• توسط: لیلا رضایی
• ۱۳۹۹/۹/۱۳ | ۲۳:۳۳:۱۳

---

درصورت مازاد برشان بودن خانه قابل اقدام است

• توسط: مائده اسدپور
• ۱۳۹۹/۹/۱۳ | ۱۳:۳۴:۵۹

---

با سلام. خواهر شما میتواند منزل و زمین را به مرجع قضایی معرفی نموده تا توقیف گردند. در صورتی که خانه مسکونی زوج ارزش زیادی داشته باشد و بیش از شأن وی باشد از محل آن نیز میتون مهریه را مطالبه نمود

• توسط: زهرا قاسمی
• ۱۳۹۹/۹/۱۳ | ۱۳:۸:۲۷

---

سلام منزل مسکونی اگر مازاد بر شئونات همسرتان باشد میتوانید توقیف نمایید در غیر این صورت جزء مستثنیات دین محسوب و قابل توقیف نیست،با معرفی قطعه زمین به دادگاه درخواست توقیف نمایید مبلغی به عنوان پیش پرداخت و مابقی به صورت اقساط پرداخت خواهد شد در آینده اگر زوج مای به دست آورد میتوان توقیف نمود

• توسط: فاطمه موسوی نژاد
• ۱۳۹۹/۹/۱۳ | ۱۰:۱۲:۲۱

---

با سلام اگر یک منزل داشته باشد که در آن ساکن هست جزو مستثنیات دین می باشد وفقط می تواند قطعه زمین ویا اگر خودرویی داشته باشد معرفی کند واگر زوج اعسار بزند بیشتر از 110 سکه را قاضی قبول نمی کند واقساطی می کند تا زوج ماهیانه بپردازد کد مشاور 6867

• توسط: لیلا هوشمندد سروستانی
• ۱۳۹۹/۹/۱۳ | ۸:۵۸:۹

---

بنده هم با این مسئله مستثنیات دین بودن منزل همسر در مورد مطالبه مهریه شدیداً مخالفم . اما همه ما باید تابع قانون باشیم . از آنجا که کلیه اموالی که مرد پس از ازدواج بدست می اورد بالمناصفه بین زوجین تقسیم میشود اگر این منزل بعد از اززدواج بدست امده و یا خریداری شده شاید از این راه بتوانید به وصول مهریه از طریق بازداشت منزل مسکونی اقدام کنید«بر طبق ماده ۱۱۱۹ قانون مدنی زوجین می توانند ضمن عقد نکاح هر شرطی را مخالف قانون و شرع نباشد پیش بینی کنند. زوجین می توانند شرط تقسیم دارایی را هر گونه که تمایل داشته باشند توافق کنند و سر دفتر ازدواج ملزم است شروط زوجین را در عقدنامه مکتوب کند. آنچه در حال حاضر به صورت شرط چاپی در سند ازدواج آمده است و زوجین به دلخواه و تمایل خود می توانند آن را امضاء کنند، چنین است: «چنانچه طلاق بنا به درخواست زوجه نباشد و طبق تشخيص دادگاه، تقاضاي طلاق ناشي از تخلف زن از وظايف همسری يا سوء اخلاق و رفتار وی نباشد، زوج مكلف است تا نصف دارايي موجود خود را كه در ايام زناشويي با زوجه به دست آورده يا معادل آن را، بصورت بلاعوض به زوجه منتقل نماید.» پس اگر مردی این شرط را امضاء کرده باشد بر طبق شرایط ذیل به تشخیص قاضی رسیدگی کننده بایستی تا نصف دارایی را که در ایام زوجیت به دست آورده است به زوجه بدهد: ۱- شوهر می بایستی شرط مذکور را امضاء کرده باشد. ۲- در صورتی زوجه می تواند از این شرط استفاده کند که مرد نتواند برای دادگاه اثبات کند که طلاق ناشی از تخلف زوجه از وظایف زناشویی است. ۳- فقط در صورت طلاق از جانب شوهر است که این شرط مصداق پیدا می کند پس در طلاق توافقی و درخواست طلاق از طرف زن این شرط موضوعیت ندارد. ۴- این شرط تنصیف دارایی در عقد نکاح است و نه شرط تنصیف اموال زوج، فرق آن است که دارایی مثبت و منفی دارد ممکن است شوهر اموال منقول و غیر منقول داشته باشد ولی بدهکاری هم داشته باشد. در این راستا قاضی رسیدگی کننده نظر به کل دارایی زوج دارد و نه فقط اموال او. ۵- دادگاه اموالی را ملاک عمل قرار می دهد که اولا در ایام زناشویی به دست آمده باشد. ثانیا حاصل دسترنج و تلاش باشد نه مثل ارث. ثالثا اموالی در نظر گرفته می شود که مالکیت شوهر نسبت به آن ها محرز و مسلم باشد. رابعا اموال باید موجود در هنگام طلاق باشد آنچه در گذشته بوده و به هر دلیل از ملکیت شوهر خارج شده یا تلف شده باشد این شرط مصداق ندارد.»