوی که مصداق قذف نباشد را در برمیگیرد و سایر فحاشیها به هر لفظ و صورتی که بیان شود مشمول ماده 608 است.